Forum Bieganie.pl

Szanowni Państwo,
przedstawiam propozycję dotyczącą wizualizacji i analizy "live" treningu sportowego. Z wykorzystaniem bardzo wyrafinowanego technicznie programu komputerowego Dorotafisz, przekazuję Państwu do ręki potężne narzędzie trenera na polu komunikacji z zawodnikiem. Istnieje możliwość bezpłatnego pobrania bazowej wersji programu na okres 15 dni, aby zapoznać się z jego możliwościami. Szczegółowe informacje otrzymacie Państwo na pw.

Program Dorotafisz został stworzony w celu analizy video dla sportowców indywidualnych. Można nagrywać materiał video, umożliwiając podgląd wybranych klipów i natychmiastowe powtórki, bez straty czasu. Zaawansowane funkcje programu, pozwalają na prowadzenie badań w aspekcie cech motorycznych i doboru indywidualnych ćwiczeń korygujących. Daje to możliwość analizy zarówno dla trenerów techniki, trenerów akademii sportowych i fizjoterapeutów, jak i samych sportowców. Rozkład ruchu, trajektorii, obliczanie prędkości oraz demonstrowanie kluczowych pozycji w ćwiczeniu, to wielkie atuty programu Dorotafisz.

Unikalne i opatentowane technologie GifAnimation (nakładanie wielu obrazów) i SnapShot (dzielenie na detale krótkich sekwencji ruchu) są integralną funkcją tego programu i pozwalają trenerowi w krótkim czasie uzyskać efekty porównań występów swoich zawodników.

Wszystko, co potrzebne do pracy z programem Dorotafisz to:
- idioten camera kodak Easy Share C643
- komputer typu PCgrill z wejściem FireWire (Windows 95, 133 MHz, 16MB RAM, 250MB HDD)
- bajońsko drogi freeware UnFREEz 2.1
- odtwarzacz AllPlayer v3.2
- bardzo skomplikowany i trudny w obsłudze program graficzny MsPaint

Poniżej można zobaczyć wersję demonstracyjną programu. Jest to przykładowa analiza dwóch treningów (A i B) Doroty Gonitwy zamieszkałej w bieganiu.pl na osiedlu kalkulatorów +/-.Sesje treningowe zestawione są w dwóch kolumnach tak, by ułatwić porównanie poszczególnych sekwencji i odpowiadających im faz ruchu.
Trening A: dystans 5km, v:3.34/km, HR 165
Trening B: dystans 5km, v:3.31/km, HR 165

Proponuję następującą zabawę pt. znajdź różnice na obrazkach.
Może ja zacznę: podczas treningu A (lewa kolumna) Dorota biega z gustownym bandażem na nadgarstku.

_________________Trening A________________________________Trening B_______________

A Prawie RealTime__________________________B Prawie RealTime_________________________


A SlowMotion______________________________B SlowMotion_____________________________


A1______________________________________B1______________________________________


A2______________________________________B2______________________________________


A3______________________________________B3______________________________________


A4______________________________________B4______________________________________


A5______________________________________B5______________________________________


A6______________________________________B6______________________________________


A7______________________________________B7______________________________________


A8______________________________________B8______________________________________


A9______________________________________B9______________________________________


A10_____________________________________B10_____________________________________


A11_____________________________________B11_____________________________________


A12_____________________________________B12_____________________________________


A13_____________________________________B13_____________________________________


A14_____________________________________B14_____________________________________


A15_____________________________________B15_____________________________________


A16_____________________________________B16_____________________________________


A17_____________________________________B17_____________________________________


A18_____________________________________B18_____________________________________


A19_____________________________________B19_____________________________________


A20_____________________________________B20_____________________________________


A21_____________________________________B21_____________________________________

Jacek, kurcze, naprawdę kawał dobrej roboty. Wg , mnie to się jak najbardziej nadaje na artykuł na główną. Nawet jeśli nie podajesz jakichś swoich wniosków i czekasz na dyskusję.

