Forum Bieganie.pl

Witam,
Mam 17 lat i ważę 75kg, mam lekki brzuszek i zdecydowałem się na bieganie w celu spalenia go.
Nie stosuję jakichś diet, jem to co jest, ale staram unikać się cukru oraz wszelkich słodyczy.
Nie ćwiczę nic zbytnio (jedynie na WF w szkole)

W ciągu ostatniego tygodnia przebiegłem się 3 razy bez zbytniego przygotowania.

1 bieg - Życiówka w sumie 5600m w 30 minut
2 bieg zmotywowany po poprzednim - 7300m - 43 minuty
3 bieg wczoraj - 11300m (10km - 58min) - 1h 8 minut

Warto ciągnąć to dalej? Może coś z tego wyniknąć nie sądziłem sam że mogę tyle przebiec, bez jakiejkolwiek zadyszki, normalnie podczas biegu mogłem rozmawiać, też nie mam jakiegoś specjalnego sprzętu a buty to trampki conversy zwykłe, nie czuję też jakiegokolwiek bólu ani nic

Nie rozumiem chyba pytania. Pytasz sie, czy wogóle warto biegać czy masz wydłużać dystans? Biegać warto, dystansu nie wydłużaj. W bieganiu chodzi zazwyczaj o to, żeby biegać dobrze (szybko i bez dużego zmęczenia) a nie koniecznie bardzo daleko. Oczywiście biega sie na treningach i ponad 30 km ale wszystko stopniowo.

I jak chcesz biegać, to kup jakieś buty "do biegania" (można spokojnie kupić buty za 50-80zł w Decathlonie, czy Lidlu), bo conversy to słabo :))

--
Axe

Nie wiem, czy conversy to taki zły pomysł. Kupując buty z dużą amortyzacją dorobisz się złych nawyków. Z drugiej strony rozpoczęcie biegania bez amortyzacji może być trudne, szkodliwe dla człowieka zasiedzianego.
Jakkolwiek zaczniesz, chyba warto być świadomym problemu i poczytać coś o bieganiu naturalnym i butach minimalistycznych.
Zacząłbym właśnie tak, jednak powoli, ostrożnie. Kupiłbym buty 'normalne', oraz minimalistyczne na krótkie treningi. Sam zobaczysz różnice i przyznasz rację

Nie sugerowałem dużej amortyzacji...po prostu buty "do biegania", zamiast trampków do chodzenia...amortyzacja, czy minimalistyczne, to już kwestia preferencji :))

--
Axe

Kwestia preferencji i budżetu. Ale podobno w zwykłych bawełnianych koszulkach i trampkach też da się biegać

Koszulka spoko, nie szkodzi, a jak chodzi o buty, to dać to się da pewnie i w sandałach, albo w glanach (w sumie kiedyś nawet wracając w nocy i nie chcąc czekać na autobus potruchtałem 20minut do domu w glanach, więc DA się ;-))). Dla mnie jednak buty to podstawowy sprzęt, w który warto zainwestować (nie pulsometry, zegarki, koszulki, ale wlasnie buty), i naprawdę nie chcodzi tu o żadne duże pieniądze.
W sumie to te 25 lat temu, jeszcze w liceum też biegałem sobie w trampkach (tylko wtedy butów "do biegania" w sklepach raczej nie było, więc nie mialem wielkiego wyboru ;-)))

--
Axe

squarePants pisze:Z drugiej strony rozpoczęcie biegania bez amortyzacji może być trudne, szkodliwe dla człowieka zasiedzianego.

Możesz rozwinąć tę myśl? W jaki sposób będzie to szkodliwe? Pytam z czystej ciekawości? Są jakiś badania na ten temat?

Bieganie bez amortyzacji może być szkodliwe nawet dla wprawnego biegacza. Ale rozpoczęcie biegania po miękkiej nawierzchni w butach bez amortyzacji jest z pewnością lepszym pomysłem niż nie rozpoczęcie biegania

mediqual pisze:Bieganie bez amortyzacji może być szkodliwe nawet dla wprawnego biegacza.

Kolejna pusta fraza

Nie przypominam sobie żadnych badań na ten temat. Posiadam własne doświadczenia, oraz pewnie kilka przeczytanych tekstów to ugruntowalo.
Moim zdaniem rozpoczęcie intensywnego używania aparatu ruchu w odmienny, nowy sposób, wymaga pewnego okresu adaptacji.
Przejście z duzej do malej amortyzacji dla mnie stanowiło około hmmm.. 3-6 miesięcy pracy. Licząc wszelkie kontuzje po drodze.

Ale tu chodzi o "intensywne uzywanie aparatu ruchu", a nie o buty. W amortyzowanych, czy nie, po asfalcie, czy po leśnych ścieżkach jeśli początkujący zacznie za dużo i za ostro na początku, to i tak sobie kuku zrobi. Jak już to amortyzacja może mu tylko pomóc, żeby sobie tej krzywdy nie zrobił.

--
Axe

axe pisze:Jak już to amortyzacja może mu tylko pomóc, żeby sobie tej krzywdy nie zrobił.

--
Axe

Niekoniecznie

Mlodziaczeg pisze:Witam,
Mam 17 lat i ważę 75kg, mam lekki brzuszek i zdecydowałem się na bieganie w celu spalenia go.
Nie stosuję jakichś diet, jem to co jest, ale staram unikać się cukru oraz wszelkich słodyczy.
Nie ćwiczę nic zbytnio (jedynie na WF w szkole)

Biegaj i nie przestawaj!!

Byłem w takiej samej sytuacji jak Ty, olałem sprawę, zrezygnowałem z tego i zapuściłem się strasznie.
Zaczniesz od biegania a potem pokochasz te wszystkie kwestie dookoła tego. Czytaj, słuchaj a przede wszystkim baw się tym i czerp z tego radość.
Postaw sobie jakiś cel i działaj

axe pisze:Ale tu chodzi o "intensywne uzywanie aparatu ruchu", a nie o buty. W amortyzowanych, czy nie, po asfalcie, czy po leśnych ścieżkach jeśli początkujący zacznie za dużo i za ostro na początku, to i tak sobie kuku zrobi. Jak już to amortyzacja może mu tylko pomóc, żeby sobie tej krzywdy nie zrobił.

Też tak myślę - oprócz ostatniego zdania. Bo można na to też spojrzeć następująco: to właśnie niewielka amortyzacja (mówimy oczywiście o tej w bucie) może mu pomóc, ponieważ przy cienkiej podeszwie łatwiej dotrze do niego informacja, że daje do pieca za dużo i za ostro. Gruba amortyzacja może spowodować, że będzie za dużo, za ostro... w złudnym poczuciu wygody i przeświadczeniu, że nie jest jeszcze ani za dużo, ani za ostro.