Forum Bieganie.pl

Witam,
Niedawno zabrałem się za bieganie. Mieszkam na podhalu więc górek mam sporo i z racji tego wbiegam sobie pod górkę 1,2km(nachylenie koło8-10%). Zajmuje mi to około 16 minut. Truchtam koło 250m, później idę, później znowu trucht. Wbiegam na górkę z 4 odpoczynkami na marsz.
Czy taki trening da mi coś? Po osiągnięciu szczytu zbiegać sobie truchtem w dół, czy zbieganie w dół nic nie daje?
Zależy mi głownie na schudnięciu i polepszeniu wytrzymałości.
pozdrawiam

Zbieganie niestety jest dość niebezpieczne dla naszych kolan.Nabijamy nogi i obciązamy bardziej stawy niż przy podbiegu.Oczywiście biegacze górscy też mają dobrze opanowanę technikę zbiegu która minimalizuje ryzyko wystapienia kontuzji.

Z czasem będziesz zdobędziesz całą górkę na lajcie:)

obliczyłem nachylenie stoku. jest między 14 a 16%

treningibiegowe.pl pisze:Zbieganie niestety jest dość niebezpieczne dla naszych kolan.Nabijamy nogi i obciązamy bardziej stawy niż przy podbiegu.Oczywiście biegacze górscy też mają dobrze opanowanę technikę zbiegu która minimalizuje ryzyko wystapienia kontuzji.

- z racji tego, że też przymierzam się do biegania po Tatrach (przy okazji pozdrawiam kolegę z Podhala) chętnie poznałabym te tajniki

Nie jestem żadnym zawodowcem, po górach biegam tak, dla zabawy i kondycji, ale przy zbieganiu jednej rzeczy bardzo pilnowałem - żeby nie lądować na pięcie. Na początku trzeba było się na tym skupiać, lądując na śród/przodostopiu miałem wrażenie, że zaraz się przewrócę na twarz, ale powoli się przyzwyczaiłem i takie bieganie weszło mi w krew.

bansen pisze:Nie jestem żadnym zawodowcem, po górach biegam tak, dla zabawy i kondycji, ale przy zbieganiu jednej rzeczy bardzo pilnowałem - żeby nie lądować na pięcie. Na początku trzeba było się na tym skupiać, lądując na śród/przodostopiu miałem wrażenie, że zaraz się przewrócę na twarz, ale powoli się przyzwyczaiłem i takie bieganie weszło mi w krew.

- tego się trudno oduczyć, zwłaszcza, jak ktoś (tak jak ja) dużo po górach chodzi - ale to faktycznie dobry sposób. Ja przy mniejszym nachyleniu, ale twardszym podłożu (skałki, kamienie) staram się nawet lądować na palcach - tylko to wymaga dobrze wykarbowanej podeszwy (żeby się zwyczajnie nie wychrzanić na twarz ) i butów dobrze trzymających piętę. Bo później paznokcie mogą nieźle boleć.

Wczoraj przebiegłem mój dystans(1,2km pod górę 15%) w 13min i biega mi się coraz lepiej

Kaśka pisze: - tego się trudno oduczyć, zwłaszcza, jak ktoś (tak jak ja) dużo po górach chodzi

Ale ja właśnie musiałem pozbyć się nawyku lądowonia na pięcie _również_ przy chodzeniu po górach. Wszelkie kontuzje kolan minęły jak ręką odjął.

Ostatnio zauważyłem u siebie, że większy wysiłek sprawia mi zbieganie z górki niż podbieg. Może dlatego że staram się biec wolno żeby nie obciążać zbytnio stawów?

technika techniką, ale... technika? jaka technika.... nigdy nie zastanawiałam się nad techniką. jaki zbieg taka "technika" i to jest podstawowa zasada

przede wszystkim do zbiegania trza się przyzwyczaić tj parę razy porządnego zakwasa złapać, by potem w miarę spokojnie... zbiegać a czasem przełamać

a próba celowego ladowania na palcach na bardzo niestabilnym podłożu może się raczej mało stabilnie skończyć