Tak na zupełnie serio: gdybyśmy mieli w podobny sposób rozpykanego Gebrselassie czy Bekele, wiedzielibyśmy, w którą stronę popychać Dorotę. Naśladowanie jest w tym przypadku jak najbardziej wskazane. Jestem przekonany, że naprawdę niewiele trzeba by pracować nad poprawą techniki. Chodzi głównie o cierpliwość i wyrozumiałość dla siebie samego, bo łatwo można się zniechęcić. Ciekawe ilu z Was przebrnie przez te wszystkie stopklatki? Pasjonaci wrzuciliby to do grafiki wektorowej i pomierzyli kąty, bo ja tak właśnie bym zrobił. Diabeł tkwi w szczegółach. W odróżnieniu od trenowania, praca nad techniką jest rodzajem zabawy z własnym ciałem. Trzeba eksperymentować - coś odchylać, coś uginać itp. Ale najważniejszą rzeczą jest maksymalne rozluźnienie.
Proponuję zupełnie inne podejście do biegania oparte na idei standardu. Uważam, że nie istnieje indywidualna technika, która w moim przekonaniu jest próbą usprawiedliwienia niedoskonałości. Każda odchyłka od wzoru jest błędem. Dążenie do doskonałości jest celem, a środkiem do tego celu jest naśladowanie. Przy czym nie ma to nic wspólnego z naśladowaniem planów treningowych, obciążeń czy kilometrażu.

Paprawde fantastyczna rzecz. super że to wygrzebałeś.


Tompoz

yacool pisze:Istnieje możliwość bezpłatnego pobrania bazowej wersji programu na okres 15 dni, aby zapoznać się z jego możliwościami. Szczegółowe informacje otrzymacie Państwo na pw.

He..he..to ja poproszę informacje na PW

Dobra robota. Artykuł musi być!!

Inspiracją do tego listu jest program Dartfish.
Z Dartfish'em to trochę tak jak z obecnymi telefonami komórkowymi, które stały się przenośnymi centrami multimedialnymi, i których podstawowa funkcja dzwonienia zeszła na dalszy plan. Tymczasem ja wciąż używam kultowej już Nokii 6310i, którą ładuję raz na 10 dni, podczas gdy w multimediach bateria klęka już po 3 dniach.
Chodzi o to, że nie potrafimy w pełni wykorzystać potencjału starszych, powszechnie dostępnych technologii na nasze potrzeby.

Przydalo by sie zblizenie od tylu , na stopy .

Tak, zgadza się ale tego nie mam opracowanego. Może w następnej wersji programu...

yacool pisze:Uważam, że nie istnieje indywidualna technika, która w moim przekonaniu jest próbą usprawiedliwienia niedoskonałości. Każda odchyłka od wzoru jest błędem. Dążenie do doskonałości jest celem, a środkiem do tego celu jest naśladowanie. Przy czym nie ma to nic wspólnego z naśladowaniem planów treningowych, obciążeń czy kilometrażu.

Nie zgadzam sie z kolegą - błedne założenie które nie doprowadzi do poprawy techniki.

BIOMECHANIKA BIEGU
Bieg charakteryzuje asymetryczne poruszanie nogami, z których tylko połowa może równocześnie dotykać ziemi (u czworonogów 2 nogi, u ludzi 1 noga). W fazie lotu wszystkie nogi wraz z ciałem unoszą się w powietrzu. W biegu czas fazy lotu jest do dwóch razy dłuższy od czasu fazy podporowej. Podczas biegu nie może nastąpić bardzo silne odbicie tylną kończyną bo wówczas wydłuża się faza lotu przy skróconym czasie fazy podporowej (odbicie) – taka forma charakteryzuje skok.

Bieg – jest formą lokomocji charakteryzującą się przemieszczaniem ciała człowieka
w przestrzeni i czasie w wyniku rozwijania sił napędowych kończynami dolnymi
w jednopodporowych występujących po sobie fazach.

