Forum Bieganie.pl

Gdy mój kilometraż rośnie, zwłaszcza biegany po asfalcie, odczuwam bóle achillesa (mam za sobą chroniczne zapalenie z przed roku). Wszystkie treningi przeniosłem więc na miękkie nawierzchnie. Jest zdecydowanie lepiej, ale pojawiły się wątpliwości - czy jak przyjdzie do zawodów i na maksa pocisnę dyszkę czy połówkę po asfalcie to czy nie będzie to proszeniem się o kolejną kontuzję.

Czy warto przenieść część treningów na asfalt, jeżeli tak to które (w moim arsenale środków treningowych występują intensywności 1500m, 3000m, 5k, 10k, połówka, maraton, easy)?

Ja Ci powiem jakie są moje spostrzeżenia, nie będące jednak odpowiedzą na Twoje pytanie wynikające z obawy o zdrowie.
Otóż ja biegam 95% treningów po nawierzchniach miękkich, ale naprawdę miękkich, nie po parkowych miejskich alejkach z ubitą ziemia ale po lesie, taką mam trasę.
I zauważyłem u siebie w trakcie jakiegoś startu na 10 km, efekt tego treningu. Trasa zawodów była w Parku, nawierzchnia to była albo droga asfaltowa albo kostką bauma. Ale obok w wielu miejscach był miękki trawnik.
W momencie kiedy tylko mogłem schodziłem na trawnik. I efekt był taki, że wyprzedzałem w tym momencie wszystkich którzy ze mną biegli, aż do kolejnego momentu zejścia na twarde i tak kilka razy. Moje nogi ewidentnie przyzwyczaiły się do miękkiej nawierzchni i na twardej nie mam takich możliwości, pewnie podświadomie się ograniczam.

Biegam prawie rok. Trenuję wyłącznie na leśnych ścieżkach, w tamtym roku startowałem w trzech biegach na ulicy : 5km - 5km - 10km, nie było żadnego problemu. W tym roku chce podobnie, treningi wyłącznie po lesie, biegi uliczne już raczej zaplanowane: 10 km - 5 km - 5km -10 km
Na większe dystanse gwarancji nie daję Aha - ja nigdy nie miałem żadnej kontuzji nogi (ostatnio tylko wywaliłem się o korzeń w lesie i pękła mi ręka), więc co do Twojego achillesa to nie będę się wypowiadał

krunner

Gdzieś czytałem o zasadzie obowiązującej chyba we wszystkich dyscyplinach sportu, która mówi: trenuj w warunkach możliwie najbardziej zbliżonych do warunków jakie będą podczas zawodów.
Wydaje mi się logiczna. Potwierdzenie tej zasady znalazłem w książkach J. Skarżyńskiego.
Dlatego na czas przygotowań do maratonu z żalem pożegnałem leśne ścieżki.

Jako zawodnik biegalem dlugie wybiegania po miekkim a tempowki i kilometrowki na asfalcie.

Faktem jest ze nogi siadaja , jesli biega sie wylacznie po miekkim. Trzeba isc na pewien kompromis.

wojtek pisze:Jako zawodnik biegalem dlugie wybiegania po miekkim a tempowki i kilometrowki na asfalcie.

Faktem jest ze nogi siadaja , jesli biega sie wylacznie po miekkim. Trzeba isc na pewien kompromis.

No i to jest bardzo dobre rozwiązanie!
Też się zastanawiałem nad tym ostatnio.

Ja biegam mniej więcej 60-70% po miękkim, bardzo miękkim - piach, mech, błoto, ogólnie las, mało nawet ubitych dróg gruntowych. Reszta w mieście, asfalt i kostka. Dyskomfortu na asfalcie nie czuję, jedyna różnica jest taka że z tętnem z jakim w lesie biegnę 5:00/km na asfalcie wyciągam 4:30-4:40/km

biegam 100% po miękkim, startuje często po asfalcie i jedynie na początku sezonu czuje po startach, że było "twardo", po kilku biegach nie ma już różnicy

Nie miałem żadnych problemów z Achillesami, ale bardzo dużo km tłuczę po asfalcie (w końcu biegi uliczne). Czasami jednak, jak zejdę na cross, to bolą mnie od tych nierówności stopy i łydki..

dziękuje wszystkim za odpowiedzi, spróbuję biegać mniej więcej tak jak sugerował wojtek

wojtek pisze:Jako zawodnik biegalem dlugie wybiegania po miekkim a tempowki i kilometrowki na asfalcie.

Faktem jest ze nogi siadaja , jesli biega sie wylacznie po miekkim. Trzeba isc na pewien kompromis.