Long jog
: 18 wrz 2004, 20:40
LONG JOG (DŁUGI BIEG CIĄGŁY)
Zawartość: Długi bieg ciągły, trwający przynajmniej 90 minut, w bardzo wolnym tempie.
Przykład: 25 km w tempie „spacerowym”.
Korzyści: Długi bieg ciągły jest najbardziej efektywną formą powiększania wytrzymałości aparatu mięśniowego. Pozwala on przyzwyczaić mięśnie do wykonywania skurczów przez dłuższy okres czasu na poziomie submaksymalnym. Jednak najważniejsze w tego rodzaju treningu jest to, że uczy on organizm optymalnego spalania tłuszczów i efektywności w gospodarowaniu zasobami glikogenu, zmagazynowanego w mięśniach. Organizm biegacza przyzwyczaja się do oszczędnego korzystania z posiadanych zasobów energetycznych i uczy się zdobywać energię z tłuszczów, oszczędzając jednocześnie zapasy glikogenu.
Ryzyka: Nadmierne zmęczenie aparatu mięśniowego, odwodnienie, kontuzje mięśni. Niebezpieczeństwa te grożą przede wszystkim na ostatnich kilometrach treningu.
Optymalne stosowanie: Długi bieg ciągły jest nieodłącznym, bardzo ważnym elementem przygotowania do biegu maratońskiego. Tempo biegu ciągłego powinno być bardzo wolne, powinniśmy się nim delektować, a nie je „żyłować”. Tętno powinno wynosić około 70% maksymalnego pulsu. Jeżeli nic to Państwu nie mówi, to proszę stosować następujący wzór: oczekiwany średni czas jednego kilometra w maratonie + 90 sekund = średni czas kilometra w długim biegu ciągłym. Przykład: Chcecie Państwo przebiec maraton w czasie 3:30, co odpowiada tempu ok. 5 min/km. Dodajemy do tego 90 sekund i otrzymujemy tempo długiego biegu ciągłego: 6:30 min/km. W okresie przygotowawczym do maratonu należy zaliczyć sześć do ośmiu długich biegów ciągłych. Stosowanie tej formy treningu więcej niż jeden raz w tygodniu jest bezpodstawne.
Na podstawie "Runner`s World"
Zawartość: Długi bieg ciągły, trwający przynajmniej 90 minut, w bardzo wolnym tempie.
Przykład: 25 km w tempie „spacerowym”.
Korzyści: Długi bieg ciągły jest najbardziej efektywną formą powiększania wytrzymałości aparatu mięśniowego. Pozwala on przyzwyczaić mięśnie do wykonywania skurczów przez dłuższy okres czasu na poziomie submaksymalnym. Jednak najważniejsze w tego rodzaju treningu jest to, że uczy on organizm optymalnego spalania tłuszczów i efektywności w gospodarowaniu zasobami glikogenu, zmagazynowanego w mięśniach. Organizm biegacza przyzwyczaja się do oszczędnego korzystania z posiadanych zasobów energetycznych i uczy się zdobywać energię z tłuszczów, oszczędzając jednocześnie zapasy glikogenu.
Ryzyka: Nadmierne zmęczenie aparatu mięśniowego, odwodnienie, kontuzje mięśni. Niebezpieczeństwa te grożą przede wszystkim na ostatnich kilometrach treningu.
Optymalne stosowanie: Długi bieg ciągły jest nieodłącznym, bardzo ważnym elementem przygotowania do biegu maratońskiego. Tempo biegu ciągłego powinno być bardzo wolne, powinniśmy się nim delektować, a nie je „żyłować”. Tętno powinno wynosić około 70% maksymalnego pulsu. Jeżeli nic to Państwu nie mówi, to proszę stosować następujący wzór: oczekiwany średni czas jednego kilometra w maratonie + 90 sekund = średni czas kilometra w długim biegu ciągłym. Przykład: Chcecie Państwo przebiec maraton w czasie 3:30, co odpowiada tempu ok. 5 min/km. Dodajemy do tego 90 sekund i otrzymujemy tempo długiego biegu ciągłego: 6:30 min/km. W okresie przygotowawczym do maratonu należy zaliczyć sześć do ośmiu długich biegów ciągłych. Stosowanie tej formy treningu więcej niż jeden raz w tygodniu jest bezpodstawne.
Na podstawie "Runner`s World"