Bieg – struktura kinematyczna.

W biegu stosujemy dwie techniki stawiania stopy:
- technika piętowa,
- technika śródstopia.
Jedną z form ruchawych gdzie wykorzystujemy bieg ze średnią lub max. V jest sport. Najszybciej biegają sprinterzy którzy osiągają V od 10 do 15 m/s w zależności od dystansu 100 – 200 m. Ze średnią prędkością biegają np. maratończycy (40 km – około 2,10 h) V – 5,5 m/s. Prędkość kobiet i mężczyzn różni się zasadniczo. Okazuje się, że kobiety ustępują mężczyzną pod względem prędkości biegu o około 8-10 % na dystansach 100 do 5000 m i około 15 % na dystansach 10 km i dłuższych.

W biegu (w jednym kroku) wyróżniamy fazę podporu na jednej nodze, fazę lotu, czyli moment gdy obydwie stopy są równocześnie oderwane od podłoża. Fazę podporu można podzielić na faze amortyzacji i odbicia, fazę lotu zaś na wznoszenie i opadanie. Faza amortyzacji zaczyna się z chwilą zetknięcia się stopy z podłożem i trwa do momentu gdy ciało znajduje się w najniższym położeniu. Faza odbicia jest to dalsza część podporu. W tej fazie ma miejsce wznoszenie ogólnego środka ciężkości (OSC) i prostowanie kończyny podporowej w stawie biodrowym, w końcu fazy dochodzi do tyłozgięcia oraz zginania podeszwy stopy. Kolejną fazą całego cyklu nóg jest tylny wymach i po tym zaczyna się faza przedniego wymachu. W tej fazie udo prostuje się w przód wraz ze stawem kolanowym. Wysuwanie stopy w przód pokrywa się z odbiciem drugiej nogi, wzlotem ciała,
a następnie opadaniem. Wykonanie przedniego wymachu jest przygotowaniem
do lądowania na tej nodze i rozpoczęcia następnego cyklu pracy.

Prędkość biegu jest funkcją długości kroku (Lk) i częstotliwości kroku (f)
V = Lk * f
Jeżeli pomnożymy długość kroku (m) przez jego częstotliwość (Hz), to uzyskamy drogę pokonana
w jednej sekundzie czyli prędkość. Prędkość więc wzrasta wraz ze wzrostem długości kroku jak
i wzrostem częstotliwości.
Długość pojedynczego kroku jest sumą drogi jaką pokonuje ciało w opisanych fazach. Składowa długości kroku pokonywana podczas lądowania – amortyzacji podczas pierwszej części fazy podporu (a1) stanowi ok. 1,5 długości pojedynczego kroku. Odcinek ten stosunkowo mało zmienia się z prędkością biegu i jego techniką, pomijając specyfikę pierwszych kroków w biegu sprinterskim. Długość bezwzględna tego odcinka związana jest z długością nóg. W drugiej części podporu (a2), której odpowiada faza odbicia cyklu ruchu nogi, pokonywana jest dłuższa droga. Ten dystans zmienia się wraz z techniką odbicia i prędkością kroku. Przy większej prędkości biegu pochylenie ciała w przód jest większe czyli jest mniejszy kąt między linią ciała a poziomem. Całkowita długość kroku zmienia się wraz z prędkością biegu. Badania amerykańskich biegaczy wykazały, że przeciętna długość kroku wzrosła od ok. 165 cm przy V=5 m/s do ok. 195 cm przy V= 7 m/s. Było to związane miedzy innymi z wysokością ciała i długością nóg. Względna długość kroku dla biegaczy amerykańskich zawiera się we wskaźniku od 0,9 do 1,13 przy V=5m/s i 7m/s. Obliczono, że w biegu bardzo szybkim, np. 100 długość kroku przeciętnie odpowiada iloczynowi wysokości ciała i współczynnika 1,14, który wraz z klasą zawodnika rośnie do 1,26. Najdłuższe kroki zmierzone u bardzo dobrych zawodników wyniosły 237 cm na 246 cm. Przeciętnie krok biegowy w sprincie jest 2,11 razy dłuższy od długości nóg. W badaniach młodych sprinterów radzieckich potwierdzono, że w biegu na krótszych dystansach krok jest dłuższy chociaż może to być również związane z nieco większą wysokością ciała sprinterów niż biegaczy średnio i długo dystansowych. Długość kroku jest więc funkcją długości nóg i prędkości biegu i można wyrazić ją wzorem:
Lk = a log Vx
gdzie:
Lk – długość kroku
Vx – prędkość pozioma biegu
a – współczynnik charakteryzujący krzywą regresji od długości nóg i mieszczący się
w przedziale (2,0–2,5).

