Forum Bieganie.pl

Mam rację.

Witam

Dzisiaj byłem biegac, przebiegłem swój rekordowy dystans, bo pobiegłem ścieżką rowerową na szałe i z powrotem. To było jakieś 12-15km, a do był mój trzeci bieg w tym roku na dworze (Wcześniej na bieżni z 5 razy, przebiegałem tam dystans zazwyczaj średnio 1,5 mil).

Normalnie jak wracałem to poczułem coś niesamowitego. Byłem mokry jak szmata, ale czułem, jakbym się miał nigdy nie zmęczyć. Po prostu biegłem i mogłem biec nawet do francji, to było coś niesamowitego, ja ciągle to czuje śmieje się ciągle, bo jestem szczęśliwy jak dziecko :D:D:D:D

Mógłby mi ktoś wytłumaczyć co to za mechanizm?

Nie przejmuj się, minie.
Czasami człowieka ogarnia totalna euforia, i nie ma reguły, czasem to się dzieje po biegu, czasem nie. Nie ma co dorabiać filozofii, że to endorfiny, dopaminy, jakieś hormony szczęścia... Przyczyny takich stanów są tak niezbadane/skomplikowane, że szkoda gadać i nie ma co mitologizować. A jak ten stan będzie Ci się często pojawiał to zgłoś się do psychiatry, albo sprawdź czy ktoś Ci czegoś nie dosypuje do herbaty.

Ok dzięki.

taka dziś piękna pogoda była, wiosna w końcu nadeszła że chyba nawet nie trzeba biegać by mieć super nastrój, słoneczko na wiosnę cuda czyni

Jak napisałeś w tytule, to zwyczajnie za dużo ekstazy przed treningiem. Odstaw ten narkotyk albo zmniejsz ilości ;]

Słuchajcie, bo ja nie wiem co to było, że ja w pewnym momencie przestałem się męczyć...

Podczas biegania wydzielanie są endorfiny - to dlatego jesteś szczęśliwy

Jak już pisali inni, taki stan nazywa się "Euforią biegacza". Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej, to poczytaj w Internecie, np. na Wikipedii.

Filipek, rozumiem o co Ci chodzi, ale wg mnie nie ma co przypisywać tego jakimś endorfinom tylko dobremu rozgrzaniu.
Pisaliśmy o tym syndromie tutaj:

http://www.bieganie.pl/?cat=2&id=2542&show=1
http://www.bieganie.pl/?cat=2&id=2591&show=1

Z tym tematem to trochę niewypał, chyba chodziło ci o "euforię".

Wielu tak ma. A stan "nigdy sie nie zmecze" niestety mija. U mnie czesto po 20 km