Forum Bieganie.pl

do tej pory startowalam w przelajowkach bez wczesniejszego systematycznego przygotowania- tak dla rozrywki. Dobrze sie bawilam i mialam wiele radochy.
w tym roku zapisalam sie na przelajowke , przygotowywalam sie planowo. Bardzo sie cieszylam ze znow pobiegne , jak male dziecko. Bieg jest w przyszla sobote. a ja czuje ze jestem przygotowana lepiej niz poprzednio , ale jeszcze nie do konca. Jak bym miala jeszcze miesiac, to pobiegla bym lepiej.

bieg coraz blizej , a ja zaczynam sie normalnie stresowac..... boje sie ze sie zblazniei wyglupie przed sama soba! ( inni mnie nie stresuja)

pomocy ! ktos tak ma lub mial ???

Przypuszczam, że tym planowym przygotowaniom towarzyszy również jakiś planowany cel wynikowy (czas & miejsce ?), który można osiągnąć lub nie - czyli mamy test/sprawdzian - czyli tak jak w szkole ...

To jest normalne, stress/nerwy to jeden z typowych objawów tzw. stanów startowych.

Żadnej niezawodnej metody na pozbycie/zmniejszenie się tego - nie ma, a niektórzy mądrzy twierdzą nawet, że jest niezbędny dla osiągnięcia dobrego rezultatu.

Boze ... jak dobrze wiedziec ze jeszcze nie do konca zbzikowalam I ze tak ma byc...
dzieki

Przekuj stres w coś mega mobilizującego. Trzeba od siebie dużo wymagać, bo jest to jedyna droga do sukcesu, ale trzeba to robić w sposób sensowny. Nie można w końcu od siebie wymagać czegoś bardzo ponad nasze siły. Zdrowy stres jest ok
Trzymam kciuki i daj znać jak poszło.

Uff! Popatrzylam na wyniki w poprzedniich lat i troche mi przeszlo! Niebyly takie znowu bardzo super! Powinnam dac rade.
Najgorsze pierwsze 10 minut.