Forum Bieganie.pl

zaczalem niedawno biegac tak regularnie, pozniej niestety -gralem w kosza skrecilem kostke i musialem na troche przerwac bieganie ,z ktorego i tak w bardzo malym czasie wynioslem olbrzymia ilosc satysfakcji.i tak pauzowalem ,pauzowalem i o bieganiu zapominalem z czasem.ochota przechodzila i brak mi bylo zapalu do dalszej walki na szosach. dzisiaj tak siedzac w ogolnym dolku nastrojowym w domku pomyslalem ze moze jednak znowu rusze ,myslalem nad tym jakis czas ,ale jednak wlozylem butkii jazda. i to byla jedna z najwspanialszych decyzji-przelamac sie i wrocic do biegania .znowu nabralem energii do tego sportu. i jak tu nie kochac biegania .  mieliscie podobne przygody ...napiszcie
pozdrawiam biegaczy

Pabllos, myśle, że to doświadczenie większości z nas. Moze mniej ekstremalne.

Też kiedyś miałem kontuzje i nie mogłem uprawiać sportu dwa lata. Ciezko mi z tym było.

Mnie ostatnio przez alergię ze trzy tygodnie umknęły. Jednak - jak mawiają doświadczeni - "nie ma tego złego...". Powrót jest bowiem sympatyczny. Zresztą nie ma co pisać, byli juz tacy, którzy na ten temat sporo spłodzili; np: "Litwo, Ojczyzno moja..." albo "Szlachetne zdrowie..." i /no, może niekoniecznie o bieganie chodziło;)/.

Powrót to biegania to fajne uczucie ale jeszcze fajniejsze uczucie to powrot do dawnej formy:)