Dino1973 - maraton w 2011
: 05 maja 2011, 11:46
Byle do przodu, czyli ruchy kluchy …
No i nadszedł TEN CZAS. Czas, w którym mogę z całą pewnością stwierdzić, że można myśleć o długich i dobrze przemyślanych przygotowaniach do maratonu
Biegać zacząłem prawie trzy lata temu. Piszę prawie po przy pierwszym podejściu za szybko poczułem wiatr we włosach. Zaczęło się robić coraz szybciej, dłużej, mocniej no i po miesiącu skończyło się długotrwałą kontuzją 
Do dziś nie wiem, co mi tak naprawdę dolegało, bo oczywiście do lekarza nie poszedłem. Szczerze mówiąc czytając internetowe fora, blogi czy artykuły mam wrażenie, że powieliłem błędy wielu początkujących biegaczy. No, ale nic! Ludowa prawda mówi, że uczymy się na błędach. Drugie podejście to grudzień 2008 roku. Tym razem zacząłem powoli i spokojnie. Fakt faktem, że przełom grudnia i stycznia był wtedy wyjątkowo śnieżny i mroźny, ale przekonałem się, że zima to jest to, co przynosi mi największą frajdę. Do dziś lubię biegać w mroźne wieczory, kiedy w parku jest pusto i tylko słychać skrzypienie śniegu pod butami. Plan 10-cio tygodniowy został zrealizowany w 100% i od tego czasu biegam regularnie trzy lub cztery razy w tygodniu. Nie oznacza to, że nie popełniam błędów 
Czasem bywam zmęczony, rozdrażniony czy po prostu mi się nie chce. Ale po kilku dniach wszystko mija. Zaczyna brakować wysiłku a najbardziej chyba tej satysfakcji z przeprowadzonego treningu i poczucia, że jest się, choć trochę wyjątkowym. Od pamiętnego grudnia udało mi się wystartować w zawodach na 1 800m, kilka razy na 10 km, dwa razy na dystansie 15 km i kilku półmaratonach. Wyniki jak na amatora przystało są różne. W jednych zawodach lepsze a w drugich gorsze, ale jeśli chodzi o mnie to nie na nich najbardziej mi zależy. Zdecydowanie najfajniejsza jest atmosfera. Najpierw, kiedy w momencie startu nieprawdopodobnie skacze adrenalina i później, kiedy na widok kibiców lub mety ciarki przechodzą po plecach a endorfiny szaleją w organizmie. :uuusmiech:
No, ale dosyć już tej grafomanii.
Podsumowanie:
1) Cel: maraton (jakiś jesienny).
2) Czas: 4-5h (jeszcze przyjdzie czas na uszczegółowienie).
3) Starty kontrolne: 19.06.2011 II Bieg Szlakiem wygasłych Wulkanów; 02.10.2011 Półmaraton Katowice.
Na razie do końca tygodnia zasłużony odpoczynek po metrologicznej szkole życia w trakcie Silesia Maraton (oczywiście biegłem połówkę).
KOMENTARZ
No i nadszedł TEN CZAS. Czas, w którym mogę z całą pewnością stwierdzić, że można myśleć o długich i dobrze przemyślanych przygotowaniach do maratonu
Biegać zacząłem prawie trzy lata temu. Piszę prawie po przy pierwszym podejściu za szybko poczułem wiatr we włosach. Zaczęło się robić coraz szybciej, dłużej, mocniej no i po miesiącu skończyło się długotrwałą kontuzją Do dziś nie wiem, co mi tak naprawdę dolegało, bo oczywiście do lekarza nie poszedłem. Szczerze mówiąc czytając internetowe fora, blogi czy artykuły mam wrażenie, że powieliłem błędy wielu początkujących biegaczy. No, ale nic! Ludowa prawda mówi, że uczymy się na błędach. Drugie podejście to grudzień 2008 roku. Tym razem zacząłem powoli i spokojnie. Fakt faktem, że przełom grudnia i stycznia był wtedy wyjątkowo śnieżny i mroźny, ale przekonałem się, że zima to jest to, co przynosi mi największą frajdę. Do dziś lubię biegać w mroźne wieczory, kiedy w parku jest pusto i tylko słychać skrzypienie śniegu pod butami. Plan 10-cio tygodniowy został zrealizowany w 100% i od tego czasu biegam regularnie trzy lub cztery razy w tygodniu. Nie oznacza to, że nie popełniam błędów Czasem bywam zmęczony, rozdrażniony czy po prostu mi się nie chce. Ale po kilku dniach wszystko mija. Zaczyna brakować wysiłku a najbardziej chyba tej satysfakcji z przeprowadzonego treningu i poczucia, że jest się, choć trochę wyjątkowym. Od pamiętnego grudnia udało mi się wystartować w zawodach na 1 800m, kilka razy na 10 km, dwa razy na dystansie 15 km i kilku półmaratonach. Wyniki jak na amatora przystało są różne. W jednych zawodach lepsze a w drugich gorsze, ale jeśli chodzi o mnie to nie na nich najbardziej mi zależy. Zdecydowanie najfajniejsza jest atmosfera. Najpierw, kiedy w momencie startu nieprawdopodobnie skacze adrenalina i później, kiedy na widok kibiców lub mety ciarki przechodzą po plecach a endorfiny szaleją w organizmie. :uuusmiech: No, ale dosyć już tej grafomanii.
