Tak uzupełniająco w stosunku do artykułu:
1. Nie zmieniła się ogólna regulacja w zakresie możliwości opuszczania domu. A zatem dalej bazujemy na pojęciu niedookreślonym "zaspokajania niezbędnych potrzeb związanych z bieżącymi sprawami życia codziennego". Uznać więc można, że interpretacja dotycząca biegania zawarta po ostatnim rozporządzeniu (sprzed tygodnia) na stronie ministerstwa pozostawałaby dalej aktualna (jako "wykładnia autentyczna" dla przepisu - tj. co sam prawodawca "miał na myśli").
2. Problemem jest dalsze dookreślenie pojęcia użytego w rozporządzeniu - gdzie nie wolno w ogóle się przemieszczać (z czego korzystać) czyli w obrębie: pełniących funkcje publiczne i pokrytych roślinnością terenów zieleni, w szczególności: parków, zieleńców, promenad, bulwarów, ogrodów botanicznych, zoologicznych, jordanowskich i zabytkowych, a także plaż. Jest to niemalże kalka z ustawy o ochronie przyrody (która definiuje tereny zieleni jako rodzaj terenów "urządzonych" - i tu trzeba by było zerknąć w plan zagospodarowania przestrzennego), ale w zakresie węższym niż tam się znajdujący katalog (również przykładowy - tam są również np. cmentarze, tu ich brak). Swoją drogą, dzięki temu się dowiedziałem co to jest ogród jordanowski
Mamy zatem katalog przykładowych miejsc, co do innych to w mojej opinii nie łapią się pod to drogi publiczne i tym bardziej wewnętrzne, raczej łapią się pod to lasy. Pytanie pozostaje co z resztą - jak np. drogi polne, wały.
3. Mamy wprowadzony reżim administracyjny (kar pieniężnych) omijający reguły właściwe dla prawa karnego (tu pozostawię do wyrobienia sobie własnego zdania na temat obecnych działań prawodacy), a które być powinny stosowane (tak jak dalej obowiązujący przepis kodeksu wykroczeń mający mieć dotychczas zastosowanie do przypadków łamania zakazów związanych z epidemią, gdzie karą maksymalną jest grzywna 5 tys. zł).
Zacytuję może (nie wdając się w polemikę z podstawą wydania wskazanych rozporządzeń):
Art. 48a. 1. Kto w stanie zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii nie stosuje się do ustanowionych na
podstawie art. 46 lub art. 46b nakazów, zakazów lub ograniczeń, o których mowa w:
1) art. 46 ust. 4 pkt 1 lub w art. 46b pkt 5 i 9–12, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 30 000 zł;
2) art. 46 ust. 4 pkt 2 lub w art. 46b pkt 3, podlega karze pieniężnej w wysokości od 10 000 zł do 30 000 zł;
3) art. 46 ust. 4 pkt 3–5 lub w art. 46b pkt 2 i 8, podlega karze pieniężnej w wysokości od 10 000 zł do 30 000 zł;
4) art. 46 ust. 4 pkt 6, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 10 000 zł;
5) art. 46 ust. 4 pkt 7 lub w art. 46b pkt 4, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 10 000 zł.
2. Kto w stanie zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 47
ust. 4, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 30 000 zł.
3. Kary pieniężne, o których mowa w:
1) ust. 1, wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, państwowy powiatowy inspektor sanitarny i państwowy
graniczny inspektor sanitarny;
2) ust. 2, wymierza odpowiednio wojewoda albo minister właściwy do spraw zdrowia.
4. Decyzja w sprawie kary pieniężnej podlega natychmiastowemu wykonaniu z dniem jej doręczenia. Decyzję
tę doręcza się niezwłocznie.
5. W przypadku ponownego popełnienia takiego samego czynu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, wysokość kary
pieniężnej:
1) jest nie niższa od wysokości kary pieniężnej wymierzonej poprzednio za takie naruszenie;
2) ustala się, dokonując powiększenia o 25% wysokości kary pieniężnej ustalonej zgodnie z pkt 1.
6. Egzekucja nałożonych kar pieniężnych następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.
7. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa i są wpłacane w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji.
W przypadku kar, o których mowa w ust. 1, są one wpłacane na rachunek bankowy właściwej stacji sanitarno-
-epidemiologicznej.
Co może ciekawe, tutaj nie mamy mowy o działaniu przez Policję czy inne służby (a to ma miejsce w innej zmianie - o naruszaniu zakazu kwarantanny: 1. W razie stwierdzenia naruszenia obowiązku hospitalizacji, kwarantanny lub izolacji w związku
z zapobieganiem, przeciwdziałaniem lub zwalczaniem COVID-19, nałożonego przez właściwy organ lub wynikającego z przepisów prawa, państwowy powiatowy inspektor sanitarny nakłada na osobę naruszającą taki obowiązek,
w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w kwocie do 30 000 zł.
2.
Stwierdzenie naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić w szczególności na podstawie
ustaleń Policji, innych służb państwowych lub innych uprawnionych podmiotów. ), tak więc istnieje wątpliwość czy Policja może przekazać dane do sanepidu dla wydania decyzji bo policja nie jest organem w postępowaniu administracyjnym i ustawodawca tu jej takiego uprawnienia nie dał.
Reasumując, niech każdy rozważy na własną odpowiedzialność czy biegać powinien. Na pewno nie polecam pisać o tym na blogach czy wrzucać na endomondo i inne portale:)