Forum Bieganie.pl

Bardzo z boku tematu, ale jakoś tam zahacza o to co mówi Grzegorz wspomiając Orlen Marathon z 2014 roku.

W nocy Iwona Lewandowska pobiegła w kobiecym Nagoya Marathon. Zajęła 13msc z przyzwoitym wynikiem 2:30:15. Do połówki biegła na czas poniżej 2:25. W Londynie, kiedy nabiegała rekord życiowy 2:27:xx miała międzyczas na połówce 1:12:00. Nie mogę zrozumieć, że nie przychodzi jakaś refleksja, ze można spróbować inaczej.

Skomentuj artykuł Iwona Lewandowska trzynasta w Nagoi z czasem 2:30:15

Wielu biegaczy wyczynowych biega wg filozofii: "kiedyś to wytrzymam". Marnują swoje życie.

Adam Klein pisze:Wielu biegaczy wyczynowych biega wg filozofii: "kiedyś to wytrzymam". Marnują swoje życie.

Wiele osób stara się narzucić innym swoje filozofie na tematy, na które de facto nic nie wiedzą... Marnują cenny czas tych osób.

realista pisze:

Adam Klein pisze:Wielu biegaczy wyczynowych biega wg filozofii: "kiedyś to wytrzymam". Marnują swoje życie.

Wiele osób stara się narzucić innym swoje filozofie na tematy, na które de facto nic nie wiedzą... Marnują cenny czas tych osób.

nikogo do czytania nie zmuszam

realista pisze:

Adam Klein pisze:Wielu biegaczy wyczynowych biega wg filozofii: "kiedyś to wytrzymam". Marnują swoje życie.

Wiele osób stara się narzucić innym swoje filozofie na tematy, na które de facto nic nie wiedzą... Marnują cenny czas tych osób.

Pewnie nie wiem wiele o treningu Iwony Lewandowskiej. Pewnie nie znam taktyki biegu w Nagoi ale wiem jedno. Jak byłem mały i się oparzyłem dotykając pieca to następnym razem już tego nie zrobiłem.
Bardzo jej kibicuję i zwyczajnie szkoda, że marnuje kolejny maraton rozmieniając się na drobne. Ani 2:30 ani 2:28 nic nie daje. Pojedzie do Rio ale to nie jest chyba szczyt jej możliwości? Moim zdaniem to obecnie najlepiej rokująca i chyba najlepsza maratonka w kraju. Ma duże szanse na rekord Polski. Nie zrobi tego biegając w taki sposób.

Ja bym tak od razu nie skreślał ich podejścia. Są po prostu ambitni, stawiają sobie wysokie cele. Żeby je osiągnąć, trzeba podjąć pewne ryzyko. Walczą o to na początku biegu, a później liczą na "dzień konia", wiatr w plecy, lepszą dyspozycję.
Balansują na granicy swojej wytrzymałości, licząc na szczęście. Trochę taki toto lotek, ale jeśli przyświeca im ten wyższy cel, to jest to jedyna chyba możliwość - postawić wszystko na jedną kartę.

Nie wiem czy komentujący artykuł przeczytali go, ale Iwona wprost napisała, że zwolniła przez kontuzję odniesioną na trasie biegu, a mimo to pobiegła szybicej niż np. Wanda Panfil. Biegła na rekord Polski bo pewnie jest na niego przygotowana, ale miała po prostu pecha. Ktoś napisał, że wynik 2:28 nic nie daje - prawda, dlatego pewnie nie biegła na 2:28. Potwierdziała minimum na Igrzyska na dystansie półmaratonu (pod drodze w maratonie!) - żadna w Polsce z dziewczyn nawet się do tego nie zbliżyła. Jednocześnie jest to minimum na Mistrzostwa Europy w półmaratonie (po drodze!). Aktualnie jest jedyną osobą w maratonie w Polsce, która spełniła wszystkie wymogi uczestnictwa w Rio. Jak ktoś uważa, że zna się lepiej niż najlepsza aktualnie w Polsce zawodniczka albo jej trener (z kilkudziesięcioletnim stażem, trener np. Gradus, Paradowskiej), to w takim razie twierdzę, że marnuje życie, bo powienien zająć sie trenowaniem (siebie lub kogoś).

Ok, przyznaje, że ja komentowałem post kolegi Buńka. Teraz przeczytałem tekst o Iwonie i rzeczywiście sytuacja jest bardziej złożona i rozumiem, dlaczego na połówce chciała mieć przynajmniej 1:13.

Co nie zmienia faktu, że sama na FB napisała, że bieg był w nieco szalonym tempie i kilka kilometrów jej wpadło po 3:20 (najszybszy 3:16). Twierdzi, że czuła się dobrze dopóki nie zaczął się problem ze stopą. Czasy wskazują, że celowała w rekord Polski - czy była na to przygotowana to już chyba nie nam to oceniać.

Wynik wyraźnie wskazuje, że nie była.

nestork pisze:Wynik wyraźnie wskazuje, że nie była.

Ja nie wyciągam tak pochopnych wniosków.

Z mojego doświadczenia:
Rok temu na PMW byłem przygotowany żeby spokojnie zejść poniżej 1:30, a skończyłem w bólach powyżej 1:36.
Kontuzja w trakcie biegu .

Na dystansie 42,2 może się bardzo wiele wydarzyć. Szczególnie u elity, która balansuje na krawędzi swoich możliwości.

Kilka lat temu w PL było pełno expertów od skoków narciarskich i wyjścia z progu, teraz pojawiają się w biegach maratońskich.

Z jednego biegu też bym nie wyciągał wniosków, bo w trakcie maratonu wiele się może zdarzyć. Jeżeli jednak sytuacja powtarza się z biegu na bieg to pokazuje jednak pewną tendencję. Kontuzja też nie bierze się znikąd, a na przykład z zbyt dużego tempa (nie mówię, że tak było w tym przypadku, bo tego nie wiem).

Czy można uznać ten wynik jako oficjalny? Czy połowa tego maratonu ma atest? Jeśli trasa nie składa się z okrążeń to międzyczasów nie można liczyć jako oficjalne wyniki. Pierwsza połowa może mieć więcej zbiegów, być z wiatrem itp

Gdybologia. Tyle o nas wiemy, ile nas sprawdzono. Szczególnie się to tyczy zawodowców.