Forum Bieganie.pl

Witam,

wczoraj podłapałem jakiegoś wirusa, mam lekką gorączkę (37,1) i łamie mnie w kościach. Lekarz zaleca objawowe leczenie, mówi, że dramatu nie ma i, że w poniedziałek na spokoju do roboty. Problem jest taki, że 15.09 mam maraton w planach. Czy tydzień po lekkiej chorobie starczy na regenerację? Trening zrobię jeszcze we wtorek, przebiegnę spokojną dyszkę.

Panieeee 37.1 to praktycznie nic na spokojnie się do startu odbudujesz.

Spokojnie dasz radę, lekkie przeziębienie i lekki podgorączkowy nic Ci nie popsuje. Jak w poniedziałek nie będzie 100% dobrze, to odpuść ten wtorek i potruchtaj go w środę.

Pixa pisze:wczoraj podłapałem jakiegoś wirusa, mam lekką gorączkę (37,1) i łamie mnie w kościach. Lekarz zaleca objawowe leczenie,

A jakie leczenie ma niby zalecać? Innego leczenia w przypadku lekkich infekcji wirusowych nie ma. A, że objawowe leczenie nie przyspiesza leczenia tak naprawdę, więc lepiej darować sobie "leczące" objawowo medykamenty, bo tylko obciążają wątrobę, i po prostu przeczekać. Pić dużo wody, jeść dużo warzyw i owoców, imbir!, i odpoczywać, organizm sam sobie poradzi.

Czy infekcja - nawet lekka - pozostawi ślad w postaci osłabienia, czy nie, to już sprawa indywidualna, i też rady na to nie ma.

Pixa pisze:Witam,
wczoraj podłapałem jakiegoś wirusa, mam lekką gorączkę (37,1) i łamie mnie w kościach. Lekarz zaleca objawowe leczenie,

Nigdy nie wiadomo jakiego rodzaju wirus działa w naszym organizmie i czy przypadkiem,
po "lekkim" biegu podczas przygotowania do tego maratonu,
albo po "maratonie" odbytym np 14 dni, po "incydencie wirusowym",
nie dojdzie przykładowo do zapalenia mięśnia sercowego i kalectwa na całe życie?

Gdyby to u mnie objawił się wirus, to te kilka/kilkanaście dni,
wykorzystałbym na odpoczynek i regeneracje!

No ale jak ktoś ma w głowie "maratony", to bez wahania
zaryzykuje i położy na szali swoje zdrowie/życie.

Bo co jest najważniejsze w Świecie gdzie Bogami są Celebryci?

marek301 pisze:Bo co jest najważniejsze w Świecie gdzie Bogami są Celebryci?

Tak tak, Marek, przecież to jest forum dla Bogów i Celebrytów, jeszcze tego nie wiesz?

marek301 pisze:

Pixa pisze:Witam,
wczoraj podłapałem jakiegoś wirusa, mam lekką gorączkę (37,1) i łamie mnie w kościach. Lekarz zaleca objawowe leczenie,

Nigdy nie wiadomo jakiego rodzaju wirus działa w naszym organizmie i czy przypadkiem,
po "lekkim" biegu podczas przygotowania do tego maratonu,
albo po "maratonie" odbytym np 14 dni, po "incydencie wirusowym",
nie dojdzie przykładowo do zapalenia mięśnia sercowego i kalectwa na całe życie?

Gdyby to u mnie objawił się wirus, to te kilka/kilkanaście dni,
wykorzystałbym na odpoczynek i regeneracje!

No ale jak ktoś ma w głowie "maratony", to bez wahania
zaryzykuje i położy na szali swoje zdrowie/życie.

Bo co jest najważniejsze w Świecie gdzie Bogami są Celebryci?

Chłopie, wyluzuj.
On to napisał w czwartek 5.09. Do poniedziałku ma 3-4 doby (zależnie kiedy się zaczęło), z dużą dozą prawdopodobieństwa albo mu przejdzie albo się rozłoży konkretnie. Oczywiście że pewności nie ma nigdy - ale to co opisał (czyli de facto lekki stan podgorączkowy + łamanie w kościach) to stadium, które większość ludzi przechodzi kilkakrotnie w roku. Tak samo sportowców - i serio, nie umieramy. To nie jest - przykładowo - powikłanie pogrypowe czy ciągnący się od dawna przechodzony wirus. Nie strzelajmy od razu do wróbla z armaty i nie panikujmy - bo w takim przypadku to powinniśmy 70% życia spędzić w izolatkach. Z dużą dozą prawdopodobieństwa kolega (tak samo jak my wszyscy) robi sobie większą krzywdę biegając w mieście/wiosce i wdychając syf z powietrza (zwłaszcza zimą) niż wychodząc na lekki trening czy biegnąc maraton 2 tygodnie po lekkiej infekcji. Niejeden lekkie treningi latał z infekcjami - zresztą umiarkowana/lekka aktywność fizyczna wręcz może pomóc. A do maratonu to kolega ma sporo czasu.

marek84 pisze: On to napisał w czwartek 5.09. Do poniedziałku ma 3-4 doby (zależnie kiedy się zaczęło), z dużą dozą prawdopodobieństwa albo mu przejdzie albo się rozłoży konkretnie. Oczywiście że pewności nie ma nigdy - ale to co opisał (czyli de facto lekki stan podgorączkowy + łamanie w kościach) to stadium, które większość ludzi przechodzi kilkakrotnie w roku. Tak samo sportowców - i serio, nie umieramy. To nie jest - przykładowo - powikłanie pogrypowe czy ciągnący się od dawna przechodzony wirus.

No zgadzam się z Tobą, Marku. Albo, albo.

