Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł Bieg na sześć łap

Świetna akcja, popieram!

Fantastyczna inicjatywa! Bardzo polecam!

Chciałam tylko ostrzec przed jednym - jest bardzo wysokie prawdopodobieństwo, że od takiego psiaka można się podczas wspólnego treningu zarazić - radochą i entuzjazmem!

Ja osobiście bym z obcym psem (tym bardziej bez kagańca) nie zdecydował się wyjść pobiegać.

Dlaczego nie?

Z kagańcem pies może biegać ale tylko fizjologicznym. Psiaki nie mają gruczołów potowych i chłodzą się dysząc, więc uniemożliwienie psu otwarcia pyska i wystawienie jęzora podczas wysiłku może być dla niego niebezpieczne.

moonfall84 pisze:Ja osobiście bym z obcym psem (tym bardziej bez kagańca) nie zdecydował się wyjść pobiegać.

Nie ma większej radochy dla psiaka niż przebieżka w terenie. Uwierz mi, że psiaka podczas przebieżki nie za bardzo będzie interesowało ugryzienie kogokolwiek. Bardziej obwąchanie całej okolicy . Sam mam dwa psiaki więc wiem co mówię . Bardzo fajna akcja.

Warto mieć do takiego biegania uprząż, nie wiem czy olsztyńskie schronisko ma coś takiego. W lesie nie ma mowy o puszczeniu psa luzem, zwłaszcza niezbyt dobrze biegaczowi znanego. Z kolei smycz z obrożą, jeśli pies mocno ciągnie w czasie biegu, może czworonoga dusić. Nie ma wtedy jak uprząż, składająca się z szorek (szelek dla psa), amortyzatora (smycz z rozciągliwym frgmantem) i pasa na biodra biegacza. Wtedy ciągnący pies pozwala szybciej biec człowiekowi, stanowi dla niego dodatkowy napęd. Dotyczy to zwłaszcza ras zaprzęgowych (husky, malamute), ale i wielu mocnych kundli.

Ale jak znam życie, to raczej to będzie bieganie w obroży. Ale fajna inicjatywa.

Chyba nikt ze schroniska nie przydzieli nam zaraz amstafa, więc według mnie nie ma zagrożenia że podczas wybiegu będziemy mieć kłopoty...

To amstaffy z zasady generują problem? hmmm, ciekawa teoria..

jang pisze:Warto mieć do takiego biegania uprząż, nie wiem czy olsztyńskie schronisko ma coś takiego. W lesie nie ma mowy o puszczeniu psa luzem, zwłaszcza niezbyt dobrze biegaczowi znanego. Z kolei smycz z obrożą, jeśli pies mocno ciągnie w czasie biegu, może czworonoga dusić. Nie ma wtedy jak uprząż, składająca się z szorek (szelek dla psa), amortyzatora (smycz z rozciągliwym frgmantem) i pasa na biodra biegacza. Wtedy ciągnący pies pozwala szybciej biec człowiekowi, stanowi dla niego dodatkowy napęd. Dotyczy to zwłaszcza ras zaprzęgowych (husky, malamute), ale i wielu mocnych kundli.

Ale jak znam życie, to raczej to będzie bieganie w obroży. Ale fajna inicjatywa.

Polski Gończy też wariat
Marzy mi się taki ale niestety za dużo pracy za mało wolnego :/

radslo1 pisze:...Bardziej obwąchanie całej okolicy ...

Tak, mogę potwierdzić w całej rozciągłości acz nie powiem jakie okolice mi chciał obwąchać ostatnio napotkamy psiak...

Świetna inicjatywa! Szkoda, że żadne śląskie schronisko nie wpadło na taki pomysł. Ale... poczułam się zainspirowana, jutro jadę do "mojego" schroniska pogadać z wolontariuszami o takiej możliwości.
Od dawna cierpię z powodu braku psa, którego z przyczyn logistyczno- życiowych na razie mieć nie mogę. Myślę, że byłaby to obopólna korzyść

Podziwiam, fajna akcja, ale nie wiem czy potrafiłbym tego psa traktować treningowo, podziwiam ludzi, którzy mają na tyle twarde serce, by wyciągać psa z klatki na trening a później go tam ponownie wkładać po bieganiu.

mdj pisze:Podziwiam, fajna akcja, ale nie wiem czy potrafiłbym tego psa traktować treningowo, podziwiam ludzi, którzy mają na tyle twarde serce, by wyciągać psa z klatki na trening a później go tam ponownie wkładać po bieganiu.

Wow! Niech lepiej pies siedzi w klatce w schronisku w trybie 24/7 i w ogóle żadnego lasu nie zobaczy.
krunner

krunner pisze: Wow! Niech lepiej pies siedzi w klatce w schronisku w trybie 24/7 i w ogóle żadnego lasu nie zobaczy.
krunner

taaa, dokladnie.. tutaj kto inny ma 'twarde serce'..

przypomniala mi sie sytuacja z lat mlodszej mlodosci kiedy bylam wolontariuszka w schronisku dla zwierzat i zachecilam kilku znajomych ze szkoly, zeby jezdzili do psow razem z nami. na to jedna z naszych kolezanek stwierdzila, ze za bardzo kocha zwierzeta i jest zbyt wrazliwa, zeby pojechac do schroniska i zobaczyc na wlasne oczy te wszystkie nieszczescia, ktore 'najchetniej chcialaby wszystkie adoptowac'.