Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł Fighter, a może ekscentryk - jakim typem biegacza jesteś?

Tomek, jakim biegaczem jestem ja ? Ja praktycznie nie startuję w zawodach ale lubię biegać, wszystkich do biegania nawet na różne sposoby namawiam, mnie ta klasyfikacja nie dotyczy ?:)

Chociaż pewnie jestem czasowcem.
I moge Ci doskonale wytłumaczyć myślenie czasowców, dla czasowca raczej Twój sposób myślenia jest niezrozumiały.

Adamie, Ciebie nazwałbym biegaczem - misjonarzem, w sumie to taka łagodna forma biegacza fanatyka, aczkolwiek pozytywna jak najbardziej

Poprawna składnia zdania po polsku to: "jakim jesteś typem biegacza?"

nestork pisze:Poprawna składnia zdania po polsku to: "jakim jesteś typem biegacza?"

Nigdy nie słyszałem, aby taka inwersja była uznawana za formę niepoprawną, ale jeśli Cię to trapi to zapytaj tam: http://www.polszczyzna.fora.pl/

P.S. Sprawdź też przecinki przy okazji

Jak dla mnie, to brakuje biegacza luzaka.
Biega ile chce, gdzie chce i jak mu pasuje. Poza zegarkiem ze stoperem nie interesują go kosmiczne technologie biegowe. Swoje 20-50km tygodniowo przeczłapie od biedy w podrabianych corcsach z bazaru w Pułtusku, ale jest też w stanie odpalić 5 stówek na w pełni zamortyzowane asicsy jeśli mu tylko przypasują. Starty w masówkach są drugorzędne, ale jak mu zależy, to potrafi przerobić cały plan treningowy pod konkretne zawody. Zasadnicze motto: bieganie - moje hobby - to prosta aktywność fizyczna, nie religia, biegam by czuć się lepiej i ma to być przyjemność, a nie obowiązek czy uzależnienie.

Trochę luzak trochę czasowiec w wersji mocno light...
Artykuł przedni. Gratuluję

ARES pisze:Jak dla mnie, to brakuje biegacza luzaka.
Biega ile chce, gdzie chce i jak mu pasuje. Poza zegarkiem ze stoperem nie interesują go kosmiczne technologie biegowe. Swoje 20-50km tygodniowo przeczłapie od biedy w podrabianych corcsach z bazaru w Pułtusku, ale jest też w stanie odpalić 5 stówek na w pełni zamortyzowane asicsy jeśli mu tylko przypasują. Starty w masówkach są drugorzędne, ale jak mu zależy, to potrafi przerobić cały plan treningowy pod konkretne zawody. Zasadnicze motto: bieganie - moje hobby - to prosta aktywność fizyczna, nie religia, biegam by czuć się lepiej i ma to być przyjemność, a nie obowiązek czy uzależnienie.

Dobra uwaga. Właśnie tego mi brakowało

Kroman pisze:

ARES pisze:Jak dla mnie, to brakuje biegacza luzaka.
Biega ile chce, gdzie chce i jak mu pasuje. Poza zegarkiem ze stoperem nie interesują go kosmiczne technologie biegowe. Swoje 20-50km tygodniowo przeczłapie od biedy w podrabianych corcsach z bazaru w Pułtusku, ale jest też w stanie odpalić 5 stówek na w pełni zamortyzowane asicsy jeśli mu tylko przypasują. Starty w masówkach są drugorzędne, ale jak mu zależy, to potrafi przerobić cały plan treningowy pod konkretne zawody. Zasadnicze motto: bieganie - moje hobby - to prosta aktywność fizyczna, nie religia, biegam by czuć się lepiej i ma to być przyjemność, a nie obowiązek czy uzależnienie.

Dobra uwaga. Właśnie tego mi brakowało

Zasadniczo macie rację, że taki typ również jest obecny w biegowym świecie jednak jego sposób bycia i stosunek do sportu pokrywa się z podejściem biegacza prozdrowotnego, dlatego też nie wyodrębniałem go w tej klasyfikacji. Jedyna różnica jest taka, że luzak ma do biegania dystans i raczej nie grozi mu popaście w skrajny fanatyzm

Tomasz Peisert pisze:

nestork pisze:Poprawna składnia zdania po polsku to: "jakim jesteś typem biegacza?"

Nigdy nie słyszałem, aby taka inwersja była uznawana za formę niepoprawną, ale jeśli Cię to trapi to zapytaj tam: http://www.polszczyzna.fora.pl/

P.S. Sprawdź też przecinki przy okazji

Ależ po co ta ironia, wystarczy przyznać się do błędu - każdemu się to zdarza. Tak się składa, że poprawnością językową zajmuję się zawodowo. Zdanie tytułowe jest typową kalką składniową z angielskiego: "what type of runner are you?". To subtelność, łatwa do przeoczenia i nieświadomego nabycia. O ile na forum takie sformułowania przejdą spokojnie, o tyle w publikowanych tekstach serwis, który chce być postrzegany jako profesjonalny, powinien zadbać o korektę, niezależnie od kompetencji językowej autorów.

U mnie jest polaczenie czasowca z recydywista

W kazdych zawodach mam nadzieje na zrobienie dobrego czasu i pobiciu zyciowki, ale jesli w trakcie okazuje sie, ze sie to nie uda to nie schodze z trasy tylko biegne dla przyjemnosci, po to zeby ukonczyc zawody... i powiesic kolejny medal na scianie, a co!

Mój typ to biegacz-endorfina. Staram się pamiętać podczas biegu, że inni mogą nie podzielać mojego nastawienia i nie próbuję zagadywać, ale uśmiech, machanie do kibiców, przybijanie piątek - jak najbardziej Wyniki interesują mnie o ile nie są osiągnięte kosztem zdrowia i samopoczucia. Wolę pobiec trochę wolniej, ale ciągle w dobrym humorze, niż wypruwać sobie żyły.

No i mamy biegaczy nieuczestniczących w biegowych imprezach masowych - ergo, mogących umknąć uważnej analizie Autora (dzięki za trud, dociekliwość, wnioski i fajny artykuł!). Tam są i zdrowotni, i kontemplacyjni (kontakt z Matką Ziemią itd.... tych pewnie trudno spotkać na biegach zorganizowanych), ale i czasowca fajtera można znaleźć - z tą różnicą, że zakłada stoper i w samotności rywalizuje z samym sobą i własną tabelą wyników.

A ja jestem bardzo rzadkim gatunkiem: aktywny sprinter emeryt. Do tego startuję tylko raz w roku. Ale trenuję 5-6 razy w tygodniu.
Po prostu lubię ten typ treningu, a starty... Eee tam, za duży stres. A do tego z kim się ścigać? W całej Polsce takich wariatów udających do "późnej starości" sprinterów jest może dwudziestu, może czterdziestu? A ilu z nich chce katować 400m?...
Wąąąska specjalizacja.