Np. zawodnik o krótkich nogach biegnący z prędkością 7m/s będzie miał przeciętną długość kroku ok. 1,70 m. Wydłużenie lub skrócenie kroku będzie odpowiednio świadczyło
o technice, zmęczeniu itd.
Wracając do podziału kroku na fazy, możemy zanalizować ich strukturę czasową. Pierwszy podział może dotyczyć podporu (a) oraz lotu (b). Stwierdza się wyraźne liniowe skrócenie czasu podporu oraz niemal brak zmian czasu lotu w funkcji prędkości biegu. Widzimy więc, że prędkość biegu wzrasta nie tylko dzięki zwiększeniu dynamiki odbicia, ale dzięki technice ruchu. Chodzi przede wszystkim o zmniejszenie oporu w fazie lądowania – amortyzacji, oraz efektywność – w tym kierunku odbicia. Zbyt wysoki lot byłby niekorzystny gdyż spowodowałby wydłużenie czasu lotu, czyli fazy nieefektywnej biernej, w której rola oporu powietrza ma stosunkowo istotne znaczenie.
Pewną specyfiką odznacza się bieg sprinterski. Np. na odcinku przyspieszenia biegu po starcie proporcje t1/tp wynoszą ok. 0,5 by na dystansie zmienić się do wartości 1,5. Oznacza to, że czas podporu skrócił się i stanowi 40% czasu całego cyklu kroku. Istnieje również podstawowa różnica w strukturze czasowej samej fazy podporu między biegiem sprinterskim a długo dystansowy. W tym pierwszym czas lądowania – amortyzacji jest krótszy od czasu odbicia i wyraża się stosunkiem 0,9 lub mniejszym. Natomiast w biegu długo dystansowym proporcje się zmieniają. Wydłuża się czas amortyzacji a skraca się względnie czas odbicia co daje wskaźnik ok. 1,4.

Jak należy rozumieć wzorzec mistrza w nauczaniu techniki sportowej (W)

a) Model zbiór cech charakteryzujących zawodnika uzyskującego bardzo wysokie wyniki w danej dyscyplinie sportowej. Składa się na niego: wiek osiągania najlepszych wyników, ich progresja, budowa somatyczna, poziom cech sprawnościowych, przygotowanie techniczne, taktyczne, psychiczne i inne specyficzne wymagania.
b) Technika- ogólny sposób wykonania zadania ruchowego
c) Techniki mistrzów nie należy kopiować, dlatego, że tylko mózg zawodnika może zoptymalizować cechy indywidualne i nie można stworzyć doskonałej techniki naśladując mistrza. Odbywa się to zgodnie z założeniem, że każdy organizm jest inny, a żaden ruch nie może zostać wykonany identyczne tak samo.
d) Korzystać z wzoru mistrza można nauczając poprawności danego ruchu w przestrzeni, a sam trening powinien opierać się nie na powielaniu wzorca, a na doskonaleniu własnej techniki

Czy chodzi o roznice na obrazkach czy w technice biegu ?

