Forum Bieganie.pl

Witam,

Zacząłem biegać w marcu 2012 (po kilkunastu latach regularnego treningu siatkówki). Od czerwca w Nimbusach (ważyłem wtedy 86, teraz 77, a po maratonie we wrześniu 74). Waga więc spadła. Oczywiście nie miałem bladego pojęcia, że "wypasiony" model z piankami żelami nie jest jedynym rozwiązaniem w przypadku mojej wagi. But ma już ok. 950 km i w moim przypadku zaczęły się spore problemy z kolanem (rzepka naparza od sierpnia - dzisiaj w końcu ortopeda i usg) a ostatnio w drugiej nodze był problem z Achillesem (tu spięty płaszczkowaty był problemem). I to te kontuzje zaczęły mnie "przekonywać", że może skoro i tak już czas wymienić obuwie to i także czas zmienić styl biegania.

Co prawda patrząc na Nimbusy nie widzę żadnego starcia na części piętowej podeszwy. Tylko nie wiem czy to wynika z trwałości AHAR+ czy z tego, że jednak nie zawsze lądowałem na pięcie (był okres, że starałem się lądować na śródstopiu, później jakoś przestałem o tym myśleć). Nie biegam szybko więc może to też dodatkowo miało wpływ.

Chciałbym przejść całkiem na bieganie ze śródstopia,tylko zupełnie nie mam pojęcia jakie obuwie może się nadawać dla mnie. Wiem, że polecane są Kinvary z racji tego, że to model przejściowyi nie powinno być aż tak drastycznie dla nóg (wiem, że to nie but minimalistyczny). Z drugiej strony zachwalane są Minimusy NB, choć to już by była wersja "hardkorowa" dla mnie. Może jednak nie ma się czego obawiać, tylko spokojnie wdrażać je do treningu, by potem całkowicie przejść na nie? A może doświadczeni koledzy i koleżanki są w stanie doradzić mi inny model buta? Za pomoc dziękuję.

Skoro trenowales siatkowke to jest duza szansa ze biegasz ze srodstopia. Podobnie pilkarze szcegolnie halowi zazwyczaj biegaja z srodstopia.
Co do techniki to przeciez ty ja wybierasz, a nie but. Jak chcesz biegac ze srodstopia to mozesz to robic praktycznie w kazdych butach, jest tylko kwestia ze jak ktos sie przestawia to latwiej zaczac to robic w butach z malym spadkiem ewentualnie z mala amortyzacja bo po prostu jak zacznie ladowac na piecie to bedzie bolalo, ale jest to co najwyzej jakies ulatwienie a nie warunek do biegania ze srodstopia.

Proponuję zacząć od biegania boso, wtedy będziesz miał czas - a raczej twoje ciało - na adaptację. Zanim zrobisz sobie krzywdę fizyczną (jakąś poważną kontuzję, choć to co opisujesz już wygląda raczej mało ciekawie) biegając "naturalnie" w obuwiu minimalistycznym padną tobie najpierw podeszwy stóp od biegania boso. I w ten sposób, Twoje ciało zadba o siebie, albo raczej o Ciebie

Zacznij od chodzenia boso (jakieś spacery, akurat chodzić boso możesz po lesie, ale po twardych drogach gruntowych. Staraj się raczej nie chodzić boso z pięty - bo tak też się da). Jak już będziesz czuł się komfortowo, co jakiś czas zacznij truchtach przez kilkanaście sekund podczas tych spacerów.

Póżniej zacznij biegać trochę (200-300 metrów, może nawet 500) po twardej nawierzchni, np. drodze gruntowej wysypanej kamieniami. Ma być trudno, i mało komfortowo na starcie. Unikaj trawy, i lasu w sumie też, o ile droga nie jest kamieniami wysypana.
Wybierz taką, która w twoim miemaniu jest nie do przejścia czy przebiegnięcia boso. Takie są najlepsze na start.

A, i nie biegaj na palcach, a raczej czałą stopą, pięta też musi dotykać podłoża (muskać grunt).

Ps.
Moim skromnym zdaniem, maraton po pół roku biegania, to jest jakiś odpał. Po co?

Podobno i w szpilkach można ze śródstopia... w ściętych Ekidenach jednak łatwiej.

Dzięki za szybkie odpowiedzi.

Klanger teraz wiem, że to była strasznie głupia rzecz i na pewno miała dość znaczny wpływ na mój organizm. Od jakiegoś czas filozofia treningu zupełnie inna już - zwłaszcza, że słucham swojego serducha. I są efekty. W Trzebnicy miałem swoją pierwszą dychę - ciężką, ale mogę być zadowolony.

