Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł mity w świecie biegowym

To są mity żywieniowe może i ze świata biegowego ale nie tylko.Mitów czytelnych tylko dla biegaczy boi rzecz o szpinaku to już była mitem u mnie w przedszkolu a było to.... dosyć dawno.
Ciekawsze by było zebranie mitów hermetycznych, tylko ze świata biegowego i tylko dla biegaczy zrozumiałych.

Przykłady:
- nie da się złamać trójki w maratonie biegając mniej niż 100 km tygodniowo.
- by dobrze przygotować się do maratonu trzeba biegać długie wybiegania minimum po 30km
- "biegam ze śródstopia"

mihumor pisze:
Przykłady:
- nie da się złamać trójki w maratonie biegając mniej niż 100 km tygodniowo.
- by dobrze przygotować się do maratonu trzeba biegać długie wybiegania minimum po 30km

mihumor to nie są mity. To są tezy, które u niektórych są prawdą, a u innych fałszem. Mitem może być co najwyżej założenie, że powyższe ma zastosowanie zawsze i dla każdego.

Dla mnie mitem jest bardziej coś takiego: kwas mlekowy powoduje powysiłkową bolesność mięśni. To jest po prostu nieprawda. Zawsze.

mihumor, dobre!

Odnośnie 5G, to jest na FB grupa, która poszukuje ludzi umiejących w rozsądnym zakresie posługiwać się narzędziami, w celu demontażu masztów 5G. Liczy na wsparcie patriotycznych grup kibicowskich.

brujeria pisze:

mihumor pisze:
Przykłady:
- nie da się złamać trójki w maratonie biegając mniej niż 100 km tygodniowo.
- by dobrze przygotować się do maratonu trzeba biegać długie wybiegania minimum po 30km

mihumor to nie są mity. To są tezy, które u niektórych są prawdą, a u innych fałszem. Mitem może być co najwyżej założenie, że powyższe ma zastosowanie zawsze i dla każdego.

Dla mnie mitem jest bardziej coś takiego: kwas mlekowy powoduje powysiłkową bolesność mięśni. To jest po prostu nieprawda. Zawsze.

Mity to mity. Mity biegowe to nie mity greckie czy kłamstwa obalone przez naukę choć trochę może też. To popularne i powszechnie powtarzane stwierdzenia, które przez to powtarzanie stają się "prawdami" powtarzanymi dalej jako prawdy czy przepisy na sukces. To trochę działa jak reklama. Jak w reklamie napoju widzisz młodych i szczęśliwych ludzi to jak go pijesz to czujesz się młody i modny a powinieneś jednak widzieć się w grupie grubych i z cukrzycą. Więc jak biegamy do maratonu to jednak większość wali te 30km a nie 27. W USA 20 mil, zapewne taki mają mit albo system mierzenia - to się miesza trochę
Ale wrzucajcie dalej mity biegowe czy to co uważacie za mity bo to ciekawy temat

mihumor pisze:To są mity żywieniowe może i ze świata biegowego ale nie tylko.Mitów czytelnych tylko dla biegaczy boi rzecz o szpinaku to już była mitem u mnie w przedszkolu a było to.... dosyć dawno.
Ciekawsze by było zebranie mitów hermetycznych, tylko ze świata biegowego i tylko dla biegaczy zrozumiałych.

Przykłady:
- nie da się złamać trójki w maratonie biegając mniej niż 100 km tygodniowo.
- by dobrze przygotować się do maratonu trzeba biegać długie wybiegania minimum po 30km
- "biegam ze śródstopia"

Z ekscytacją już miałem klikać w link, ale cały Twój komentarz oszczędził mi straconego czasu. Dzięki

mihumor pisze:- "biegam ze śródstopia"

Mógłbyś rozwinąć ten ostatni? Masz na myśli, że wyobrażenie ludzi o ich technice biegu nie pokrywa się ze stanem faktycznym czy coś innego?

Raczej to, że bieganie ze śródstopia jest remedium na wszystko, że biegając w ten sposób będzie mniej kontuzji, że będzie się biegać szybciej itd. itp. i że jest generalnie lepsze od biegania z pięty

Największym mitem biegania są te całe endorfiny. Ja tam ich nie czuję. Jak dobiegam do domu to myślę sobie tylko "Wreszcie! Qrfa wreszcie!"

Skoor pisze:
Największym mitem biegania są te całe endorfiny. Ja tam ich nie czuję. Jak dobiegam do domu to myślę sobie tylko "Wreszcie! Qrfa wreszcie!"

Endorfiny są związane z piwkiem potreningowym

Kurde... Nie wiem nie pije

Skoor pisze:Kurde... Nie wiem nie pije

Na suchote w ustach po treningu nie ma nic lepszego jak piwko na dwa razy

Na szczęście lub nie, wyrosłem z tego

Biegam ze śródstopia - Skoor dobrze interpretuje. Zwrot klucz, sformułowanie i zlepek dwóch słów najczęściej najczęściej używany w dzisiejszym świecie biegowym amatorskim w każdym kontekście tak doboru butów, treningu, kontuzji, techniki, tempa a też odczytów robionych przez różne wynalazki. To mit, który jak każdy inny ma swoje konsekwencje tak w sferze ideału, wzorca ale też w kwesti drogi do niego prowadzącej jak i kwestii bycia koniecznie w temacie. Ten ma również konsekwencje wykraczające daleko poza sferę werbalną i przekazu słownego i siłę działania tego mitu można często dostrzec gołym okiem na trasach biegowych. Nie biegasz ze śródstopia to nie jesteś prawdziwym, dobrym biegaczem - taki mit rozwinięty bym rzekł

Endorfiny - następny super mit. Ja często po treningu siadam na ławeczce czy murku i mówię sobie" O q...a, jeśli to co czuje to są endorfiny to ja to p....e" . Nie wiem o co biega, zwykle to styrany jestem a często szczęśliwy, że już skończyłem. Żadnych ciarek na plecach czy dodatkowego szału.

Co do endorfin szczególnie u początkujących to nie mit a bardzo częste odczucie. Inaczej może być u zaawansowanych ,którzy często traktują trening jako wykonanie roboty a nie relaks

Według mnie mitem jest, że picie alkoholu nie pozwala osiągać dobrych wyników na zawodach

Wysłane z mojego Mi A1 .

Po pijaku człowiek jest mniej podatny na ból więc może iść bardziej w trupa