Forum Bieganie.pl

Gdy się nad tym zastanowić to dochodzę do wniosku, to nauczyłem się dosyć sporo o moim organizmie. Ale dotyczy to wszystkich dyscyplin sportu, nie tylko biegania.

Natomiast starty w biegach masowych pomagają też w nauce cierpliwości i pokory.

Wczoraj wpadlem na pomysl napisania nowego tekstu . Jest w dosc smutno - melancholijnym tonie choc ma pozytywna refleksje . Zamieszcze ten tekst na Nowy Rok .
Na swieta mam cos innego .

Mnie bieganie nauczyło przede wszystkim - wytrwałości w dążeniu do celu, systematyczności oraz efektywniejszego wykorzystywania czasu.

chciałem coś dopisać ale właściwie Bartek Sz w krótkim treściwym zdaniu zawarł to wszystko czego nauczyło mnie bieganie...

  Jest tego trochę i to w różnych znaczeniach tego słowa [nauczyć]:

- po pierwsze i chyba najważniejsze - nauczyłem się żyć bez fajek. Aż się wzdrygam na ich wspomnienie;

- nabyłem nieco informacji wspomagających biegacza [fizjologia, metody treningowe. itd.];

- sporo na temat swojego organizmu; jego możliwości i ograniczeń;

- tak jak u PAwła, zwłaszcza lekcja pokory;

- cholernie dobrze poznałem okoliczne lasy.  

nauczyłem się jeszcze ,że porażka jest lekcją pokory i nauką, zmusza do wyciągnięcia wniosków i dalszego doskonalenia samego siebie.
Porażka jest dla mnie silnym bodźcem do osiągnięcia swojego sukcesu.
Dzięki porażkom odnajdujemy to czego nie widzieliśmy i dzięki temu możemy poprawiać nasze wyniki...tak mi się przynajmniej wydaje...

Czy zwróciliściliście uwagę, że należymy do elity. Elity w tym sensiue, że prawie nikt nie dochodzi do granicy fizycznych możliwości do jakiej my dochodzimy w czasie szybkiego biegu. Poznajemy świat, do którego trafia niewielu

  No pewnie, chociaż np. pijak może nas pokonać, przekraczając "granice  fizycznych możliwości" i ustanowić trudny do pokonania wysoki standart elity ekstremalistów, poznając przy okazji dość unikalne światy.  ;-)

                                                 

Mnie bieganie nauczylo, ze choc prochow nie wpieprzam i tak sie w proch obroce.  

Tego, że nad równaniem sport=zdrowie, należy postawić duuuuuuuuuży znak zapytania

Nauczyło mnie tego, że w wieku 42 lat mogę być w znacznie lepszej formie niż wtedy, gdy byłem dwa razy młodszy.
I to jest wspaniałe, bo pomyślcie jak będę się czuł w wieku 84 lat, jeśli ten trend się utrzyma.

Do Olka.
 Tak samo jak Ty, dzięki bieganiu nauczyłem sie żyć bez papierosa. To jest największa nauka w moim życiu. Gdy widzę palacza to mnie ciarki przechodzą na myśl, że kiedyś coś takiego robiłem.

  Na niektórych to tak działa. Od 1 stycznia mój kumpel o gigantycznym nikotynowym stażu rzucił palenie. A zawdzięcza to popadnięciu w nałóg rowerowy. Mam wrażenie, że trochę przeze mnie. W każdym razie bardzo się cieszę i gratuluję Miroszach!

                                                                                Olek

 Olek jesteś pierwszym, który mi pogratulował zaniechania nałogu. Bardzo mnie to ucieszyło i jeszcze bardziej umotywowało do prowadzenia najzdrowszego trybu życia jaki znam.
 P.S.
       Tobie Olek również GRATULUJĘ tego wielkiego osiągnięcia. Obyś miał jak najwięcej czasu na treningi rowerowe z Twoim kumplem. Na początku dla niego to może być bardzo ważne. Póżniej to tak jak my nie będzie mógł patrzyć na cygary.