Forum Bieganie.pl

Biegamy z żoną od paru już lat rekreacyjnie (3x30x130) ale w tym roku postanowiliśmy zrealizować cel - Maraton Warszawski. Droga do tego wiedzie przez treningi, półmaraton i mniejsze biegi. Dziś przebiegliśmy pierwszy bieg - o Puchar Bielan (na 5km). Na jego tle już narodziła się między nami pewna dyskusja - żona oznajmiła mi po biegu, że specjalnie dla mnie biegła nieco wolniej - faktem jest, że ma odrobinę lepszą kondycję ode mnie. Zastanawiamy się, jak rozwiązać taki dylemat: z jednej strony, mi zawsze dużą frajdę w bieganiu sprawiało to, że trenujemy i biegamy razem - jest zawsze z kim pogadać itp. Z drugiej strony - żona chciałaby pobiec na szczyt swoich możliwości i ja to rozumiem. Ale szczególnie na dłuższych dystansach, może się okazać, że będą one jedynie nudnym samotnym bieganiem, gdy każdy będzie biegł sobie, całe bieganie stracić może dla nas dużo ze swojego uroku i jedną z podstawowych motywacji - tego się obawiam.

Jak wy rozwiązujecie taki problem ze swoimi partnerami biegowymi, szczególnie na półmaratonie i maratonie?

(3x30x130) - powiedz mi proszę co oznacza ten szyfr

Daj żonie się spełniać w bieganiu, a sam nałóż słuchawki i posłuchaj jakiejś muzyki jeżeli samotne bieganie Cie nudzi Nie ciągnij żony w dół za sobą(brzmi to okrutnie ale tak to może wyglądać)

Nie wiem, jakie masz braki biegowe w porównaniu do żony, ale jeśli to kwestia regularności, to zacznij biegać regularnie lub niech żona zrobi ci okres przygotowawczy byś do jej poziomu doszedł i potem wspólne zawody?
Fajnie też, jak byście sobie przynajmniej 1,2 treningi osobno pobiegali, bo to on właśnie da równowagę żonie = będzie miała swoje tempo i się rozwijała, taj jak Ty się rozwiniesz przy niej

lapka88 pisze:(3x30x130) - powiedz mi proszę co oznacza ten szyfr

Biegaliśmy dotąd 3 razy w tygodniu po 30 minut i tętno mamy pewnie wyższe niż 130 przy tym Taka kampania była kiedyś i jest to wciąż popularne, jak wrzuciłem w google, choćby tu

Spróbujcie jakoś pogodzić swoje treningi. Jeśli cele macie wspólne, a różnica formy nie jest bardzo duża, powinno się udać.

Natomiast zupełnie inna sprawa jest z zawodami. Moim zdaniem tutaj już każdy biegnie po swój wynik i tak powinniście się umówić!

Zawody razem wylacznie z okazji tego typu zawodow (bieganych razem).
Poza tym scigamy sie na wymiar WLASNYCH mozliwosci.

W naszym wypadku podobne klimaty są przy rowerach górskich.
Mąż jeździ częściej, lepiej. Raz na jakiś czas jedziemy razem. Jeśli za bardzo odstaje, to on odskakuje do przodu, robi nawrót... albo jedzie spokojniej trzymając moje tempo. Mąż chce byśmy razem brali (za czas jakiś, bo jeszcze za cienka w uszach jestem) w maratonach mtb - dla mnie jest jasne, że on będzie jechał na czas. I słusznie.
Ja bym chętnie z nim pobiegała... ale cóż skoro on nie może. Ale gdyby/jeśli to biegalibyśmy razem tylko co jakiś czas... a na zawodach gnałabym swoją prędkością...
No, chyba, że byłby to wyścig par;-))))

Jak małżonka chce cisnąć po swojemu na zawodach w ramach swoich możliwości, to ja bym tam odpuściła wspólne treningi.
A pobiec razem możecie zawsze w ramach jakichś biegów dla par, albo kiedy jakieś zawody traktujecie tylko i wyłącznie dla zabawy, to wtedy czemu nie
Mój Ukochany biega o wiele szybciej niż ja i nie chciałabym, aby przy mnie się cofał na treningach z mojego powodu. Co nie oznacza, że czasem nie startujemy razem i nie biegniemy razem-np kiedy potrzebowałam jego wsparcia na swoim pierwszym półmaratonie, biegł ze mną.
Ale taka była wtedy umowa
A że długie wybiegania są nudne, to fakt. My dodatkowo jeździmy na rolkach i kiedy Ukochany przygotowywał się do swojego maratonu, ja wówczas jeździłam na rolkach będąc zawsze gdzieś w okolicy a potem razem wracaliśmy z treningów

Jestem zdecydowanie za treningami i startami oddzielnymi. Najważniejsze, żeby nie poniosła cię męska ambicja - czasami trzeba przyjąć na klatę fakt, że nasze słabsze połówki są silniejsze od nas.

Księżna pisze:W naszym wypadku podobne klimaty są przy rowerach górskich.
Mąż jeździ częściej, lepiej. Raz na jakiś czas jedziemy razem. Jeśli za bardzo odstaje, to on odskakuje do przodu, robi nawrót... albo jedzie spokojniej trzymając moje tempo. Mąż chce byśmy razem brali (za czas jakiś, bo jeszcze za cienka w uszach jestem) w maratonach mtb - dla mnie jest jasne, że on będzie jechał na czas. I słusznie.

Potrzebny rowerek elektryczny, taki jaki dostalem do textow:

http://www.youtube.com/watch?v=MeWMA_WV73U