Forum Bieganie.pl

Witam.
To mój drugi tydzień biegowy.Realizuje plan dla początkujacych, 24 tygodnie,4 treningi w tygodniu.
Jutro czeka mnie 8km i tak zakończe drugi tydzień.
W marcu chce wystąpić w biegu na 10 km jesli nie złapie żadnej kontuzji,odpukać.
W maju ma być półmaraton,a w październiku maraton
Wszystko brzmi szalenie ale według rozpiski treningowej akurat takie dystanse bede miał do przebiegniecia.
Doświadczenie biegowe mam jedynie z czasów szkolnych z lekcji wychowania fizycznego jak i czasów uprawiania pilki noznej w młodzikach,marszobiegi na obozie przygotowawczym,nawet Test Coopera robiłem...no i z zapraw w czasie słuzby wojskowej.
Teraz 32 na karku i półtora roczne systematyczne trenowanie na siłowni,czasem z przebieżka na bieżni lub rowerkiem tudzież wiosłowaniem.


Ciekawe jaki ten rok bedzie?

No i 8 km pękło w 47 minut,bez kryzysu, jedynie deszcz z gradem popsuł mi samopoczucie około drugiego kilometra.Spodnie dresowe przemoczone od razu, temperatura na plusie ale odczuwalna poniżej zera(jesli wierzyć stronom internetowym).
Nowa trasa bez górek ale z lekkimi podbiegami,cieszy żadkie spoglądanie na komórke ile sie przebiegło i brak dyskomfortu związanego z przemoczonymi butami.
Super

nie wiem czy zlapalem

w marcu 10km
w maju 21km
w pazdzierniku 42km
tak ??

bardzo szalony pomysl, toz to teraz wypadalo by wybiegi do jakis 20km robic, fakt faktem jezeli to ma byc debiut na zaliczenie to spoko, ale to jednak duzo jak na poziom 8km w 47min, ja bym chyba odpuscil ten maraton, zrobil 10km, i 21, potem dyszki, ewentualnie polowki i na wiosne 2014 maratonik.

Pozdrawiam

Tak,dobrze zrozumiałeś.
Biegam według planu http://bieganie.pl/index.php?show=1&cat=13&id=129
3 marca bedzie 7 tydzień czyli według planu w niedziele do przebiegniecia bedzie 14 km a ja wystartuje na 10.
5 maja to bedzie chyba 16 tydzień przygotowań czyli niedzielne 20km a ja bede biegł półmaraton.
30 czerwca kończy sie cykl przygotowawczy i według niego powinienem już startować w maratonie a mi zostanie 13 tygodni dalszych przygotowań.
Co do kazdego ze startów to celem jest przebiegniecie.

Pawinho pisze:Co do kazdego ze startów to celem jest przebiegniecie.

no to mysle ze idzie to zrobic, nie mniej jednak dla mnie to jakos za szybko to wszystko

jak skończysz plan to zrob troche drugiego zakresu bo w tym planie nie widze, a przyda sie;)

Po drugim tygodniu biegania raczej ciężko być pewnym co to takiego postanowienia. Sam zobaczysz, że mimo wszczętego planu nie będzie łatwo. trafisz na wysoki schodek i będziesz musiał poświęcić więcej czasu na wydłużenie dystansu lub wytrenowanie siły biegowej. Ja rok temu miałem tak samo. Chciałem maraton robić na jesień. Jednak z czasem zrozumiałem, że puki się odpowiednio nie przygotuję nie zaliczę nawet połówki. W tym roku także przez myśl przeszedł mi maraton jednak podszedłem do tematu z respektem. Na jesień chce pokonać połówkę a 2014 maraton. mimo wszystko życzę powodzenia w dążeniu do celu

Zastanawia mnie czemu początkujący tak się maniacko upierają przy maratonach No rozumiem, ambicja, ale próbowanie się na krótszych dystansach też jest ambitne, a trenując teraz np. pod dystans 10km masz większą szansę na lepszy wynik w maratonie za pewien czas i w ogóle przebiegnięcie go w dobrym zdrowiu i z lepszym samopoczuciem (choć tego nie wiadomo dopóki się nie spróbuje)...

A ja rozumiem dlaczego. Osoba początkująca w ogóle nie rozpatruje zagadnienia biegania na czas- to dla niej abstrakcja, z drugiej strony co to za zadanie przebiec 10km - toż to nie ma nic z ambicji bo 10km pokona pewnie większość początkujących po krótkim treningu lub po prostu z marszu,samo przebiegnięcie 10km nie budzi podniet. A maraton przebiec to już coś, dopiero wchodząc w zagadnienie biegania nabiera się pewnej wiedzy, wtajemniczeń i okazuje się, że oprócz zaliczenia jakieś czasy się pojawiają i, że bieg na 10km może być znacznie cięższym przeżyciem niż nawet dobrze i na maksa biegany maraton. Nie sam start jest tu istotny, to wisienka na torcie, do częstego biegania w dłuższym terminie potrzeba motywacji, trzeba zbudować sobie legendę, zajawkę, narzędzie by to robić konsekwentnie. Motywacja "przebiec maraton" jest ikoną takich motywacji, prostą i namacalną, czytelną. Nie wiem co tu jest do rozumienia. Sam też od tego zaczynałem rok temu i na takim etapie w głowie nie mieściło mi się, że kiedyś z przyjemnością będę w startował w zawodach i nawet o jakieś miejsca walczył.
W osiem miesięcy z zera to można dobrze przebiec maraton, nawet na fajny czas, kwestia predyspozycji, konsekwencji, rozsądnego treningu (i detali żywieniowych) - kolejność dowolna.