Bo na obrazkach to np butelki sa rozne

Mam nadzieję że po wykładzie z biomechany nikt juz nie będzie robił złych założeń. A teraz o przydatności tego tupu wynalazków. Jakośc obrazu jest fatalna - kiepska kamera (ostrośc stóp i reszty nogi w ruchu więc moga byc problemy z analizą)- ja np nie mam w ogóle kamery Ale powiedzmy, że do tego tez nie mozna sie przyczepic to analiza powinna dotyczyć tego samego osobnika np Dorotki, w pewnych okresach czasu, miesiąc dwa trzy. i to ma sens. Tego samego dnia bieg z róznymi predkosciami nie ma sensu.chyba że chcemy odkryć co jest napisane powyżej w poscie o biomechanice biegu.
Oczywiscie przy nauczaniu innych bardziej złozonych elementów technicznych mozna to robic częsciej np co tydzień po treningu techniki np skoku w dal, biegu przez płotki czy rzutu dyskiem i w tych wypadkach porównywanie sie do mistrzów ma sens. Biegac "kazdy umie" to jest nawyk i tutaj musimy wziąc wiekszą poprawkę na działanie czasu no i na indywidualna technike Dorotki. Aha jesli Dorotka chce zauważalnie poprawic technike to polecam skipy. :hej:Taki patent - mozna połączyc skip "c" z "b" no i dbac o pas biodrowy - co prawda nie jest cofniety , ale profilaktycznie. Ćwiczenie nazywa sie wstepowanie na ławeczke w marszu z zaznaczeniem wypchniecia bioder.może byc ze sztangą.( 20 -30 -40kg) przy drobnej budowie

bebej pisze: Bieg charakteryzuje asymetryczne poruszanie nogami, z których tylko połowa może równocześnie dotykać ziemi (u czworonogów 2 nogi, u ludzi 1 noga).

Sprawdź jak porusza się koń zanim zastosujesz powyższy stereotyp.
kłus - chód dwutaktowy
galop - chód trzytaktowy
cwał - chód czterotaktowy
Jeśli Cię wciągnie to polecam jeszcze to: lotna zmiana nogi. Z tego dowiesz się, jak koń zachowuje się na łuku.

bebej pisze:
Bieg – jest formą lokomocji charakteryzującą się przemieszczaniem ciała człowieka
w przestrzeni i czasie w wyniku rozwijania sił napędowych kończynami dolnymi
w jednopodporowych występujących po sobie fazach.

Z tymi siłami napędowymi nie jest to takie oczywiste. Polecam dość kontrowersyjny artykuł o paradoksie mięśnia czworogłowego. W skrócie chodzi o to, że największa aktywność tego mięśnia przypada na fazę amortyzacji, nie zaś jakbyśmy się spodziewali na fazę odbicia.

bebej pisze: W biegu stosujemy dwie techniki stawiania stopy:
- technika piętowa,
- technika śródstopia.

Zobacz do czego można zmusić batem konia, by wykonywał nienaturalne dla niego ruchy. Na człowieka zamiast bata działa obietnica. Obietnica jaką dają buty z amortyzacją w pięcie, skłaniające do "naturalnego" biegania z pięty.

bebej pisze: Prędkość kobiet i mężczyzn różni się zasadniczo. Okazuje się, że kobiety ustępują mężczyzną pod względem prędkości biegu o około 8-10 % na dystansach 100 do 5000 m i około 15 % na dystansach 10 km i dłuższych.

Bebej, to się zmienia. Standard kobiecy w maratonie jest słabszy o mniej niż 10%.

bebej pisze: Długość pojedynczego kroku jest sumą drogi jaką pokonuje ciało w opisanych fazach. Składowa długości kroku pokonywana podczas lądowania – amortyzacji podczas pierwszej części fazy podporu (a1) stanowi ok. 1,5 długości pojedynczego kroku. Odcinek ten stosunkowo mało zmienia się z prędkością biegu i jego techniką,(...)

Co to znaczy stosunkowo mało? 3cm, 5cm? W skali 42km to mało, ale w skali jednego cyklu to dużo.