Co do biegania boso. O ile dzisiaj lekarz nie zabroni ruchu to chcę ciągle trenować, bo zapisany jestem na marzec na połówkę w Sobótce i robię wszystko pod ten start. Po drugie - mieszkam we Wrocławiu i będzie mi ciężko zacząć chodzić/truchtać boso zwłaszcza zimą.

yaro1986 - wiem, że się da, ale mając tyle wszystkiego pod piętą w Nimbusach wcale nie jest mi łatwo. Dodatkowo chyba dałem ciała kupując buty, bo przesadziłem z wielkością i jednak luz w bucie jest dość spory - co może być przyczyną tych urazów.

Rozumiem zatem, że nic z proponowanych przeze mnie butów nie wchodzi w grę? Może faktycznie nie iść od razu w stronę minimusów?

Przecież nie musisz rezygnować ze swoich planów. Chodziło mi bardziej o to, że zmiana obuwia na minimalistyczne wcale nie musi się dobrze skończyć.

Zrobi się ciepło, jak będziesz mieć ochotę to skocz do parku, czy na parking przy markecie, zdejmij buty i zobacz jak to jest. Może się tobie spodoba, potrenujesz trochę technikę, i powoli zmienisz buty na te pozwalające biegać "naturalnie" (albo i nie).
Problem z butami minimalistycznymi polega na tym, że czasami w nich biegnie się odrobinkę inaczej niż boso, i ta odrobinka może już mieć wpływ na nasze zdrowie. Ogranicznik moźliwości biegowych w postaci bólu podeszwy stopy czasami naprawdę działa prewencyjnie szczególnie u zaczynających przygodę z tym sposobem przemieszczania się.

Odradzałbym przejście na obuwie minimalistyczne tak od razu, szczególnie jak z techniką masz problemy (bo pewnie coś nie gra, skoro pojawiły się te kontuzje), no i w planie kilka zawodów o dość sporych jednak dystansach.

Sprobuj najpierw jakis butow treningowo-startowych z mniejsza amortyzacja i dropem.

Jak ktos biega ze srodstopia (nie mowie o kims co sie dopiero co przestawil) to biega tak praktycznie w kazdych butach pomijajac moze jakies zupelne skrajnosci. Praktycznie zaden biegacz z czolowki nie biega w zadnych butach minimalistycznych tylko w startowych ktore ani sa tak elastyczne jak minimale, maja tez czesto calkiem spory spadek, a mimo wszystko zawodnicy ktorzy sa wyznacznikiem techniki wybieraja takie buty, a nie minimale.
Jak ktos lubi minimale to fajnie, jak ktos lubi klasyczne tez dobrze, ale wypisywanie ze trzeba miec minimale zeby biegac ze srodstopia jest nie jest prawda.

Zgadza sie. Biegam ze srodstopia obecnie w zelazkach (Asics 3030) i nie ma problemu. Minimale leza w szafie i czekaja az sie ociepli bo teraz po prostu na takie NB MT00 za zimno i za mokro jest ! . Saucony kinvara maja maly bieznik i na sniegu nie trzymaja za dobrze .. tez w szafie

oczywiście jeżeli ktoś ma ustabilizowaną, dobrą technikę, to wszystko ok.
jeżeli jednak dopiero zaczyna nad nią pracować, to buty o cienkiej, elastycznej podeszwie z niewielkim spadkiem pięta-palce pozwolą na lepsze odbieranie sygnałów od podłoża i dadzą obfitszy feedback od tych z dołu.

Dokladnie, wysoka pieta moze o tyle przeszkadzac ze ktos moze zaczac biegac niemal na palcach zeby pieta nie dotykala podloza i wtedy lydki umra po 2km.

fantom pisze:Dokladnie, wysoka pieta moze o tyle przeszkadzac ze ktos moze zaczac biegac niemal na palcach zeby pieta nie dotykala podloza i wtedy lydki umra po 2km.

Pozwolę się nie zgodzić z kolegą, moje pierwsze podejście do śródstopia na żelazkach trwało 10 km i 1,5h a umierałem dopiero następnego dnia, i następnego i następnego... :>

Qba, które z butów przejściowych możesz polecić? Nike Free będą ok, czy może jeszcze jakieś inne?

Póki co zdiagnozowanu u mnie zapalenie więzadła rzepki więc pewnie zbyt prędko pobiegać nie wyjdę.

puma faas od 500 w dół. najwięcej frajdy jes jednak z tuningowania - ekiden 50 z decathlonu + nóż i jedziem.

Qba Krause pisze:puma faas od 500

No no Qba skąd nagle takie liberalne podejście, przecież ten but ma spadek pięta palce coś ok. 11 mm. Butów innych producentów z takim dropem zwykle nie tylko nigdy nie polecasz ale nawet kategorycznie odradzasz jako szkodliwe. No no.
To miły ukłon w stronę tego producenta ale Qba pamiętaj każda wdzięczność ma swoje granice.