Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł Polskie błoto - przełaje nikomu niepotrzebne?

Prawda jest taka, że, nawet w przypadku kwalifikacji na seniorskie ME, prestiż startu w jednak bardzo silnie obsadzonej imprezie, gdzie przybiega się w drugiej części stawki na metę, jest żaden, więc ja bym się nie dziwił strategii obranej przez zawodników i trenerów z PL.

antelope pisze:Prawda jest taka, że, nawet w przypadku kwalifikacji na seniorskie ME, prestiż startu w jednak bardzo silnie obsadzonej imprezie, gdzie przybiega się w drugiej części stawki na metę, jest żaden, więc ja bym się nie dziwił strategii obranej przez zawodników i trenerów z PL.

Moim zdaniem opisałeś/łaś sam skutek/efekt strategii na przetrwanie.
Tak, z tej perspektywy zawodników oraz trenerów starty, kwalifikacje nie mają większego sensu.

Ciekaw jestem jak wpłynął by rozwój biegów przełajowych na poziom biegów długich w Polsce. Mówię tu o podniesieniu prestiżu takich imprez, promowaniu a także przyzwoitej gratyfikacji zwycięzców. Właściwie dla długasów na światowym poziomie biegi przełajowe to podstawa.

Na własnym przykładzie wiem, że po sezonie akademickich biegów przełajowych biegało mi się rewelacyjnie. Choć traktowałem je bardziej jako przerywniki w mocnym treningu.

Stronę czytam od kilkunastu lat, lecz dopiero teraz zdecydowałem się na pierwszy komentarz

kubawisniewski1 pisze:

antelope pisze:Prawda jest taka, że, nawet w przypadku kwalifikacji na seniorskie ME, prestiż startu w jednak bardzo silnie obsadzonej imprezie, gdzie przybiega się w drugiej części stawki na metę, jest żaden, więc ja bym się nie dziwił strategii obranej przez zawodników i trenerów z PL.

Moim zdaniem opisałeś/łaś sam skutek/efekt strategii na przetrwanie.
Tak, z tej perspektywy zawodników oraz trenerów starty, kwalifikacje nie mają większego sensu.

Myśląc w ten sposób, można by wysyłać tylko zawodników na imprezy międzynarodowe tylko tam gdzie ma sie szanse na wygranie... Ile jest takich dyscyplin?

Rolli pisze:

kubawisniewski1 pisze:

antelope pisze:Prawda jest taka, że, nawet w przypadku kwalifikacji na seniorskie ME, prestiż startu w jednak bardzo silnie obsadzonej imprezie, gdzie przybiega się w drugiej części stawki na metę, jest żaden, więc ja bym się nie dziwił strategii obranej przez zawodników i trenerów z PL.

Moim zdaniem opisałeś/łaś sam skutek/efekt strategii na przetrwanie.
Tak, z tej perspektywy zawodników oraz trenerów starty, kwalifikacje nie mają większego sensu.

Myśląc w ten sposób, można by wysyłać tylko zawodników na imprezy międzynarodowe tylko tam gdzie ma sie szanse na wygranie... Ile jest takich dyscyplin?

Właśnie to mam na myśli. Myślę, że w tym ujęciu (którego osobiście nie pochwalam, choć logikę rozumiem) nie ma wartości generalnie trenowanie do czegokolwiek, jeśli ktoś ma z nami wygrać. Można owszem pomyśleć o jakichś polskich specjalnościach i podnieść je do rangi sportu narodowego.
Na przykładzie przełajów - związek, kluby, trenerzy, nawet sami zawodnicy często (nie, nie zawsze) działają nazwijmy to reaktywnie - tylko tam, gdzie jest sens rywalizować i trenować w danym momencie. Z jednej strony można to zrozumieć, szczególnie po kilkunastu latach mniejszych czy większych prób zmian. W ten sposób doraźnie unikamy porażek, konfrontacji, ale mało jest nauki, doświadczeń, inwestycji (finansowych, czasowych, jakkolwiek to nazwać) - dzięki którym mogłoby się cokolwiek zmienić. PZLA, którego zadaniem jest biegi rozwijać, to nie jedyna przyczyna takiego stanu rzeczy.

Przełaje to wspaniała sprawa, ale jeśli Mistrzostwa Polski na bieżni są w końcu sierpnia i po MP zawodnika jeszcze zalicza parę startów to zazwyczaj w połowie września rozpoczyna roztrenowanie. Wchodzić w trening zaczyna w połowie października. Trudno przez 6-7 tygodni właściwie się przygotować do tej imprezy. Zawodnicy którzy specjalizują się w przełajach kończą starty w połowie lipca. Do połowy sierpnia roztrenowanie i wówczas można przygotować się do przełajów. Jest nawet czas aby troszkę odpocząć i po świętach noworocznych przygotować się do bieżni.

