Forum Bieganie.pl

Bieg na 800 metrów jest jedną z najbardziej ekscytujących oraz szkoleniowo najtrudniejszych dyscyplin sportowych. Wymaga on od sportowców kombinacji siły, szybkości i wytrzymałości. Uważa się, że 800 metrów tak jak i 1500 metrów to biegi średniodystansowe. Perspektywa ta wpływa bezpośrednio na podejście do treningu, samego wyścigu oraz całego procesu długofalowego rozwoju zawodników. Jednak, że ostatnie doniesienia podważają to podejście - klasyfikując 800 metrów jako przedłużony sprint, podobny bardziej do 400 metrów niż do 1500 metrów.
więcej https://mr800m.blogspot.com/2020/05/rek ... print.html

Z biomechanicznego punktu widzenia postawiłbym odmienną tezę, zaliczając 400 metrów do skróconego biegu średniodystansowego. Sposób w jaki biega Wayde van Niekerk jest bliski średniakom, a wręcz najlepiej technicznie biegającym długasom. Cała reszta biega 400 po sprintersku.

https://mr800m.blogspot.com/2020/05/fiz ... iczne.html


FIZJOLOGICZNE I BIOMECHANICZNE MECHANIZMY WYDAJNOŚCI ZAWODNIKÓW ŚREDNIODYSTANSOWYCH

Trudno polemizować z taką dawką wersalików.
Czy nie uważasz jednak, że przytoczone źródła słabo potwierdzają biomechaniczną tezę o 800m jako wydłużonym sprincie? Podawane tam eksperymentalne prędkości ruchu na poziomie 6m/s nie korelują z typowymi 8-9m/s w biegu na 400 i 800m. Ponadto, z całym szacunkiem dla kobiet testowanych w jednym ze źródeł, są one znacznie słabsze technicznie od mężczyzn z czołówki biegów średnich i długich.

Materiał o podejściu biomechanicznym do biegów średnich jest jedynie uzupełnieniem a nie potwierdzeniem postawionej tezy. Wkazuje jedynie, że w biomechanicznego punktu widzenia nie ma możliwości sklasyfikowania 800 i chociazby 3000 m w tej samej kategorii o czym sam wspomniałeś porównując 400 m do 800 z racji różnic w prędości poruszania się. Skupiając się na materiale o reklasyfikacji 800 m autor tekstu który przetłumaczyłem skupia się głównie na pokonaniu I i II 400 m i spadku prędkości ich pokonania co ma miejsce w trakcie biegu na 400 m gdzie I i II 200 m ma taką samą tendencję. Czy taka sama tendencja występuję w biegu na 3 km? Przetłumaczyłem ten materiał z jeszcze jednego powodu: samego pozyskiwania energii, który do tej pory w wielu publikacjach opierał się na przewadze systemów beztlenowych a tutaj klops bo raczej mowa o większym znaczeniu tlenowych. O tyle jest to ciekawe, że mocno wskazuje, iż rozwój systemów beztlenowych mocno wpływa na systemy tlenowe co również zdarza mi się usłyszeć w kręgach trenerskich jako farmazon.

Dla mnie jako osoby która zaczyna przygodę z 800 m takie informacje i różne spojrzenia dają możliwość szukania różnych rozwiązań. Niestety tak jak w materiale już napisano samych badań i analiz o tym dystansie jest bardzo mało. Będę szperał dalej i zgłebiam temat do tego jeszcze praktykował

PS. W materiale, który wrzuciłeś odnośnie treningu techniki biegu w gumami należy wziąć pod uwagę rolę mięśni przywodzicieli stawu biodrowego, które to uważane są za najsilniejsze jeśli chodzi o zgięcie w stawie biodrowym (o sic!!!) z tego też powodu ocena fizjoterapeuty tylko bocznej taśmu jako stabilizującej jest niepełna bo nie bierze pod uwagę pracę miednicy we wszystkich płaszczyznach to tak na marginesie. Dlatego też Ja postawiłbym sobie pytanie czy te gumy mają za zadanie pracę nad stabilizacją czy wzmocnienie pracy kolana do środka - co może ale nie musi być przyczyną zbyt mocnego "naprężenia" w stawie kolannowym, które to może prowadzić do urazów ACL zwłaszcza u kobiet. Jednak, że wśród biegaczej średnio jak i długodystasowych nie jest to aż tak duży problem. W tym zakresie polecam publikacje FIFA Medical Center

dom_paw pisze:Materiał o podejściu biomechanicznym do biegów średnich jest jedynie uzupełnieniem a nie potwierdzeniem postawionej tezy.

