Forum Bieganie.pl

Czy macie jakieś sposoby żeby oszukać ból i przezwyciężyć się kiedy już ledwo biegniesz?
Jak się zmotywować?Ja tak mam na zawodach a biegam na 5 kilometrów zawsze.jak się zmotywować i kiedy już masz wypluć płuca to o czym myśleć.Proszę o pomoc.

5km to za krótki dystans, żeby wypluwać płuca, tak mi się wydaje. Jeżeli juz to poprstu staram się nie myśleć o biegu, nie zapominając o tempie.

Sukces rodzi się w bólach.
5 km dla mnie to pestka, ale pamiętam czasy, gdy zaczynałem i tylko cierpliwość i słuchanie swojego ciała daje sukcesy

Czarów nie ma. Trenować trzeba, to i kryzysów nie będzie na 5 km . Nie ma na to jakichś rad... Trzeba biegać i tyle, ewentualnie podejść do startu strategicznie i pierwszą połowę pobiec wolniej. Co tydzień robić sobie tempowy trening i mieć rozeznanie w swojej formie.

Powiedz mi Spider jak się te endorfiny wytwarza, bo też bym chciał umieć... Łaskotać się w czasie biegu?!

Najlepiej jakby ktoś Cię łaskotał, bo samemu chyba nie dasz rady

Co do braku kryzysów, to myślę, że takowe zawsze będą, tylko zależy na jakim poziomie jesteś i na jaki wynik pobiec chcesz

Właśnie ja biegam amatorsko na szkolnych zawodach i często przez moją słabą wole zajmuje kiepskie miejsca(ciągle powtarzam sobie że nie dobiegne,zaraz płuca wypluje) i to jest mój główny problem.Mam 17 lat i biegam na poważnie od 4 miesięcy, i w przeciwieństwie do ciebie Gife i kamilos 5 km to dla mnie nie jest pestka, a w sobote mamy zawody i nie moge żle wypaść.

Biegnąc 5 km na maksa spokojnie można wypluć płuca. Według kalkulatora jest to bieg na intensywności około 96% hrmax, czyli jakby nie patrzeć od samego początku do końca trzeba dawać z siebie wszystko a nie jest to łatwe.

Ja co prawda biegam teraz 10km ale mam podobny problem. Na jutro mam plan że jak już nie będę mógł to będę myślał o półnagich laskach - ot taki doping testosteronem

Nooo i to jest sposób!

Jak wypluwasz płuca to znaczy, że nie jesteś dostatecznie przygotowany, nieregularnie trenujesz, ew. za krótko się rozgrzewasz lub palisz fajki (w co wątpię). To są tylko przypuszczenia, może się mylę. W sumie sam biegam ok. 1.5 roku i to dość nieregularnie, także jestem amatorem.

Powodzenia na zawodach

W zawodach o endorfinę dba przecież adrenalina i tyłeczki kobiet..Wypatruj sobie ze 100m przed sobą fajnej kobietki i będziesz na mecie w mig

im szybciej biegniesz, tym tyłeczków mniej :/ ... choć mnie jeden (tyłeczek kobiecy :D) ratował na ostatnim biegu przez 3 km , jak już się zmobilizowałem to wyprzedziłem

ok pomyśle nad tym.Podobno też dobrym sposobem jest wmawianie sobie że meta znajduje się tuż za zakrętem itp.Niestety u mnie sie to nie sprawdza ale jak mam 300-500 m do mety i ją widze to spokojnie mogę przyspieszyć i nie czuje już takiego zmęczenia
ps. trzymajcie jutro kciuki

Mi pomaga "samozaparcie" Gdy zaczyna się ból wmawiam sobie, że to tylko mózg informuje mnie, że się męczę, że próbuje mnie powstrzymać, choć tak naprawdę są jeszcze zapasy sił. Dodatkowo zawsze podczas kryzysu, który niestety zawsze musi być, mówię sobie "i po cholere tyle trenowałeś? żeby sobie teraz olać?" to chyba najbardziej działa

I pewnie walczysz z myślą, że po cholere tu jesteś i nienawidzisz biegania ?

Ja zakładam słuchawki z muzyką na uszy aby nie słyszeć po dłuższym biegu że jestem zmęczony i jazda przed siebie.