Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł Postscriptum - Badwater oczami serwisanta Piotra Kuryły

Na pewno duzo zdrowia Piotr Kuryło ma. Lub miał.

Ja bym powiedział że dużo zdrowia to miał Piotr... ale Podbielski do Kuryły. Stracił kupe czasu nie mówiąc już o nerwach i zapewne jakichś pieniądzach.

Komentarz, ze Krol jest nagi - raczej nie pasuje.
Z calym szacunkiem dla wczesniejszych osiagniec - hmmm... PK po prostu nie jest zbyt madry, na co wskazuje m.in. ten artykul, jak tez i niedawny "opiekunczy" watek.
Ciezka harowa wystarczy moze na jakas premie w hucie albo korpo; moze jak kiedys nabedzie wspomniana umiejetnosc sluchania to cos osiagnie - choc na wsparcie spolecznosci biegowej raczej bym juz nie liczyl...

Z całej tej kabały wychodzi, że trzeba mieć unikalny zestaw cech, żeby być wielkim ultramaratończykiem.
Z jednej strony ogromny upór, żeby ciężko trenować, a z drugiej umieć odpuścić by się zregenerować.
Z jednej być pewnym siebie, żeby wierzyć że się uda, a z drugiej mieć pokorę by słuchać innych.
Z jednej obserwować rywali by podglądać dobre pomysły, ale z drugiej wiedzieć co naprawdę działa.

Teraz pewnie Kuryło będzie chciał odwrócić złą passę i jeszcze bardziej pójdzie w zaparte, "żeby udowodnić niedowiarkom". A powinien wziąć dwa oddechy i poprzestawiać sobie w głowie.

„Zacznij, jako nieznany, abyś skończył, jako niezapomniany” na te słowa zasłużył w ostatnią sobotę Ryszard Kałaczyński.

ja przywołałbym inny cytat:

paavo nurmi pisze:umysł jest wszystkim; mięśnie - tylko kawałkami gumy.

lekko psychiczny jest ten Kuryło... przerost formy nad treścią.

Wg mnie każdy kto się na ultra porywa musi być trochę "psychiczny"

kolejny po Marcinie Chabowskim i jego maratonie w Zurychu przykład na to, że warto jest umieć słuchać mądrzejszych.

Trener swoje, biegacz swoje i kończy się gorzej, niż zaczęło.

W głowie mi się nie mieści. Trening, odżywanie... niby każdy powinien znać swój organizm i wiedzieć jak go traktować przed i w trakcie zawodów. Ale żeby na tak długi bieg, mając serwisantów, samochód i nie wiem co jeszcze, nie mieć koszulki na zmianę?! Może zaraz się okaże, że sutków też sobie nie zakleja, bo po co?

ale nie to, że on nie miał. On nie chciał jej zmienić mimo rad ekipy, czyli to była postawa "ja wiem lepiej od was" + upór do końca. Dosłownie.

marcinnek_ pisze:Może zaraz się okaże, że sutków też sobie nie zakleja, bo po co?

Nie każdy ma problem z otarciami, więc akurat może nie musi zaklejać...

uebq pisze:On nie chciał jej zmienić mimo rad ekipy, czyli to była postawa "ja wiem lepiej od was" + upór do końca.

Ale to przecież z całej "twórczości" zawodnika wynika, że jest uparty jak osioł. Bieganie nie jest sportem, że kto więcej "haruje" i się katuje, to ma lepsze wyniki. Dostał już na Spartathlonie (bieg z PL do Grecji z wózkiem to taka średnia regeneracja), teraz to samo. Moim zdaniem głupota i przejaw zbytniej pewności siebie, no bo po co uczyć się na błędach innych? Z tą koszulką, to pewnie miał niegłupi w polskich warunkach pomysł (widziałem trochę ludzi tak biegających), że jest to coś oddychającego co mu pomoże i zapewni jednocześnie ochronę przed słońcem (+pewnie naszywki sponsorów), no ale skoro 2 miesiące tam był to przecież kupa czasu na przetestowanie: przebiec się kilka godzin w takiej, następnego dnia w innej i jest porównanie. Coś, co działa w 30 stopniach niekoniecznie działa w 50.

Ale dopuszczanie do ciągłego odwadniania się, brak regeneracji i pomysł przyjmowania tylko wody z miodem to już epoka kamienia łupanego. Jakiej by koszulki nie miał i co by nie zrobił, to jak na starcie organizm nie był wypoczęty + naładowany pod korek i tracone z ogromnymi ilościami potu składniki nie są uzupełnianie - no to czego się spodziewać? Sport idzie do przodu, technika się rozpowszechnia, zawodnicy trenują coraz lepiej i mądrzej, poziom jest coraz wyższy i nie przeskoczy się wszystkich tematów uporem.

Dla trzeźwo myślącego zawodnika pomysł "wygrywam albo schodzę" wydaje się lekko głupi w debiucie, bo jakby jakby nie patrzeć nawet ukończenie gdzieś z tyłu po kilku godz snu w kryzysie pewnie dało by mu o wiele więcej doświadczenia i poznania swojego organizmu niż kolejne kilometry jak osioł z oponą.

A co to za zawodnik? Startuje w biegach, do których nie ma kwalifikacji. Płacisz - biegniesz. Każdy chętny może, jak pierwszą lepszą uliczną imprezę dla amatorów.

Wygrał cokolwiek? Raz zajął drugie miejsce (ale tylko w Polsce pamięta się drugich), a poza tym "brał udział". Wynik sportowy, a raczej jego brak dla mnie doskonale świadczy o klasie tego "zawodnika".

Sportowiec? Owszem, sportowiec amator, jakich wielu, tylko dystanse ponadprzeciętne i ponadprzeciętne parcie na sławę.

Poza tym, podróżnik niech będzie, który wybrał niecodzienny sposób przemieszczania się i począł dorabiać do tego ideologię.

@ marek84 - no właśnie o to mi chodziło gdy pisałem o uporze : " do samego końca. Mojego albo jej"

... że tak sobie zapożyczę z klasyki polskiej kinematografii..

chcieli , żeby się kimnął kilka godzin, nawodnił, zjadł, zmienił łachy na inne, i tak dalej - za każdym razem odmawiał. Ale to już w trakcie biegu. Przed nim też katacja mimooporowa...

Ja to potraktuję jako nauczkę dla siebie - i tyle