Nie widzę tutaj jakiegoś uzupełnienia. Raczej pewien kłopot interpretacyjny.

Różnice między biegaczami średnio i długodystansowymi obejmują dłuższy krok biegowy, krótszy czas kontaktu stopy z podłożem, zwiększone zgięcie kolanowe w fazie przenoszenia i wyżej umiejscowiony środek ciężkości

Były rekordzista świata na 400m Michael Johnson miał krok rzędu 210cm na pierwszej i czwartej setce. Kenenisa Bekele był w stanie utrzymać podobną długość przez całe 5000m. Czas kontaktu z podłożem najlepszych technicznie długasów wynosi 150ms. Jaki czas kontaktu mają najlepsi sprinterzy? Zgięcie w kolanie Bekele miał nawet większe niż średniacy, ale ta analiza kątów jedynie w płaszczyźnie strzałkowej trochę rozczarowuje.

Odnośnie treningu w taśmach, to i owszem należy patrzeć na to w wielu płaszczyznach. Natomiast taka analiza może swoją złożonością wykraczać poza dotychczasową wiedzę o funkcjonowaniu tkanek pod obciążeniem 3g i z częstotliwością około 3hz. Dlatego też skłaniałbym się ku tezie o poprawie dynamicznej stabilizacji jako całości, a nie lokalnym wzmacnianiu struktur.

dom_paw pisze: Dla mnie jako osoby która zaczyna przygodę z 800 m

Na jakim aktualnie jesteś poziomie i co biegasz na 400 i na 1500m?

Osobiście nie zgadzam sie z twierdzeniem, ze 800m to wydłużony sprint. Bez względu na to, jak to wygląda metabolicznie, to jest pierwszy dystans, który sie biegnie bardzo taktycznie. Do 400m jednak od początku do końca na parcie do przodu.

Metabolicznie i biomechanicznie, to ja bym nawet 400m zaliczył do dystansów średnich. Malo kto biega 800m krokiem sprinterskim. Nawet 400m jest sprinterskim bardzo rzadkie i tylko u specjalistów wychodzących z 100/200m.

Na jakim aktualnie jesteś poziomie i co biegasz na 400 i na 1500m?

- biegam 800 m typowo amatosko aby się sprawdzić - w tym momencie szukam materiałów, które przybliżą mi temat i rozmawiam z wieloma trenerami.

Metabolicznie i biomechanicznie, to ja bym nawet 400m zaliczył do dystansów średnich. Malo kto biega 800m krokiem sprinterskim. Nawet 400m jest sprinterskim bardzo rzadkie i tylko u specjalistów wychodzących z 100/200m.

- reklasyfikacja przedstawia pewien tok rozumowania autora, który nie wspomina wcale o biomechanice biegu - to raczej Pan yacool o tym wspomniał. Z punktu widzenia biomechaniki podział 400 m w I jak i II 200 to będą dwa zupełnie inne biegi nie mówiąc już o 800 m gdzie nie mamy doczynienia ze startem z bloków Mnie w materiale zainteresowało bardziej to w jakich systemach energetycznych jes ten dystans realizowany o czym mało się piszę.

dom_paw pisze: - reklasyfikacja przedstawia pewien tok rozumowania autora, który nie wspomina wcale o biomechanice biegu - to raczej Pan yacool o tym wspomniał. Z punktu widzenia biomechaniki podział 400 m w I jak i II 200 to będą dwa zupełnie inne biegi nie mówiąc już o 800 m gdzie nie mamy doczynienia ze startem z bloków Mnie w materiale zainteresowało bardziej to w jakich systemach energetycznych jes ten dystans realizowany o czym mało się piszę.

Jeszcze nie przeczytałem tych artykułów...
Ale opisz krotko, jakie wnioski wyniosłeś z uzyskanej wiedzy.