Skomentuj artykuł wiara w bieganie - a wiara w Boga

No pięknie napisane. Ja nie uzewnętrzniam swoich myśli w ten sposób (nie potrafię? nie chcę?) wiec doceniam kiedy ktoś potrafi.
A. I jestem niewierzący.

Ciężki ten tekst. Bardzo filozoficzny i jakoś nie czuję potrzeby udzielać sobie odpowiedzi na stawiane tam pytania.

Miałem się ugryżć w język i już nic pisać, ale nie potrafię.
skoro już się tyle naprodukowałem a do tego
i tak już robię za pieniacza felietonowego.
no kolejny raz czytam ,napuszony niestrawny bełkot.
przepraszam, ale przeczytałem to trzy razy.
pewnie można by to powyższe inaczej napisać zamias używać słowa bełkot np:

sznurki splecione z myśli autorki, oplotły me wzruszenie i wryły się kotwicą niepewności w me nieczułe na słowo pisane serce.

i jak zwykle chodzi mi o formę, nic nie mam do treści, nic nie mam do osób piszących co więcej bardzo lubię czytać przemyślenia innych osób.

ale nie podanej w formie jesiotra drugiej świeżości.
ludzie, opamiętajcie się.
dlaczego mi to robicie ?

To było za ciężkie dla mnie. Czytałem w trzech etapach. Natomiast mogę odpowiedzieć na jedno pytanie.

Nie. Bieganie to nie religia.

I dobrze, po to jest forum.


Staraj się pisać z zasadami języka polskiego. Będzie to czytelne, nie koniecznie zrozumiałe, ale czytelne.

Co do felietonu, należy pamiętać, że autorka to zakopianka, więc odnośniki do wiary i Boga ma we krwi.

A wg mnie Magda idealnie oddała istotę sprawy, przynajmniej dla ogromnej grupy biegaczy.
Dziwi mnie jednak, że uważacie, że tekst jest trudny. Ja, ktory wytykam czesto rożnym osobom, że piszą niezrozumiale (choćby Yacoolowi), czułem duży luz, przestrzeń, tekst płynie.

a co to ma do tego co napisałem ?
kolejny co jak było na lekcji czytanie ze zrozumieniem miał ospę.

ps
czytelniej sie nie da u mnie.
dioptrie mi obraz zamazują.

Odnajduję się w tym tekście, z góry uprzedzam, że będę chwalił, także proszę dalej nie czytać.

Jak dla mnie bardzo trafione zestawienie wiary i biegania. Celne pytania, bez mądrzących się i gotowych odpowiedzi. Autorka nikogo nie ma zamiaru przekonywać, że "moja jest tylko racja i to święta racja". Jest osobiście. Autentycznie.

Pewnie parę razy robiłem sobie z biegania Dobro absolutne, a z treningu Prawdę, za którą chciałem umierać. Może tak, a może tylko mi się wydaje.

Jak zazwyczaj zupełnie nie rozumiem zachwytów Adama, tak teraz wyjątkowo podzielam.

Adam, może wynika to z tego, że prezentowana perspektywa jest mi zupełnie obca, a może mam dziś ciężką głowę i nie mogę się skupić.

Jest jednak pewna rzecz która mnie ujęła, mianowicie nogi Pani Magdaleny na zdjęciu

Dosłownie odpowiadając, to nie chorowałem na ospę.
Czytelniej można, zaczynając zdania od dużej litery.
Przeczytałem i zrozumiałem chyba co chciałeś napisać, ale było by łatwiej, gdybym wiedział wyraźnie (nie tylko interpunkcja) gdzie kończysz i zaczynasz zdania i formułowanie myśli.
Ale już kończę ten wątek.

Moja uwaga odnośnie do pochodzenia Autorki, to przecież wyraźnie napisałem "Co do felietonu,"

Co do felietonu. Nie dla każdego bieganie to tylko tępe rąbanie kilometrów. Jeśli nie ma z tego chleba, to podejrzewam, że stanie się to po pewnym czasie smutnym obowiązkiem. Nałóg, metafizyka w to można fajnie uciec i zawsze podciągnąć szczytną filozofię.

Bieganie.pl zaczyna "odjeżdżać" Jeśli już "nie odjechało"
Podobnie jak "odjechane" są pytania stawiane przez autorkę felietonu.
Że aż sobie krzyknę: "Ludzie! Na Boga! Toż to tylko bieganie! Przestawianie nogi za nogą!"
Ok, przyjmuję do wiadomości, że można mieć rozterki, stawiać pytania egzystencjonalne, dorabiać do tego ideologię....
A gdyby tak murarz (ups, pardon ) murując zastanawiał się nad każdą kolejną cegłą....

Ok, może o to chodziło Komentarze są, znaczy jest dobrze
Ale proszę.... bieganie.pl - wróć na Ziemię

Jak nazywa sie święty, opiekun/patron biegaczy?

To pewnie zależy czy stawia cegły, czy zastanawia się czy buduje "dom".
Robi trening, czy widzi się na mecie startu docelowego
Wróćmy na ziemie. ground control to bieganie.pl

To św. Krzysztof