Forum Bieganie.pl

Witam!
Chciałbym poznać ludzi z którymi mógłbym startować w rajdach ekstremalnych. Mam 20 i raczej niewiele doświadczenia w tego typu imprezach.
Jeśli jesteście zainteresowani piszcie na maila:
- czarek@icpnet.pl lub czaras@wmasg.com

Witam, jestem z Poznania...i chętnie bym wziął udział w rajdzie ekstremalnym ale.....nie takim który zawiera elementy biegu na orientację ponieważ wiele się naczytałem relacji z takich biegów i szkoda czasu na szukanie punktu orientacyjnego w efekcie czego do mety docierają np 4 drużyny zamiast 15

Czyżby przez kolegę przemawiał lęk przed "czytaniem mapy"?
Pozdrawiam

Chyba Arti nie będzie miał gdzie startować W Polsce na pewno. Ale może jednak się mylę?

Strach przed czytaniem mapy - nie. Ale bardziej pasjonują mnie ultramaratony, Desert Cup itp, lub bieg np dookoło Polski...

hm nawet biegając do okoła Polski trzeba od czasu do czasu skontrolować mapkę, bo znaki drogowe często potrafią wprowadzić w błąd
A tak poważnie to również chętnie wziął bym udział w imprezach o jakich pisze kolega

 Mnie czeka jeszcze min rok treningów abym mógł w te klocki się bawić.

Myślę że mnie również - ale na pewno raźniej byłoby zaczynać w jakiejś grupie.

from miroszach 5:34 am on June 11, 2002
Mnie czeka jeszcze min rok treningów abym mógł w te klocki się bawić

Bawiłem się w te klocki jeszcze zanim zacząłem trenować i jakoś mi owe rajdy extremalne wychodziły, także {miroszach} jeżeli jesteś aktywny fizycznie, zdrowy, jesteś odporny psychicznie i masz silną wolę - startuj. Dasz radę tylko trzeba się jeszcze porządnie przed startem zmotywować, czyli wykuć w pałę odpowiedź na pytanie: po jaką cholerę ja to robie?) A może tylko wystarczy się zmotywować? Pamiętam jak kiedyś jechałem na Harpagana i powtarzałem sobie w pociągu przez całą podróż, że nie wycofam się póki nie zobaczę bigosu na mecie. Skończyło się to tym, że z kontuzją, ale go ukończyłem. Nie miałem bladego pojęcia, że coś z moją nogą nie tak. Cieszyłem się jeszcze przez kilka dni a noga nadal nie chciała się zginać......
Okazało się, że na około 30k podczas ucieczki przed dzikiem na drzewo, naderwałem sobie "dwójeczkę" w lewej nóżce. Ale spoko, nie żałowałem. Tytuł był mój i tylko to się liczyło.
Pozdrawiam.

Jestem zdecydowany w czymś takim wystartować, a tu mnie jeszcze skutecznie zachęcacie. W następnym roku bardzo chętnie bym sie przyłączył do jakiejś początkującej grupki. Nie chcę postępować zbyt pochopnie. Rok temu w podobny sposób zrezygnowałem z udziałów w maratonie. Teraz do końca roku planuje mieć ich na koncie 4.  
pozdrawiam

Rozmyślam o biegu w Davos może w przyszłym roku...dystans 76km w górach (jeśli dobrze pamiętam)
Widziałem zdjęcia z tego biegu - rewelacja

Arti, "rajdy ekstremalne" z definicji zawierają w sobie element czytania mapy. Ale spokojnie, formuła wszystkich tego typu rajdów zakłada, że biorą udział zespoły kilkuosobowe (2 do 4). W takich zespołach jest jeden człowiek, którego nazywają "nawigator", czyli gość, który nie myli Pn. z Pd., a reszta to fizyczni, którzy idą za nawigatorem, czasem przez gęste krzaki, czasem przez rzekę, a czasem na manowce (jeśli nawigator jest początkujący). Najgorsze jeśli za nawigowanie wezmą się dwie osoby z zespołu, bo łatwo o podział w grupie. Ale zabawa w sumie jest rewelacyjna. W czasie standardowych zawodów ekstremalnych poznaje się kawałek Polski o wymiarach 50km x 50 km jak własną kieszeń i to przez dwie dni i dwie noce. W czasie żadnych dwutygodniowych wakacji tego nie dokonasz.

Może kiedyś przeżyję podobną przygodę..Pozdrawiam

Drodzy panowie! Co do motywacji, to cuda jest w stanie zdziałać widok sympatycznej sędziny na PK. Ciekaw jestem, czy widok sędziego-przystojniaka działa równie dopingująco na szanowne forumowiczki...

Nieeeeeeeeeeee...czekaj czekaj, na szanowne forumowiczki to...nie wiem, nie wiem. Chyba tak, na mnie nie.