Forum Bieganie.pl

Cześć,
ostatnio zaczałem trochę biegać po górach (ale to raczej tak z doskoku, gdyż raczej skupiam się na biegach płaskich).
Zastanawia mnie kwestia monitorowania tętna na zawodach ultra górskich.
Bo na płaskim sprawa jest prosta np. ustalam że biegnę na tętnie 155-165 (mój bc2 wyznaczony na testach),. i się tego trzymam.
Natomiast jaką w tej kwestii przyjąć taktykę w biegu górskim?
Gdzie przecież nawet przy marszu pod stromszą górę można złapać wysokie tętno,
a zbiegając nawet szybkim tempem można mieć dolną granicę bc1
Także jak to zaplanować?

Podejrzewam że tu jest sytuacja identyczna jak w zawodach mtb z ich rwanym tempem. W skrócie wszystko rozbija się o gospodarowanie glikogenem. Masz go w optymalnych warunkach jakąś określoną ilość, i teraz musisz wiedzieć, na ile ci on wystarczy w określonym zakresie tętna. Nie teoretycznie, tylko w praktyce.
I później zawody polegają na tym, że sobie aproksymujesz w głowie, ile już zużyłeś glikogenu, a na ile jeszcze wystarczy biorąc pod uwagę tętno z zegarka. I w zależności od tego kontrolujesz tętno na podbiegach, zbiegami się zupełnie nie przejmując.
Wymaga to dość dobrej znajomości tego, jak się twoje ciało zachowuje przy określonej intensywności i ile glikogenu spala na jednostkę czasu w określonych zakresach, no i oczywiście praktyki.
Jak dla mnie to jedyny sposób, bo próby trzymania jakichś zakresów tętna przy zróżnicowanym terenie i rwanym tempie są z góry skazane na niepowodzenie.

" zbiegami się zupełnie nie przejmując " - myślę, że to nie jest takie proste. Po pierwsze - zbiegi potrafią nieźle ubić czwórki, po drugie - szybkie zbiegi lecisz jednak na wyższym tętnie, niż komfortowe.

Tylko się tak wydaje, że na podejściach masz wyższe tętno a na zbiegach niskie. Będzie odwrotnie. Sprawdziłem jak to u mnie wyglądało np na Chudym Wawrzyńcu 50. Przy szybkich zbiegach wychodziło nawet 170 (na tej końcówce gdzie można gnać) a na podejściach spadało poniżej 130 (a czasami poniżej 100) mimo że wydawało mi się, że zdycham.

Jeśli to pomiar z pasa, to na tych podejściach musisz się mocno oszczędzać, ale czasami taka strategia popłaca. Doświadczony biegacz górski raczej z górki cziluje, mimo iż biegnie szybko... Na samych podejściach nie może też być za pasywny.

Zgadzam się z podejściem o szybkich ale chillujacych zbiegach. Z mojego doświadczenia mogę tylko dodać, że skupianie się na tętnie w biegach górskich może być bezcelowe, bo tętno będzie skakać w zależności od ukształtowania terenu i tempa. I właśnie na tempie ja skupiam się najbardziej.