Forum Bieganie.pl

Jak to w zyciu! Raz na wozie ,raz pod wozem. Bywa lepiej,bywa także gorzej.
Chociaż sam jestem zimnokrwistym prefekcjonistą,to i mi bywa ciężko.
Zarówno w życiu codziennym,jak i biegowym.
Jak sobie radzicie. Czy jest jakaś recepta na złe dni?
Jak to jest u was?

Mnie pomaga powiedzenie "nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło". Zawsze się sprawdza !

rodzina, rodzina, rodzina!!! Tam zawsze znajdziesz wsparcie.

co mnie nie zabija to mnie wzmacnia
podstawowa zasada w moim życiu

na złe dni prpoonuje ostrzejszy trening a jak to kontuzja to moze jakas randka

Kryzys trzeba przeczekać dalej trenując. Najważniejsze nie zaprzestawać treningu, a zluzować do czasu znalezienia z powrotem motywacji.
Można na jakiś czas zrezygnować z akcentów, bo często one są powodem wiecznych rozmyślań, a tylko iść na siłę pobiegać sobie spokojnie. Cel się odnajdzie.

A w innym życiu. Trza się zastanawiać i wyciągać wnioski, można sobie parę browarów wypić, gdzieś wyjechać, spać...

Irko S
Coś mi się wydaje ,że jesteś przetrenowany?

Quote: from Irko S on 3:33 pm on Aug. 17, 2003
Jak to w zyciu! Raz na wozie ,raz pod wozem. Bywa lepiej,bywa także gorzej.
Chociaż sam jestem zimnokrwistym prefekcjonistą,to i mi bywa ciężko.
Zarówno w życiu codziennym,jak i biegowym.
Jak sobie radzicie. Czy jest jakaś recepta na złe dni?
Jak to jest u was?

jak bym slyszal siebie...
glowa do gory. bedzie dobrze

Przyjaciele i browar, to moja metoda. Samemu pic nie radze bo to doluje. Czasmi jeszcze rzucam wszystkim co mi wlezie pod reke ale to tylko w skrajnych przypadkach. Aha, jeszcze jedna metoda - zrobic sobie cos dobrego do jedzenia, tylko zeby potrawa nie byla za trudna bo jak cos nie chce wyjsc to, jak juz pisalem, rzucam wszystkim...

Dzięki wszystkim!
U mnie ogólnie nie jest tak żle,ale bywało po prostu lepiej.
Chyba się ostatnio przepracowałem zawodowo. Do tego jeszcze ta pogoda.
Analizując treningi wyciągam wnioski,że właściwie poszedłem za bardzo w kierunku jakości i trochę mogłem się podjechać.
Jest jeszcze inna hipoteza.Dwa tygodnie temu ukąsiła mnie żmija i od tego czasu jakby słabszy jestem,ale to chyba odpada bo dostałem anatoksynę i antybiotyk.Chyba ,że ten cholerny jadzik jakieś takie skutki uboczne zostawia. W sumie przez ponad tydzień byłem senny jak nigdy i taki rozkojarzony.
No nie wiem. Pewnie się już sypię pod koniec sezonu.

No to zajeżdżaj Waść do serwisu i zalicz jeszcze te ostatnie OS-y rajdu
Niejedni pewnie zastanawiają się, gdzie znikł ten "mały" twardziel z lasu i gór... i czują samotność.
Twoje trasy czekają na Ciebie...

Myśłę tak jak Foma. Jesteś pewnie przetrenowany i po okresie cichych treningów zaczną przychodzić efekty wypoconego potu na treniagach.

Moja zasada na trudne chwile brzmi : Zyj tak jakby kazdy nastepny dzien byl kolejnym zyciem i upiekszaj swoje zycie drobnymi radosciami , ktorych jest cale mnóstwo tylko trzeba je dostrzegac . Pozdrawiam

Dzieki wszystkim!!
Podoba mi się podejście Kaziga. Jestem podobnego zdania. Jeszcze tylko jeden marton i jeden przełaj w tym roku i wywalam buty do kosza ( do zawieszenia na kołku się nie bedą nadawać ).
Potem cały miesiąc bez biegania a potem pewnie 30 % więcej niż do tej pory,przez całą zimę.
Na razie wpadłem na pomysł zafundowania sobie dwóch tygodni odnowy biologicznej na koszt państwa,w ramach kasy chorych haha.
Jutro idę pogadać z lekarką i przy okazji zrobić badania krwi.
Nie mogę się doczekać tej serii masaży i innych rewelacji.