Forum Bieganie.pl

Moje treningi wykonuję na ścieżkach leśnych czyli na podłożu dobrze amortyzującym stawiane kroki. Jednakże mam ok. 1,5 km odcinek asfaltu i to jest moja rozgrzewka. Stopa równo ląduje na ziemi i nie muszę patrzec pod nogi. Kombinacja dwóch rodzajów nawierzchni jest najlepsza, daje dobre przygotowanie. Moim zdaniem nie można rezygnować z asfaltu na rzecz dróg gruntowych. W końcu biegi uliczne są na asfalcie.

w cytowanym artykule, napisanym pewnie z dobrą wiarą, jest kilka spornych stwierdzeń, które pozwolę sobie skomentować.

Sportowiec_78 pisze:Rozwiązaniem tego problemu są buty z dobrą amortyzacją i takich też powinniśmy używać biegając głównie po asfalcie.

powinniśmy tak wzmocnić swój układ ruchu by nie musieć zwalać pracy, która powinno wykonywać nasze ciało na systemy w butach.

Sportowiec_78 pisze:Prawa stopa ląduje najpierw na pięcie, potem przez śródstopie przetacza się aż do palców.

jest to opis przetaczanie, które w przypadku prawidłowej techniki biegu nie występuje bądź występuje w dużo mniejszym stopniu. równie dobrze można byłoby napisać:

najpierw lądują palce i poduszka stopy, palce badają podłoże a śródstopie daje sygnał systemowi amortyzacji by rozpoczął pracę z amortyzacją kontaktu z ziemią. następnie stopa opiera się większą częścią o podłoże, czasami kontakt z ziemią złapie na chwilę pięta, która zaraz leciutko się odrywa.... itd.

Sportowiec_78 pisze:absorbująca

za słownikiem języka polskiego:

absorbować
1. pochłaniać całkowicie czyjąś uwagę, zajmować komuś czas;
2. wiązać chemicznie

Sportowiec_78 pisze: - przeciążenia stawów, na dłuższą metę może powodować kontuzje

Tu są różne szkoły. Jeśli biega się po asfalcie, to stawy przyzwyczajają się do twardej nawierzchni. Do tego pracują i wzmacniają się mięśnie odpowiadające za amortyzację.
Kiedy zaczynałem biegać, kolana mnie bolały już po 3-kilometrowym treningu. Tydzień temu przebiegłem maraton i nic takiego nie odczuwałem.
Na pewno do maratonu na asfalcie lepiej przygotowywać się na twardej nawierzchni.

A czy łatwiej złapać kontuzję na gładkim asfalcie, czy na miękkiej zróżnicowanej nawierzchni?
Ja czuję się lepiej na asfalcie.

ja bym tak twardego calkowicie nie unikala

natomiast nie polecam kostki. kostka to zUo a pelno jej teraz wszedzie

Asfalt jest gładki i równy, co minimalizuje ryzyko kontuzji spowodowanych nierównościami terenu. Dzięki temu możesz skupić się na technice biegu i tempie.

Bieganie po asfalcie często umożliwia osiąganie lepszych wyników czasowych. Twarda nawierzchnia pozwala na efektywniejsze odbicie i szybsze tempo.

Asfalt jest wszędzie – ulice, chodniki i ścieżki biegowe w miastach sprawiają, że łatwo znaleźć trasę do biegania, niezależnie od miejsca, w którym się znajdujesz.

Co prawda należałoby przyznać złotą łopatę za odkop roku, ale dodajmy: no nie, nie wszędzie jest asfalt. Chodniki to często kostka i w takim wypadku, jeżeli możemy, lepiej biec po asfalcie niż aż tak twardej powierzchni

Teren ma tę zaletę że tam mniejsze znaczenie gra pronacja czy supinacja - bo stopa o wiele więcej pracuje w różnych płaszczyznach