No dokładnie,wspaniała sprawa! Chyba treningowo. Uścisk dłoni jakiegoś pajaca z PZLA po zwycięstwie w MP plus narady komisji, czy aby dyspozycja Mistrza Polski jest odpowiednia żeby Go wysłać bo przecież lepiej żeby jechał czwarty czy piąty zawodnik od trenera X. Dajta spokój. Ciemnogróg i średniowiecze. Nic dziwnego, że taka Ania Gosk zamiast ścigać się na pseudomistrzostwach woli start w crossie zagranicą.

Zmieniając trochę temat - właśnie przeczytałam tytułowy felieton i zastanowiło mnie odcięcie zawodnika w mistrzostwach przełajowych w Massachusetts (przedstawione na filmie) - wygląda to z boku zupełnie tak samo jak na maratonie, kiedy odcina z braku glikogenu, ale na tak krótkim dystansie przecież to niemożliwe. A więc co byście podali za przyczynę? Zawodnik nie wyglądał jakby było to przez zakwaszenie...

Przebiegnij na całego 400m, to zobaczysz jak odetnie... I to nie jest tylko zakwaszenie (w sumie zakwaszenie ma z tym bardzo mało wspólnego) Zawsze odcina z powodu braku energii, nawet na 100m.

Rolli pisze:Przebiegnij na całego 400m, to zobaczysz jak odetnie... I to nie jest tylko zakwaszenie (w sumie zakwaszenie ma z tym bardzo mało wspólnego) Zawsze odcina z powodu braku energii, nawet na 100m.

Ale wytłumaczyłeś.

brujeria pisze:

Rolli pisze:Przebiegnij na całego 400m, to zobaczysz jak odetnie... I to nie jest tylko zakwaszenie (w sumie zakwaszenie ma z tym bardzo mało wspólnego) Zawsze odcina z powodu braku energii, nawet na 100m.

Ale wytłumaczyłeś.

Napisałem cos co sie nie zgadza?

Rolli pisze:

brujeria pisze:

Rolli pisze:Przebiegnij na całego 400m, to zobaczysz jak odetnie... I to nie jest tylko zakwaszenie (w sumie zakwaszenie ma z tym bardzo mało wspólnego) Zawsze odcina z powodu braku energii, nawet na 100m.

Ale wytłumaczyłeś.

Napisałem cos co sie nie zgadza?

Nie. Spodziewałem się po prostu, że coś wyjaśnisz. Napisać o braku energii to tyle co powiedział mój syn - No pan się zmęczył.

brujeria pisze: Nie. Spodziewałem się po prostu, że coś wyjaśnisz. Napisać o braku energii to tyle co powiedział mój syn - No pan się zmęczył.

A co tu tłumaczyć, przecież to temat rzeka.
A ten pan biegł za szybko, dlatego jego organizm nie nadążył resentyzowac ATP (energia!!!) potrzebne do napędzania wymiennika Na+/Ca+ co powoduje ze brak Ca w synapsach, przez co nie może być przekazywanie w synapsie sygnału neuronowego. Brak sygnału = brak skurczu mięśniowego. W przypadku tego pana jest H+ w krwi tak wysoki (ok tez poziom pH tak niski, czyli zakwaszenie) ze dodatkowo blokuje sie resynteza ATP i Ca+. Tu prawdopodobnie tak ekstremalnie, ze organizm koncentruje wszystkie rezerwy na utrzymanie najważniejszych organów: serce i płuca.

Lepiej?

Rolli pisze: A ten pan biegł za szybko, dlatego jego organizm nie nadążył resentyzowac ATP (energia!!!) potrzebne do napędzania wymiennika Na+/Ca+ co powoduje ze brak Ca w synapsach, przez co nie może być przekazywanie w synapsie sygnału neuronowego. Brak sygnału = brak skurczu mięśniowego. W przypadku tego pana jest H+ w krwi tak wysoki (ok tez poziom pH tak niski, czyli zakwaszenie) ze dodatkowo blokuje sie resynteza ATP i Ca+. Tu prawdopodobnie tak ekstremalnie, ze organizm koncentruje wszystkie rezerwy na utrzymanie najważniejszych organów: serce i płuca.

Lepiej?

Dzięki! Właśnie o takie wyjaśnienie mi chodziło , między innymi za to sobie cenię właśnie to forum, wysoki merytorycznie poziom! pozdrawiam Rolli