Forum Bieganie.pl

Witam
Biegam od ok. 3lat . Startowałem w biegach na 5 km. i więcej. Najdłuższa impreza biegowa dotychczas to półmaraton Ślężański który ukończyłem z czasem 2h 9 sek. Dodam że świetnie się po nim czułem , praktycznie zero zmęczenia.
I tu mam pytanie. Zapisałem się na nadchodzący Maraton Wrocławski . Biegam 3-4 razy w tygodniu od 12 do 24 km. Raz w miesiącu robiłem dłuższe wybieganie. Ostatnio próbowałem złamać 36 km. ale niestety poległem na 32 km.
Nie potrafię przełamać tych 36km. a do maratonu zaledwie 3 tygodnie.
Jako że ma być to mój pierwszy maraton planuję czas 4,15 do 4,30 .
Ale jak napisałem wyżej mam problem z przebiciem 32km , wiem że w zawodach biegnie się z tłumem i to niesie.
Niosą też emocje i kibice na trasie.
Proszę napiszcie jak wykorzystać te ostatnie niecałe 3 tyg. przed startem i czy w ogóle ma to sens bo bardzo chcę spróbować .

Weź pod uwagę, że te 36 km biegniesz wolniej (czyli dłużej) niż będziesz biec maraton. Zresztą. Będzie adrenalina, będzie pacemaker, będzie dobrze. Ew. przetrwanie kryzysu w marszu to też nie wstyd, najwyżej wyzwanie na maraton za rok

Pewnie, ze przetrwanie kryzysu w marszu to nie wstyd. Jak podchodziłem w Maratonie Bostońskim i wcale sie tego nie wstydze Czasem tak bywa. Dasz rade beda inni biegacze, kibice, doping publiczności itd. grunt to pozytywne nastawienie

Amator nie powinien biegać dłużej niż 2,5h na treningu więc nie powinieneś się martwić. Ciężko biegać co tydzień 30-35km nie ma czasu na regenerację a tu już jest następny trening Greif zaleca co nd 30-35 km próbowałem i poległem po niedzieli byłem tak zajechany że do śr dochodziłem do siebie. Powodzenia

mmsol pisze:Amator nie powinien biegać dłużej niż 2,5h na treningu więc nie powinieneś się martwić. Ciężko biegać co tydzień 30-35km nie ma czasu na regenerację a tu już jest następny trening Greif zaleca co nd 30-35 km próbowałem i poległem po niedzieli byłem tak zajechany że do śr dochodziłem do siebie. Powodzenia

E tam, w sobotę zrobiłem 30km, w niedzielę 400km za kierownicą i zakupy z żoną (czyli prawie powtórka soboty ). W poniedziałek dałem na luz. We wtorek 17km z czego 12km w 2 zakresie. A kilkanaście minut temu wróciłem z 12km OWB1 + 5 przebieżek. Jest ok.

Skoro ślężański ukończyłeś w 2h, a należy on do trudnych biegów i dajesz radę przebiec 30km, to nie masz się czego obawiać. W założonym przez Ciebie limicie zmieścisz się w 99,9%, chyba że będzie jakoś wyjątkowo gorąco. Nie zakładaj, że przebiegniesz całą trasę, nie ma się czego wstydzić, jeżeli pod koniec przejdziesz na marszobieg. Co najmniej 40-50% uczestników w ten sposób pokonuje trasę po 30km. Przed pierwszym swoim maratonem nigdy nie przebiegłem jednorazowo więcej niż 24km i spokojnie zmieściłem się poniżej 4:30, mając niecałe 4 tyg. na przygotowanie. Najważniejsze to, żeby pierwszą połówkę zrobić spokojnie, bez napinania się mimo dobrego samopoczucia i euforii. Inaczej na końcówce stracisz wielokrotnie więcej niż jesteś w stanie wcześniej nadgonić.

A po co Ci te 36km?


Greif max przewiduje 35km wybiegania, plan Skarżyńskiego z którym się szykowałem do pierwszego maratonu - max. 28km. I dałem radę... bez przystanków.

Jest ok - dasz radę.
oczywiście masz inną opcję - potrenować do wiosny, poprawić czas na półmaratonie - i powiedzmy wiosną lub za rok zaatakować maraton. Już nie na limit - tylko na 4:00-4:30h.

Dzięki za podpowiedzi i słowa otuchy. Mam zamiar biec na luzie , swoim tempem ale biec cały czas chyba że w chwili kryzysu podejdę kawałek. Na półmaratonie slężańskim mogłem wycisnąć lepszy czas ale bałem się długich podbiegów i ewentualnych niespodzianek ze strony swego organizmu. Na Maraton Wroclawski chcę obrać tą samą taktykę , spokój ,opanowanie i luzik.
Decyzja podjęta , nie ma odwołania !!!
11 września przebiegnę swój pierwszy maraton w moim mieście.
Ale starych wyjadaczy proszę o kolejne wskazówki , wszystkie są cenne.
Z góry dziękuje

Ja sie za wyjadacza nie uwazam ale chyba problem wielu amatorów to zbyt szybki poczatek. Ja doswiadczylem tego nie raz, pierwsze 15 km czesto bylo za szybko i potem na 25-30 km zaczynaly sie problemy. Potem pamietam jeden z maratonow w Hamburgu, poczatek na luzie, powoli bez stresu. I co sie okazalo, wtedy to byl moj pierwszy maraton, ktory caly przebieglem, bez podchodzenia. Moja rada jako ambitnego amatora taka - poczatek wolniej, na luzie bez stresu. Zostaw sobie zapas sil na dalsze kilometry bo jak "wystrzelasz naboje" na pierwszych kilometrach to potem beda problemy Z czasem tez zrozumialem, jak bardzo wazne jest odpowiednie nastawienie psychiczne. Jak mowi pozornie banalne przysłowie " wiara czyni cuda".
ZYCZE POWODZENIA Daj znac jak Ci poszlo.

Jeśli chodzi o nastawienie psychiczne to u mnie jest bojowe , wiem że nie odpuszczę.
Pobiegnę spokojnie ,swoim tempem. To będzie taki maraton kontrolny, wyjdą wszystkie moje słabe strony i mankamenty .
Także na wynik się nie nastawiam tylko na przebiegnięcie .W kolejnych maratonach będę poprawiał wynik.
Taką obrałem strategie więc zobaczymy. A o wyniku na pewno poinformuje.