Forum Bieganie.pl

Adam Klein pisze:Jedyna nieścisłość jaką pewnie niektórzy zauważą wiąże się z tym, że Pani Wanda stara się zatrzeć w swojej historii udział jej ówczesnego męża, który wiemy, że był, że sam był niezłym zawodnikiem i potem był chyba jej trenerem.

Tomrun pisze:Bardzo przyjemnie się to ogladało. Osobiście jestem pod wrażeniem poziomu sprawności fizycznej jaki obecnie prezentuje Pani Wanda Panfil. Poza tym to, że się zdecydowała na pracę z biegaczami amatorami potwierdza tylko jej wielką mistrzowską klasę.

Adam Klein pisze:Ale co tu rozwijać? Poprostu ona nie chce o nim rozmawiać a w tamtych czasach on jakaś role w tej całej treningowej historii pełnił.

Do Meksyku Wanda trafiła przez męża, Mauricio Gonzáleza, 5000-metrowca. I choć Mauricio trenował żonę, gdy jej kariera nabrała rozpędu, koledzy z Polski mieli do niego zastrzeżenia. Jan Huruk opowiada: – Miała talent nieprzeciętny do długich biegów, niesamowitą wytrzymałość, bez względu na pogodę robiła zawsze 100% treningu. Gdyby ktoś ją dobrze poprowadził, miałaby tyle co Paula Radcliffe!

Według wyliczeń kolegów z tamtych lat, za starty w amerykańskich maratonach w 1991 roku jako panująca mistrzyni świata mogła dostać nawet 300 tysięcy dolarów. Niewyobrażalna ilość pieniędzy i na warunki polskie, i na meksykańskie. Panfil inwestowała w nieruchomości, jeden z trzech domów był położony na wysokości powyżej 3 tys. metrów. Niestety, małżeństwo nie przetrwało. Mauricio poznał nową kobietę, przeniósł się do Europy. Rozwód ogołocił Wandę Panfil i z majątku, i z dumy. Nie wyszła powtórnie za mąż, ale została w Ameryce.

FilipO pisze:

Adam Klein pisze:Ale co tu rozwijać? Poprostu ona nie chce o nim rozmawiać a w tamtych czasach on jakaś role w tej całej treningowej historii pełnił.

Bardziej chodziło mi o same przyczyny, dla których nie chce rozmawiać/chce wymazać obecność męża. No ale wyszukałem sobie fajny wywiad i znalazłem:

Do Meksyku Wanda trafiła przez męża, Mauricio Gonzáleza, 5000-metrowca. I choć Mauricio trenował żonę, gdy jej kariera nabrała rozpędu, koledzy z Polski mieli do niego zastrzeżenia. Jan Huruk opowiada: – Miała talent nieprzeciętny do długich biegów, niesamowitą wytrzymałość, bez względu na pogodę robiła zawsze 100% treningu. Gdyby ktoś ją dobrze poprowadził, miałaby tyle co Paula Radcliffe!

Według wyliczeń kolegów z tamtych lat, za starty w amerykańskich maratonach w 1991 roku jako panująca mistrzyni świata mogła dostać nawet 300 tysięcy dolarów. Niewyobrażalna ilość pieniędzy i na warunki polskie, i na meksykańskie. Panfil inwestowała w nieruchomości, jeden z trzech domów był położony na wysokości powyżej 3 tys. metrów. Niestety, małżeństwo nie przetrwało. Mauricio poznał nową kobietę, przeniósł się do Europy. Rozwód ogołocił Wandę Panfil i z majątku, i z dumy. Nie wyszła powtórnie za mąż, ale została w Ameryce.

To wiele tłumaczy.

Adam Klein pisze:pawo2000.

Dzięki. Niestety nie możemy być pewni, że było tak jak było, w sieci możesz znaleźć wywiad w którym Pani Wanda mówi, że biegała 150-160 tygodniowo. Może róźnica nie taka wielka, ale kto wie, czy w rzeczywistości nie biegała 180-190 km. Chodzi mi o to, że po latach widzimy sprawy inaczej. Natomiast, to, że biegała najwięcej 24 km. To też jest kwestia "zmienna". Maratońska kariera Pani Wandy była krótka (1987-1992) i nie wiemy co by było gdyby miała trenować dalej. Najdłuższy dystans może się zmieniać, żeby nadal pozostawał bodźcem. Polecam ten wywiad: http://bieganie.pl/?cat=48&id=3&show=1