i to by było na tyle, jeżeli o wiosnę chodzi. w lesie tyle śniegu, ile przez całą zimę nie widziałem. natomiast nie widziałem jeziora które zawsze tam było, tylko te jedno wielkie białe uścierstwo. co tu pisać, wycieczka śniegowa, 17,3 km po %;37 na w sumie niziutkim tętnie jak na warunki bo 138.
coś bym popisał więcej, ale głupi tak przez kolejne sto czterdzieści trzy zdania pisać o śniegu po kolana, do tego mokrym. jest plus jeden, nikogo dzisiaj tam nie było przede mną, więc miałem szanse zdeflorować to dziadostwo
i póki co to byłoby na tyle w temacie szybkiego biegania.
idę wołać film, może mi to lepiej wyjdzie
ale to nocą, jak wychodzę o jedenastej to jest tylko parę w minusie i piękne słoneczko. biorę krótki rękawek, na to cieniutką kurteczkę. zaczynamy sobie spokojnie po pięć parę na kilometr, na drugim już widzę, że na cholerę mi ta kurtka i zostaję tylko w krótkim rękawku, a kurtała dynda u pasa już do końca biegu. se tak biegniemy spokojnie do ósmego kilometra skręcamy w prawo a tu kuku, wiatr, że z nóg ścina, boczny, ale jak wiał w plecy nie było go czuć, niestety poczuliśmy. na głowę czapka z powrotem, ale rękawek krótki wciąż ćwiczony jak pisałem do końca. jako, że robimy pętlę, to na dwunastym dostajemy wiatr bardziej i bardziej w pysk, a wieje naprawdę nieźle, my kontratakujemy i jakoś tak przyspieszamy. tempo zaczyn się około 4:40 na kilometr. no fajnie, lecimy w tym tempie w sumie 10 kilometrów a kolejne cztery znów przyspieszamy i robimy je po 4:32 średnio. tak wychodzi nam 26km , czujemy się dobrze, wiec decyzja, że dokręcimy do trzydziestu. taaa i tu mnie już zmogło pod koniec. żeby dokręcić lecimy miastem poza miasto i dwa kolejne kilometry z górki pod górkę, ale jakoś idzie. i ostatnie dwa dopiero odczułem, zwolniłem już maksymalnie jak mogłem, wydawało mi się, że biegnę 10min/km, że już wolniej nie ma szans, normalnie trucht na granicy chodu, wyszły chyba po 5;03 
nie dość, że w minusie, to ten wiatr jest masakryczny. ech....nogi mnie nawet za bardzo nie bolały po wczorajszym, ale drewniane lekko były, czułem, że wypadałoby je wyjść rozbiegać trochę. nie chciało mi się przez te wiatrzycho za cholerę, ale chciał, nie chciał-musiał. miałem ochotę na więcej, ale podłoże i wiatr skutecznie mnie do tego zniechęciły. także w jedną stronę za to z wiatrem wykrzywiałem nogi po breji śnieżno lodowej z powrotem pod wiatr, ale już asfaltem. i tu ciekawostka, biegłem za miastem praktycznie -kilometr i już za wioską jestem i jak osobówkami zjeżdżali "jak Cię mogę" żeby mnie nie zajechać, to chyba z osiem tirów które jechało, bez problemu odbijało tak, żebym nie musiał na pobocze wbiegać. inna sprawa, że jak taka ciężarówka przejechała w pędzie to mnie ten pęd powietrza wspomagany wiatrem, normalnie do tyłu odrzucał 
