Forum Bieganie.pl

Od dluzszego czasu poszukuje na necie wiersza Kazimierza Wierzynskiego "Bieg na przelaj " .
Czy ktos z Was ma moze tomik Laur Olimpijski , za ktory Wierzynski dostal zloty medal olimpijski ?

Ksiêgarnia Merlin nie ma tego tomiku.
Domy¶lam siê, ¿e zainspirowa³ Ciê album "Polscy medali¶ci olimpijscy"? Zdaje siê, ¿e jest w nim mowa o Wierzyñskim.

Ten album przypomnial mi tylko o tym wierszu . Mam caly zbior poezji Wierzynskiego w warszawskim domu .
Kiedys czytajac  utwor Bieg na przelaj , nie moglem sie nadziwic  realizmowi opisanemu tam .
Zupelnie jakby zapis encefalografu zawodnika biegnacego w takich zawodach , opisany jezykiem poezji .
Nic dziwnego , ze ten kunszt zasluzyl na zloto . Tylko kto i na jaki jezyk to przetlumaczyl ?

Wojtku nie mam tomiku pt. "Laur olimpijski" ale znalazłem inny wiersz niż ten, którego szukasz.
Pozwolę go sobie zamieścić.

"Defilada Atletów" - Kazimierz Wierzyński

Nasza pieśń nie zna waszych uniesień i wieszczeń,
Inny sztandar nas zwołał i na czołach legł, -
My sławimy natchnienie, muskuły i przestrzeń,
Serce, co maratoński wytrzymuje bieg.

Otoczyliśmy ziemię nową panoramą
I do taktu jej nowy podajemy krok,
Idziemy drżąc, jak pełne człowieka dynamo,
Tłoczące w głąb arteryj gęsty, żyzny sok.

Świat uderza z nami jednym pulsem rytmu
W ramionach drzemie rozmach katapult i proc,
Z naszych mięśni wywodzi się, jak z logarytmu,
Wola w kleszczach zamknięta, wysiłek i moc.

Nasza pieśń ponad światem kołuje jak sokół,
Nasza pieśń łączy ludy i stapia je w hart,
Nasza pieśń się, jak morze, rozlewa naokół,
Wszystkie lądy szturmuje i woła na start.
----------------------------------------------------------

Nasza pieśń niesie hasło waszemu poecie,
Co bogom wieńce wiązał i na skronie kładł,
Podamy mu niesiony w zwycięskiej sztafecie
Laur olimpijski, znak nasz, niech zdobi nim świat.


(Edited by Bartek Sz at 9:12 pm on Jan. 15, 2002)

                   100 m

Każdy muskuł się zwinął w kłębek jak sprężyna
I na cięciwie ciała niecierpliwie drży,
Motor serca już w uszach walić mi zaczyna,
Gotowe! Starter, strzelać! Raz - dwa - trzy!

Ach - stopy już poderwał alarmowy sygnał,
Klin powietrza się w gardło aż do bólu wbił,
Galop ruchu mnie podniósł, oddech z piersi wygnał
I z wszystkich żył pompuje coraz więcej sił.

Burza kroków mych teraz zniszczy cię, rozgniecie,
Milionem razów zgnębi, nim dojdziesz do stu,
Przestrzeni nienawistna rozpięta na mecie
Białym pasmem, co krzyczy, że to jest już tu.

Ostatnim jeszcze susem dopaść cię drapieżnie,
Z taśmą na piersiach poczuć się lekkim jak puch
I z uśmiechem cię w sercu pomieścić jak bieżnię,
Jak treść twą tajemniczą, nieustanny ruch.

Kazimierz Wierzyński

                                        Nurmi

Krok mój jest marszem tanecznym, krok mój, jak serce, uderza,
Jestem zegarem oddechu, płynę w powietrzu jak wieża.

Rytm mój zespala się z ziemią, dźwięczącą bije w nią stopą,
Biegnę przez świat naokoło, Ameryką i Europą.

Ruch mój za ruchem nastaje, w ruchome koło się zmienia,
Jestem zegarem wysiłku, jestem rekordem natchnienia.

Skokiem przesadzam trybuny, mijam krzyczące stadiony,
Niesie mnie wiatr moich skrzydeł, wiatr wielki i niezmożony.

Skanduję tempo i wzmagam, przechodzę już do finiszu,
Powiedzcie tym tłumom ludzi - niech zmilkną, niech się uciszą.

Nie chcę żadnego zwycięstwa, nie chcę ich braw ani krzyku,
Chcę przerwać taśmę i spocząć na starym greckim pomniku.

Kazimierz Wierzyński