Wszystko zależy od tego dlaczego on biega, jeśli cel "dominujący" to maratony i pogoń za wynikami,
to zaryzykuje, bo przeca najważniejszy jest "maraton". Jeżeli cel "dominujący", to bieganie dla zdrowia i dla przedłużenia życia, to oleje "maraton" i zdecyduje nie ryzykować, bo zdrowie ważniejsze.

Ponieważ dla większości Biegaczy cel "dominujący" jest jaki jest, to prawdopodobnie pobiegnie w "maratonie".

BTW
Intryguje mnie ciągle pytanie, jak wielu biegaczy, podchodzi do biegania podobnie jak ja? Podejrzewam, że należę do "mniejszości".

Beato a Ty? Gdzie stoisz w tej Elitarnej społeczności?

marek301 pisze:Beato a Ty? Gdzie stoisz w tej Elitarnej społeczności?

Ja stoję na własnych nogach, przede wszystkim.

marek301: jakbym brał antybiotyki to pewnie bym odpuścił maraton, bo po nich odbudowa trochę trwa. Poleżałem dwa dni w łóżku i już jest o niebo lepiej. Gorączki brak, łamanie w kościach prawie ustało. Przepadły dwa treningi (w tym jeden long), no ale trudno. W poniedziałek wracam do pracy, we wtorek przetruchtam dyszkę, a 15.09 spróbuje pobiec.

Pixa pisze:marek301: jakbym brał antybiotyki to pewnie bym odpuścił maraton, bo po nich odbudowa trochę trwa. Poleżałem dwa dni w łóżku i już jest o niebo lepiej. Gorączki brak, łamanie w kościach prawie ustało. Przepadły dwa treningi (w tym jeden long), no ale trudno. W poniedziałek wracam do pracy, we wtorek przetruchtam dyszkę, a 15.09 spróbuje pobiec.

@Pixa, trzymam kciuki za Ciebie!

Moje osobiste doświadczenie z biegania i towarzyszących infekcji wirusowych,
są takie, że najlepszy afekt daje strategia "wylegiwania" podczas trwania objawów.

Po minimum 10 dniowym wylegiwaniu i pierwszym biegu, następuje wyrzut do krwi,
wyprodukowanych podczas wylegiwania limfocytów i efekt jest piorunujący,
to znaczy subiektywnie i obiektywnie jest skokowa poprawa.

Przećwiczyłem również strategie wcześniejszego ruszenia odwłoka z wyra,
ale efekty były zawsze gorsze od tej pierwszej strategii.

marek301 pisze:Po minimum 10 dniowym wylegiwaniu i pierwszym biegu, następuje wyrzut do krwi,
wyprodukowanych podczas wylegiwania limfocytów i efekt jest piorunujący,
to znaczy subiektywnie i obiektywnie jest skokowa poprawa.

Przećwiczyłem również strategie wcześniejszego ruszenia odwłoka z wyra,
ale efekty były zawsze gorsze od tej pierwszej strategii.

Czy można wiedzieć, o jakich dystansach i jakich czasach na tych dystansach mówisz? Bo szczerze to nie wyobrażam sobie jakiegokolwiek sensownego poziomu wynikowego i powrotu do normalnego biegania po co najmniej 10 dniach nicnierobienia.

marek84 pisze:Czy można wiedzieć, o jakich dystansach i jakich czasach na tych dystansach mówisz? Bo szczerze to nie wyobrażam sobie jakiegokolwiek sensownego poziomu wynikowego i powrotu do normalnego biegania po co najmniej 10 dniach nicnierobienia.

@Marek, biegam ok. 60 km tygodniowo broń boże nie na czas, ale na "poziom" komórek macierzystych(tych które powodują regeneracje). Cel mojego biegania, to podniesienie zdrowia i przedłużenia życia, nigdy nie biegam dla wyników czasowych, czy dla udziału w jakichkolwiek "maratonach" czy innych zawodach!

Precyzując, to uczestniczę w "Wyścigu Życia", gdzie cała zabawa to biegać jak najdłużej się da, bez "kontuzji" fizycznych, czy psychicznych.

BTW
Czy wiecie, że niemalże połowa Amerykanów po 80 choruje na Alzheimera,
nie wspominając o innych paskudztwach?

Może nie doczytałem ale ten maraton miał być mocno czy tylko na zaliczenie?

marek301 pisze:

marek84 pisze:Czy można wiedzieć, o jakich dystansach i jakich czasach na tych dystansach mówisz? Bo szczerze to nie wyobrażam sobie jakiegokolwiek sensownego poziomu wynikowego i powrotu do normalnego biegania po co najmniej 10 dniach nicnierobienia.

@Marek, biegam ok. 60 km tygodniowo broń boże nie na czas, ale na "poziom" komórek macierzystych(tych które powodują regeneracje). Cel mojego biegania, to podniesienie zdrowia i przedłużenia życia, nigdy nie biegam dla wyników czasowych, czy dla udziału w jakichkolwiek "maratonach" czy innych zawodach!

Precyzując, to uczestniczę w "Wyścigu Życia", gdzie cała zabawa to biegać jak najdłużej się da, bez "kontuzji" fizycznych, czy psychicznych.

BTW
Czy wiecie, że niemalże połowa Amerykanów po 80 choruje na Alzheimera,
nie wspominając o innych paskudztwach?

ok. Jak mierzysz ten "poziom komórek macierzystych"? W jaki sposób monitorujesz, czy danego dnia biegać, czy nie? Jak utrzymujesz 60 km/tydz, w ilu biegach w tygodniu? A co jeśli jesteś lekko przeziębiony (boli Cię gardło, masz lekki katar, czy po prostu lekki ból głowy - ot codzienne dolegliwości)? Czy biegasz również zimą i latem jak jest +35 ?