Podsumowanie:
1) Cel: maraton (jakiś jesienny).
2) Czas: 4-5h (jeszcze przyjdzie czas na uszczegółowienie).
3) Starty kontrolne: 19.06.2011 II Bieg Szlakiem wygasłych Wulkanów; 02.10.2011 Półmaraton Katowice.
Na razie do końca tygodnia zasłużony odpoczynek po metrologicznej szkole życia w trakcie Silesia Maraton (oczywiście biegłem połówkę).
KOMENTARZ
Ledwie się zwlokłem z łóżka i pojechałem do parku. Jak tylko skończyłem rozgrzewkę rozpadał się deszcz i zaczął wiać dość silny wiatr. Po kurtkę już mi się nie chciało wracać, co później okazało się błędem. No, ale ruszyłem. Najpierw powoli jak żółw ociężale ruszyłem powoli po drodze ospale …. Niestety w odróżnieniu od lokomotywy Tuwima ospale było przez cały czas. Na 3 kilometrze było ospale i na 5, i na 7 aż do 10. Ciężkawo się jakoś biegało i bez radości, która mi zawsze towarzyszy. Gorzej, bo od tego deszczu i zimnego wiatru dostałem bólu gardła. Wieczorem mleko z czosnkiem i tablety, więc teraz już mi lepiej. Dzisiejsza siłownia z racji niedomagania zdrowotnego zostaje odwołana i przełożona na środę. Zakladam oczywiście że będę zdrowy.
Jeśli ktoś się zastanawia nad zmianą to powiem, że warto. Ustawiałem sobie trening z przebieżkami i jazda do parku. Wszystko wyszło prawie tak jak wyjść powinno, ale przeszkadzała mi jedna rzecz. Otóż mam ustawioną zbyt dużą głośność dźwięku i nie umiem znaleźć w ustawieniach gdzie się to reguluje. Kiedy bieg zmieniał się w przebieżki pulsometr wydawał takie piski i wyjki że czułem jak karetka pogotowia 
Szafka ma to do siebie, że zawsze jest dobrze wyposażona. Czasami mam nawet wrażenie, że lepiej niż lodówka. Zastanawiam się czy nie lepiej też niż domowy barek, ale takie stwierdzenie byłoby już lekką przesadą 
Teraz mówię STOP! Ponieważ dziecko jedzie na dwa tygodnie w świat, pojawia się niepowtarzalna okazja powrotu do dietowych planów. 
Godzinę przed wyjściem objadłem się serkiem Danio. Już jedząc czułem, że to nie jest najlepszy pomysł. Efekt tego był taki, że przez pierwsze czterdzieści minut czułem się ociężały i objedzony. Tętno skoczyło a żołądek cały bulgotał i wydawał dziwne dźwięki. Niestety do brzucha przyłączyła się koncertowo inna część ciała której nazwy nie odważę się tutaj wymienić 
Biegnąc pomyliłem ścieżki w lesie i wbiegłem w taką, która jest podmywana przez pobliskie jeziorko. Przeleciałem, ale buty trochę przemokły. Ogólnie było spokojnie i bez specjalnych przygód. Wracając zahaczyłem o Dolinę 3 Stawów gdzie odbywał się IV Festiwal Biegowy im. Jerzego Kukuczki. Pozazdrościłem formy wszystkim startującym i wróciłem do domu. Resztę dnia spędziłem wypoczywając nad wodą