Weekend jak zwykle zleciał na sędziowaniu. Najpierw mecz klasy okręgowej we Włocławku. Miło poprowadzić zawody na głównej płycie, gdzie murawa to dywan. Co więcej w drużynie gospodarzy najstarszy zawodnik miał 24 lata, dalej dwóch z rocznika 1997, dwóch z 2000 roku i 6 (sześciu!) z rocznika 2001. Chłopcy klepali, klepali i rozklepali rywala 5-1. Czysta przyjemność.
Dalej serie A i tam na klepisku trochę piłkarskich jaj. Najpierw goście dojechali 10 min przed meczem i to w jedenastu. Bez trenera, kierownika etc. Od 27 sekundy przegrywali 0-1. Do przerwy 3-0 dla gospodarzy, zaraz czwarta bramka. A potem dwie akcje, które można określić "klasykiem radiowego komentatora - ach szkoda, że państwo tego nie widzieli: 
Gospodarze mając piłkę w okolicach linii środkowej zagrywają do tyłu. Stoję sobie z chorągiewką i patrzę co tu się wydarzy. Piłka kozłuje, zatem obrońca zagrywa do stopera jeszcze gorszą "koninę". Ten chce odegrać do bramkarza, ale zagrywa do napastnika i pada bramka.
Ok zdarza się, ale za chwilę zdarzyło się to ponownie. Otóż obrońca podawał do bramkarza. Ten zamachnął się do wykopu tak, że omal nie kopnął się w czoło. Noga w niebo, a od drugiej nogi piłka odbiła się sama. Zatem ten sam napastnik wyszedł sam na sam z pustą bramką i z 5 metrów strzelił gola. Arek Milik mógłby się uczyć 
Ostatecznie 5-2
W niedzielę serie B. Mecz całkiem niezły. Tzn dużo chaosu, ale sytuacji bramkowych kilkanaście, bo obrońcy myślami byli jeszcze na baletach pewnie 
W ogóle pewnemu obrońcy było bardzo nie po drodze z napastnikiem rywali. W skrócie jeden polował na drugiego. No i w pewnym momencie obrońca starał się sfalować rywala i tak niefortunnie spadł, że głową uderzył w twarde niczym beton boisko. Po ponownym włączeniu mu światła i przywrócenia do żywych, okazało się, że dalej już grać nie może a i nos zdarty prawie od czoła.
PS. Po sukcesie reprezentacji Polski w piłce nożnej 6-osobowej (wicemistrzostwo świata w 1 edycji tej imprezy), przyszedł czas na rozegranie 1 edycji "Socca Champions League", gdzie w Chorwacji swój turniej zagrały 24 zespoły z całej Europy. Polskę reprezentowały Dynamik Herring Toruń oraz Team Kluge Płock. Co więcej obydwa nasze zespoły zmierzyły się ze sobą w ... finale.
Dynamik Toruń wygrał 2-1 i został pierwszym historycznym zwycięzcą Ligi Mistrzów.
Co więcej w 1/8 chłopaki odprawili rywala z Niemiec 7-0. No tak, gdyby jakaś polska ekipa rozklepała Bayern 7-0, to można umierać
Chłopakom wielokrotnie sędziowałem na orliku, czy w okręgówce, A klasie. Grałem tylko przeciwko pojedynczym zawodnikom na orliku czy w hali i przypominało to trochę karuzelę, przy czym to oni się bawili a mi w głowie się kręciło 
21.10 nd
15,15 km 1.09.54
tempo 4.37/km
tętno 143 bpm - ale przejrzałem z poszczególnych km i tętno byłoby wyższe, bo bardzo zaniżył pierwszy kilometr, który pobiegłem jeszcze wolno, czyli tak jak powinienem. Potem to już było bliżej 148 około. Może też trochę byłem zmęczony meczami oraz przeziębieniem.
22.10 pon.
13,71km 1.05.02
tempo 4.45/km
tętno 134 bpm. (67% HRmax)
No dzisiaj to już pilnowałem się, aby nie przyspieszać. Postaram się biegać BS-y nie przekraczając 70% HR max. Ogólnie to trudno tak mi się biega, bo krok bardzo nienaturalny, ale to chyba ma wyjść mi na dobrze.
Kilka słów o zbliżającym się półmaratonie i maratonie toruńskim.
Dziwi mnie to, że robią to ludzie organizujący Run Toruń (świetna impreza!), a maraton w ubiegłym roku wyszedł bardzo słabo. Teraz największe zastrzeżenia są do tego, że trasa wyprowadza biegaczy na północ od miasta na "pola i wioski". Widocznie jest zbyt duży opór w UM i MZD.
Trasa w linku: http://maratontorun.pl/2018/10/09/trasy ... aton-2018/
Początek pod górkę. Podbieg na pierwszym km można lekko odczuć, ale ten kilometr leci najszybciej  . Potem lekkie wypłaszczenie i podbieg. Dalej trasa nieco się wznosi, ale tego za bardzo nie czuć aż do "siodła" po około 8,4km, gdzie przepływa rzeczka, tzn. powinna, bo teraz to pozostało jej korytko. No i na północ ten podbieg to jest ściana płaczu i biegnąc ulicą widać go z daleka. W nagrodę kolejne 20 km jest baaaardzo płaskie. Po pętli po sąsiednich miejscowościach, maratończycy wracać do Torunia będą ścieżką rowerową. Na duży plus na pewno fakt, że jest ona nieco "w dołku" - osłonięta przed wiatrem poprzez drzewa czy jakąś skarpę. Biegłem tą trasą podczas debiutu w 2015 i miałem wrażenie, że miejscami biegnę w tunelu. Ok najprawdopodobniej będzie mało kibiców na trasie. Pod koniec października przy niskiej temperaturze, też było ich mało (w 2016). Od 34 około maratończycy biegną wzdłuż lasu. Zapowiadany jest lekki południowo-zachodni wiatr - zatem tam powinna być cisza.
Ja wystartuję w półmaratonie. Tutaj trasa ma 1 zakręt, potem 10 km prostej nawrót i 1 zakręt. W ubiegłym roku na siłę próbowano wcisnąć zawody w osiedle Wrzosy, gdzie zakręt gonił zakręt, a biegacze błąkali się niczym smród po gaciach. Na ogromny minus, prowadzący lidera kierowca kłada, źle skręcił, co spowodowało zamieszanie związane ze zwycięstwem.
Wczoraj odbył się HM w Bydgoszczy i tam znalazłem czasy dwóch zawodników, z którymi wygrałem we Włocławku (z jednym ledwo, a z drugim na luzie). Chłopaki wczoraj pobiegli 1.21.26 i 1.23.07 bodajże (piszę z pamięci). Tego pierwszego mijałem około 3.5km na podczas Sztafet Wolności w biegu na 5km, a do mety zrobiłem jeszcze 50s przewagi. Trochę kusi mnie bieg na 1.21, ale mógłbym nie wytrzymać. Myślę jak to rozgryźć. We Włocławku dwa km weszły w 3.48 i 3.48. Potem bieg pod wiatr, tempo spadło a tętno skoczyło i było mi ciężko. Teraz warun na pewno będzie lepszy, przy czym początek pod górkę. Może 3.55 i 4.00 potem lekko poniżej 4.00 (na podbiegu ze 20-30s stracę a dalej już szybciej....
Zobaczymy. Plan minimum to rekord życiowy na ateście.
|
A na serio, to zacznę po 3.55-4.00 i zobaczymy, co dalej. Możliwości jest kilka a najważniejsza z nich, to taka, aby noga nie bolała.
