Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł Mój Gambia Halfmarathon - relacja

Wzruszyła mnie ta historia...
Naprawdę do momentu przeczytania tego artykułu trudno byłoby mi uwierzyć w to, że są ludzie, którzy nie wiedzą, że są biegi w których nie ma czipów, nie startują w nich tysiące uczestników, nie ma dmuchanej mety, a numery są papierowe...
Pani Anno - zaoszczędziłaby Pani sobie mnóstwo czasu i pieniędzy gdyby się Pani po prostu rozejrzała dookoła. To nie takie trudne wyjrzeć spoza monitora i znaleźć takie biegi w rzeczywistości. Obok nas.
Ale raczej w takich biegach nie zostałaby Pani ambasadorem i nie była pierwsza na mecie. Bo w tych tysiącach zwykłych biegów w setkach miast i wiosek chodzi o to o co zawsze chodziło w zawodach. O rywalizację. A nie o otoczkę. Ale czasy mamy takie, że Gambia się "lepiej klika" niż na przykład Rząsiny...

Ja jednak z chęcią pobiegałbym w Gambii nich w Rząsinach

i mam taką zasadę...

Jak mi się coś nie podoba to zostawiam to dla siebie. Bicie piany nic nie daje.

Egzotycznie. Też bym tam chętnie pobiegał.

Ale co kraj to obyczaj. W dość popularnej książce "Dogonić Kenijczyków" autor pisze, że Kalenjinowie nie mieli tyle wyrozumiałości co Gambijczycy i wyprzedzali go na potęgę.

Nie marudźcie, taką fotkę chciałby mieć każdy
http://whatannawears.com/wp-content/upl ... -cover.jpg

Adam Klein pisze:Nie marudźcie, taką fotkę chciałby mieć każdy
http://whatannawears.com/wp-content/upl ... -cover.jpg

No chcielibyśmy, ale poprosilibyśmy biegaczy-statystów o przypięcie numerów startowych Nie podpisuje się pod żadnym marudzeniem - fajnie, że dziewczyna ma pasję i swoich odbiorców (przyznaję nawet, że nieco jej zazdraszczam). Jednak w kwestii zdjęcia poprostu musiałem.

Może tak jak napisała Anna, tych numerów po chwili biegu nie dało sie już używać, bo były wydrukowane na zwykłej kartce.

już, już miałam coś napisać o interpunkcji i innych takich, ale postanowiłam zastosować zasadę Mariusza

mariuszbugajniak pisze: i mam taką zasadę...

Jak mi się coś nie podoba to zostawiam to dla siebie. Bicie piany nic nie daje.

Adam Klein pisze:Może tak jak napisała Anna, tych numerów po chwili biegu nie dało sie już używać, bo były wydrukowane na zwykłej kartce.

A jak już odpadł numer to Ania zmieniła buty z różowych na białe, spodenki z szarych na czarne i zrzuciła pasek biodrowy Pewnie jakbym wytężył wzrok to jeszcze kilka szczegółów różni zdjęcia z trasy i TO zdjęcie. Trochę żałuję, że podjąłem ten temat - bo jak pisałem w pierwszym poście nie mam z tym problemu - Ania jest blogerką modowo/fitnesową, a nie reporterem.

Nie narzekajcie. Kazdy chcialby pobiegac w egzotycznym miejscu. Wlasnie egzotyka sprawia ze opis jest ciekawy.
Ja tez wolabym maraton w Tokio zamiast w Toruniu, czy w Gambii zamiast w Paryzu, ale niestety nie wszedzie sie da.
Sam byblbym sklonny uprawiac turystyke maratonska, ale niestety trzeba miec troche szczescia w losowaniach

Marc.Slonik pisze:A jak już odpadł numer to Ania zmieniła buty z różowych na białe, spodenki z szarych na czarne i zrzuciła pasek biodrowy Pewnie jakbym wytężył wzrok to jeszcze kilka szczegółów różni zdjęcia z trasy i TO zdjęcie.

Zapewne zauważyłeś, że TO zdjęcie jest z gambijskiego MARATONU - to znaczy tfu, ściślej: jest podpisane tak jakby było powiązane z maratonem (już się odbył? Jeszcze nie odbył?). A relacja pani Ani jest z gambijskiego PÓŁmaratonu. Czyli przebierka wytłumaczalna?

Już, już - zdziadziały zgryźliwy malkontent - miałem napisać o... ale też postanowiłem zastosować zasadę Mariusza

to ja też zastosuję zasadę Mariusza.

Na kwasy najlepsze są zasady.

Dodam tylko dla spragnionych wrażeń wizualnych dot. pani Anny i/lub tego, co "SheWears", że w dzisiejszym popularnym portalu informacyjnym powiązanym z Agora S.A. pojawił się materiał prezentujący w wielce atrakcyjny sposób panią Anię w trakcie udatnych ewolucji na pionowym drążku - nazywanych, jakżeby inaczej, nowocześnie, modnie i światowo "pole dance"

prosimy o link.