Forum Bieganie.pl

Cześć

Postaram się opisać przypadłość w miarę zwięźle (krótko raczej się nie uda).

Otóż jest grudzień 2013 roku, poczułem ból w prawym kolanie. Postanowiłem zrobić przerwę i za jakiś czas spróbować ponownie. Na przełomie stycznia i lutego 2014 roku wyruszyłem ponownie w bój. Zbyt fantastycznie się chyba poczułem i jak teraz tak o tym myślę to za bardzo przyśpieszyłem. Powrót znajomego kłującego bólu.

Jako, że już wiedziałem, że nie ma to tamto udałem się do ortopedy. Wyrok: taki jak w tytule oczywiście - naderwany miesięń uda. Rehabilitacja - fizjoterapia (magnes i laser 2 tygodnie). 2 tygodnie fizjoterapii minęły, lecz w międzyczasie puknął mnie samochód podczas jazdy na rowerze i musiałem odłożyć w czasie (o kolejne 2 tygodnie) wznowienie treningów.

Wracamy do teraźniejszości. Dzisiaj wyszedłem pobiegać, świńskim truchtem zeszło około 25min (już nawet rozgrzewkę do biegu wziąłem pod uwagę, którą wykonywałem truchtem świnki ze złamanym ogonkiem ). Czułem, że coś się zaczyna dziać, aż po rundce po schodach poczułem znajome kłucie.

I teraz mam wątpliwości. Czułem podczas fizjo, że 'coś' się dzieje z tą nogą, mam nadzieję, że same dobre rzeczy. Czy kontynuować bieganie i wydłużać sukcesywnie czas biegania o np. 5min co trening czy zasuwać znowu do ortopedy? Chcę wierzyć, że to się już samo 'rozejdzie', a ta sytuacja jest związana z tym, że noga osłabiona, dawno nie używana (do biegania, bo inne ćwiczenia typu basen, przysiady czy rower to cały czas) i dlatego tak jeszcze sobie fochy stroi... Już kwiecień za pasem, 4 miesiące 'siedzenia' na dupie. Ja chcę na dwór

Sciegna sie nie goja i to caly problem! Ja juz np. 3-msc. rozwazam co zrobic
z moja lekotka (rysa na miniskusie- lekotce). Biegac niby mozna, ale boli!

Może ktoś będzie miał podobny dylemat do mojego, to powiem co zrobiłem.

Od czasu napisania mojego pytania miałem 3 wybiegania.

Podczas pierwszego było ok, biegłem sobie truchcikiem i gadałem z bratem, także tempo nienajwyższe. Jednocześnie udało mi się znacznie wydłużyć czas biegu (do ok. 50 minut) aczkolwiek w międzyczasie były małe postoje (uroki biegania z kimś).

Drugi trening był już zacniejszy. Biegłem sam, bez zatrzymywania się, czas podobny. Wbiegałem i zbiegałem po schodach. Coś tam się czaiło, ale potem przestało i nie czułem już żadnego dyskomfortu. Na drugi dzień zakwasy i 'czajenie' się nogi podczas schodzenia ze schodów.

Dzisiaj odbyłem trzeci trening. Przy wykrokach czułem nogę, podczas pierwszych kilku minut także, a potem już nic. Znowu biegłem z bratem i też były rewelacje. Zachciało mu się do toalety na środku niczego i jak ledwo już się rozpędziliśmy to trzeba było wracać. Pół truchtem i chwilami pieszo - tak to jest jak się nie ogarnie kiedy trzeba jeść. Potem już sam poleciałem i rozwinąłem całkiem przyzwoitą prędkość i wszystko było ok. Biegałem po poligonie więc górki i pagórki co chwila. Czas także przyzwoity, łącznie będzie godzina z hakiem.

Także trzeba próbować Jeśli by się coś popsuło to jeszcze napiszę. Jeśłi nie to to oznacza, że moje powolne dochodzenie do siebie zdało egzamin.

Pozdro