mihumor, nominacja do posta miesiąca

Tak to jest. Jak kiedys koledze "niebiegajacemu" powiedzialem ze wybieram sie na weekend na zawody na 5 km, to sie spytal "a po co, przeciez 5 km to raczej przebiegniesz, nie ?". Ale im glebiej w las tym bardziej sie to zmienia.

alez chłopaki, takie myslenie, owszem, rozumiem, i tę motywację także Tzn. rozumiem, że dla kogoś to może być podnietą, tak jak inny marzy o koronie ziemi. Rózne ludzie mają motywacje i zajawki, ale to nie znaczy, że od razu należy wstać z fotela i biec maraton czy wchodzić na Everest.
Bo IMO bieganie na długie dystanse wymaga wyrobienia sobie pewnych nawyków i w ogóle "nauczenia się" biegać. a to jest możliwe po pierwsze trenując dłuższy czas,a po drugie wymaga obycia się najpierw z uczestnictwem w zawodach na krótszych dystansach. chyba że ktoś ma wrodzony talent. Tak samo jak zdobycie korony ziemi wymaga czasu i wejścia po drodze na parę niższych szczytów, obycia się z warunkami wysokogórskimi i poznania reakcji swojego organizmu w tych warunkach.

Co innego myślenie o maratonie a co innego odpowiednie do niego przygotowanie.Niech biegają i po kilku miesiącach startują w maratonach bo plan tak ustawiony,w rok czasu dojść do konca i co dalej? ano dalej będzie powrót do początku:poprawa szybkości i starty na mniejszych dystansach.Kiedy na maratonie już nie bedziesz mial sił i zaczniesz maszerować,będzie mijało ciebie coraz więcej osób,będziesz szukał przyczyny tego stanu rzeczy co było nie tak,plan zrealizowany a ty nie dajesz rady;ukończysz ale czy takiego stylu się spodziewałeś przed startem? Dojrzej biegowo,pierwszy rok biegania to nauka,zdobądz doświadczenie,powoli nie śpiesz się.

W tym przypadku to jest sprawa honorowa maraton został zaproponowany mi i grupie znajomych więc jak sie podjeło wyzwanie to trzeba teraz walczyć.
Przygotować sie chce jak najlepiej tylko można,zdaje sobie sprawe że moge maszerować baaaa nawet może zejde z trasy,ale moge też zrobić wszystko co w mojej mocy aby ten bieg był biegiem i żeby dobiec do mety-i to zrobie.
Zdaje sobie sprawe że jestem w gronie ludzi kochających bieganie dla których jest to część życia codziennego,doswiadczonych biegaczy którym mógłbym co najwyżej ręcznik podawać i wode, tak wiec z pokora a nie z butą czytam wasze posty i zwracam się do Was z prośba o rady,sugestie i podpowiedzi bo posty które maja mnie zniechęcić czy też odwieźć od zamierzonego celu będe lekceważył (ale czytał z uwagą).
Ja mam to przebiec!!!
Wiecej wiary w ludzi!!!

a tak wogóle to macie racje,od tego powinien zacząc ten post

Jak się dobrze i konsekwentnie przygotujesz to przebiegniesz bez problemu a i wynik nabiegasz zacny. rok temu tak samo zaczynałem, dostałem zaproszenie na start w maratonie w Sztokholmie jak nie biegałem jeszcze miesiąca, wziąłem się sumiennie do rzeczy i ukończyłem ten bieg nawet na niezłej pozycji bo byklem ok 300 miejsca na ponad 8000 startujących - więc spokojnie się da i nie ma co pękać.

Skoro to sprawa honoru i nie ma już odwrotu to życzę powodzenia w realizowaniu planu.Każdy z nas jest inny,co jednemu przychodzi z łatwością to inny nigdy tego nie osiągnie choćby nie wiadomo co robił ale najważniejsze jest pozytywne nastawienie.Ostatnie kilometry bolą,często brakuje sił i wtedy zaczyna się walka ciała i umysłu.Z jednej strony ciało mówi sobie "mam dość" a umysł "mogę jeszcze", w tej walce musi wygrać umysł.Treningi to ciężka praca,nawet jak masz zły dzień nic sie nie udawało w pracy w domu i nie masz ochoty biegać to najlepszym rozwiązaniem jest własnie trening.Są osoby które powiedzą ci "jak nie masz ochoty to nie biegaj" a jak jutro też nie bedziesz chciał to co będzie? Bieganie długich dystansów boli,nie piszę tego żeby odstraszyć ale żebyś przyzwyczaił się do tego.Do zobaczenia na trasie maratonu w Poznaniu.