Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł Sam jak palec

"Od 21 lat biegacz wyczynowy, ale nie zawodowy"...nie będąc uszczypliwym, to jednak moim zdaniem Marcinowi jest zdecydowanie bliżej do zawodowego biegacza niż zawodowego żołnierza.

Nie przepadam za Marcinem jako człowiekiem. Śledząc przebieg jego kariery można wyciągnąć jeden wniosek. Mógł osiągnąć dużo więcej, ale zabrakło mu pokory. Jego narcystyczny charakter nie pozwolił mu na stanie się prawdziwym mistrzem. Temu człowiekowi wydaje się, że pozjadał wszystkie rozumy.Sluchając go czy obserwując jego posty na Instagramie można odnieść wrażenie, że w jego mniemaniu jest on najlepszym trenerem, zawodnikiem i specjalista od biegania dlugodystansowego w ogóle w Polsce. Brak mu po prostu odrobiny skromności. Oczywiście nie ujmuje mu skali talentu czy pracowitości bo osiągnął naprawdę dużo w sporcie. Jest świetnym zawodnikiem, maratończykiem, ale myślę, że gdyby miał inny charakter osiągnął by dużo więcej. Rekord Polski był w jego zasięgu, jednak coś nie pyklo. Heniu Szost w swojej książce też niezbyt pochlebnie się o nim wypowiada, o czymś to świadczy.

Gwardzista pisze:"Od 21 lat biegacz wyczynowy, ale nie zawodowy"...nie będąc uszczypliwym, to jednak moim zdaniem Marcinowi jest zdecydowanie bliżej do zawodowego biegacza niż zawodowego żołnierza.

Przecież tytuł wszystko tłumaczy!

fs130 pisze:Nie przepadam za Marcinem jako człowiekiem...
...Heniu Szost w swojej książce też niezbyt pochlebnie się o nim wypowiada, o czymś to świadczy.

To, że Szost nie lubi Chabowskiego, a Ty lubisz Szosta nie musi oznaczać, że musisz nie lubić Chabowskiego Jeśli tak bardzo w życiu kierujesz się antypatiami, to zapewne żadnego wyrobu Apple'a nie wziąłbyś do ręki, bo ten Jobbs to dopiero był kawał s***yna

Bardzo sympatyczny biegacz jak wynika z wywiadu!

Ciekawy jestem czy jest otwarty na nowe wyzwania?

Druga sprawa, że ma kompetencje i ma duże szanse pokazać,
że bieganie to nie tylko wyniki i medaliki.
Bardzo mnie zaintrygowała jego deklaracja na temat "zdobywania medali",
konkretnie jak mierną satysfakcje przynoszą Marcinowi "tytuły".

Inna zaskakująca sprawa, to "mętne" mało obiektywne kryteria,
którymi kierują się działacze/decydenci przy decyzjach kwalifikacyjnych.
Tak nie powinno absolutnie być i to jest demoralizujące, szkodliwe.