Forum Bieganie.pl

Wszystkim kibicom Usedom Marathon napedzil nie malego stracha
zwyciesca biegu (2:39:42) Krzysztof Bartkiewicz , ktory
po przekroczeniu linii mety zaslab i kilka minut lezal bez ruchu. Na szczescie
pomoc medyczna i odrobina szczescia pomogla panu Krzysztofofi powrocic
do sil.
Wiecej szczegolow:http://www.nordkurier.de/sport/polen-do ... 83309.html

Chyba wszyscy poza nim wiedzą że jego podejście do biegania, z całym szacunkiem do jego osoby, miażdżąco eksploatuje i wyniszcza organizm.

Maurice pisze:Chyba wszyscy poza nim wiedzą że jego podejście do biegania, z całym szacunkiem do jego osoby, miażdżąco eksploatuje i wyniszcza organizm.

Z czystej ciekawości zapytam jakie jest to podejście ?

maratony co 2-3tygodnie, czasem częściej (bynajmniej nie robione tempem rekreacyjnym)... dziesiątki kontuzji i niemal ciągła rehabilitacja

nie pochwalam takiego podejścia, ale zaznaczę że mam olbrzymi szacunek dla jego wyników

To rzeczywiście takie wyniki przy takim trybie treningu sa godne podziwu. Szacunek

Krzysztof Bartkowiak najlepszy z Polakow w Maratonie Wroclawskim:

1. Phalex Katembu (Kenia) - 2:18:53
2. Elisha Meli (Kenia) - 2:20:01
3. Mohammed Temam (Etiopia) - 2:27:42
4. Aleksandr Kruhlenia (Białoruś) - 2:28:54
5. Krzysztof Bartkiewicz (Polska) - 2:33:00 xxx
6. Tomasz Sobczyk (Polska) - 2:33:18

Czyli jego drugi maraton w ciagu miesiaca 2:39:42 (8.09)
Ciekawe jak to sie skonczy.

neverending story

Do tego Krzysiek ma tendencje, pomimo wielkiego doświadczenia, do rozpoczynania bardzo szybko co bardzo często kończy się szybką ścianą. choć trzeba mu przyznać, że nawet jak go zetnie to walczy do końca.
W ten weekend był 4 w Toruniu. po 6 km miał 300 m przewagi nad goniącą trójką, na 12 km 300 m straty...

Wyniki ma niezłe, ale ciekawe, jak szybko karierę zakończy?

Pewnie tak:

http://www.maratonypolskie.pl/mp_index. ... 2&bieganie

Jako że wywołany zostałem do tablicy to zaobserwujcie dokonania mojego idola -Yuki Kawauchi, w tym roku 11 w Nowym Jorku dla którego był to 9 maraton w tym roku, niemal każde jego przekroczenie mety równa się dłuższym bądź krótszym omdleniem, skrajnym wyczerpaniem bądź nawet wizytą w karetce pogotowia. Kawauchi daje z siebie wszystko, a nawet nieco trochę więcej. Siedmiokrotnie w swojej karierze lądował po zakończeniu biegu w szpitalu.
Więcej w linku powyżej

Chcąc osiągnąć cel dajmy z siebie wszystko, a zobaczycie ile w sobie nasz organizm ma jeszcze zagadkowych rozwiązań:)

aż się boję że ktoś rzeczywiście uwierzy w to co piszesz
może lepiej innych na namawiaj do naśladowania, podejrzewam że dla bardzo wielu to by się mogło bardzo źle skończyć

pzdr

Krzysiek, zdrowia życzę. Taka reakcja organizmu o czymś świadczy. Ja tego nie doświadczyłem więc pewnie nie wiem, co to dokładnie jest. Jednak czy takie żyłowanie organizmu, do skraju wyczerpania i omdleń (to reakcja obronna organizmu), nie powinna dać do myślenia, ze trzeba ciut ostrożniej, mniej czy jak?

KRZYSIEKBIEGA pisze:http://www.maratonypolskie.pl/mp_index. ... 2&bieganie

Jako że wywołany zostałem do tablicy to zaobserwujcie dokonania mojego idola -Yuki Kawauchi, w tym roku 11 w Nowym Jorku dla którego był to 9 maraton w tym roku, niemal każde jego przekroczenie mety równa się dłuższym bądź krótszym omdleniem, skrajnym wyczerpaniem bądź nawet wizytą w karetce pogotowia. Kawauchi daje z siebie wszystko, a nawet nieco trochę więcej. Siedmiokrotnie w swojej karierze lądował po zakończeniu biegu w szpitalu.
Więcej w linku powyżej

Chcąc osiągnąć cel dajmy z siebie wszystko, a zobaczycie ile w sobie nasz organizm ma jeszcze zagadkowych rozwiązań:)

ja sie na tym nie znam, ale dla mnie to jest glupota i nie ma nic wspolego ze sportem, skoro po zakonczeniu rywalizacji trzeba zawodnika reanimowac. sorry, za litrowki, pisze zza granicy i nie ma tu polskich znakow.

Gife pisze:Krzysiek, zdrowia życzę. Taka reakcja organizmu o czymś świadczy. Ja tego nie doświadczyłem więc pewnie nie wiem, co to dokładnie jest. Jednak czy takie żyłowanie organizmu, do skraju wyczerpania i omdleń (to reakcja obronna organizmu), nie powinna dać do myślenia, ze trzeba ciut ostrożniej, mniej czy jak?

my nie z zazdrosci piszemy Krzysztof, po prostu nikt tu nie chcialby nigdy przeczytac, ze Krzysztof juz nigdy nigdzie nie dobiegnie...