Forum Bieganie.pl

Witam ponownie!
Otóż nasunęło mi się kolejne pytanie do zacnych biegaczy z tego forum

czy osoba umięśniona, mająca predyspozycje do bycia ,,sprinterem" moze byc biegaczem długodystansowym?

Myśl ta wpadła mi do głowy w momencie gdy zaczęłam biegac z siostrą która mimo astmy oskrzelowej zmeczyla sie o wiele pozniej ode mnie.
Po dłuższym namysle doszlam do tego, że faktycznie zawsze biegałam szybciej krótkie dystanse itp.
Tak więc podchwytując temat rozpoczynam ten wątek
Co o tym sądzicie?

Jak wiadomo masa mięśniowa dosc.. przeszkadza i ciąży na długich trasach. Więc gdyby krótkodystansowiec zachciał długo biegac...? Co wtedy?

No to ci powiem że ja mam lub miałem tak samo. Kiedyś w podstawówce nie było na mnie mocnych w sprintach, a zacząłem wtedy trenować biegi przełajowe bo innej możliwości nie miałem. Byłem w tym słaby w porywach średni. Wytrzymałem 1 rok i zrezygnowałem. Szybkość pozostała. Trzy lata temu zacząłem biegać aby ruszać się cokolwiek, zrzucić wagę itp,. Po 7 m-cach takiego biegania zrzuciłem 10 kg, ale masywna, sprinterska postawa została, 18 km biegałem w 1h 20 min. Po trzech latach biegania i walki z masą, mam dalej bardziej umięśnioną sylwetkę niż wzór długodystansowca. Ale ja biegam dla zdrowia, spadku lub utrzymania masy ciała i frajdy jaką to mi daje. Zawodowcem nie będę więc po co się spinać. Chcesz biegać to biegaj. Lekko zredukujesz sylwetkę ale bez drastycznych zmian.

ketia00 pisze: czy osoba umięśniona, mająca predyspozycje do bycia ,,sprinterem" moze byc biegaczem długodystansowym?

Może ale będzie kiepskim. Tutaj ciekawy artykuł, przeczytaj szczególnie część zatytuowaną "Sprinter i maratończyk"

http://www.wiz.pl/8,352.html