Komentarz do Felietonów Pawła Czapiewskiego

[bieganie.pl]

Skomentuj artykuł po co to komu?

[upoconejajka]

Pan Czapi wrócił! (serduszko)

Szanuję za przejście od Lorda Kruszwila do Igrzysk Europejskich

[Adam Klein]

A kiedy odbywały się Igrzyska Europejskie? Pierwsze słyszę.
Ja na Lorda Kruszwila trafiłem podobnie, ale mnie najbardziej zafrapował odcinek: „Jak prestiżowo rozwiązać całkę nieoznaczoną”. Wyjątkowo obyło się bez inwestycji.

[Arti]

Mimo ,że newsy na internecie portali i zawodników nas zasypały informacjami to nadal z zaskoczeniem na forum czytam: pierwsze słyszę;)

Ale fakt dziwny to twór i na tą chwilę do mnie nie przemawia.

[Adam Klein]

Ale nasi lekkoatleci tam startowali? Kto? I jak im poszło? Nic o tym nie słyszałem.

[Logadin]

To ten dziwaczny twór z DNA. Nie szło tego oglądać w TV.

[Arti]

To ten dziwaczny twór z DNA. Nie szło tego oglądać w TV.

Zgadzam się to DNA to jakieś przekombinowanie :/

[bieganie.pl]

Skomentuj artykuł żeby nie było, że nie ostrzegałem

[sochers]

Bardzo mi się podoba przesłanie.

To tak trochę jak mój znajomy, który na pytanie czy umie pilotować samolot, odpowiedział, ze nie wie, bo nigdy nie próbował.

[RysK0]

" Ale tylko do biegania można urodzić się byle gdzie. I nie mam tu na myśli, że na przykład w stajence. Bo taki Jasiu, supertalent do skoków narciarskich na miarę Adama Małysza, może sobie w buty ten talent wsadzić, jeśli dzieciństwo przyszło mu spędzić w Szczecinie. "

Różnie z tym może być, a może raczej różnie z tym było. W moim "podstawówkowym" wieku, utalentowani sportowo, byli zauważani tylko na potrzeby jakiejś międzyszkolnej spartakiady czy podobnych potrzeb. Po akcji mogli dalej ganiać za piłką jak wszyscy - macie i grajcie.

[Arti]

Muszę odszukać ale wiem,że z Wielkopolski jeden talenciarz startował na zimowych Igrzyskach w snowboardzie a gór. nie mamy;) więc da się;)

Taką historię znalazłem;)

Najbardziej znany poznański narciarz alpejski, olimpijczyk z Soczi, uczestnik mistrzostw świata i Uniwersjady - Mateusz Garniewicz, swoją przygodę ze sportem rozpoczynał na mistrzostwach Wielkopolski Karpaczu i Szklarskiej Porębie, aby po powstaniu w Poznaniu Klub Sportowego Malta Ski stać się jego zawodnikiem.

[holocen]

Zgadzam się z felietonem i ciągle nie rozumiem tego fenomenu Małysza, Stocha i skoków narciarskich. Ok, mamy sukcesy i się z tego cieszymy, ale ile osób na świecie poważnie trenuje te dyscypliny? Garstka ludzi mieszkających w górach w 8 krajach? Jak porównać to z bieganiem, gdzie biega niemal cały świat? W tym kontekście dla mnie Kryształowa Kula znaczy dużo mniej niż brązowy medal na Mistrzostwach Europy w jakimś biegu. Pewnie rozdmuchane jest to przez media i to dzięki nim skoczków traktuje się jak bóstwa. Bo w czym sukcesy Małysza są lepsze niż Sebastiana Kawy czy Tadeusza Błażusiaka - nie znacie? sprawdźcie kto to, również startują w niszowych konkurencjach i również są najlepsi na świecie w swojej dyscyplinie. Tyle, że media tego akurat nie rozdmuchały.

I uważam podobnie jak autor felietonu, że gdyby w Polsce nagle skoki zaczęły trenować wszystkie dzieci, to takich talentów na miarę Małysza lub znacznie go przewyższających byłoby kilkunastu lub kilkudziesięciu.

[ragozd]

A ja się nie zgodzę z tezą. Mnie co prawda wytypowano w pierwszej klasie podstawówki do biegania - nie poszedłem, i nikt za mną potem nie chodził. Tak jak za kolegą, który był tak urodzonym sprinterem, że na 60m odsadzał mnie 2x bardziej niż ja pozostałych... Harataliśmy w gałę jak każdy.
Pobiłem rekord szkoły na 1000m w roli zająca - też nikt nie zaprosił do treningu - a 6 klasa podstawówki to jeszcze była szansa na poważny trening.
Teraz wiem, że reprezentacja nie byłaby mi pisana, ale sprawdziłem to w wieku czterdziestu pięciu a nie czternastu lat ...

Druga sprawa - zdolności i predyspozycje to jedno, a zamiłowanie to drugie. Przede wszystkim do ciężkiej pracy - to podstawa. Ale już dajmy na to takiego Liska - przecież on zamiast tyczki mógł grać w ręczną, kosza, siatkę. A "superMałysz" fizyczny mógłby mieć lęk wysokości ...

Wiele rzeczy musi się zgrać, by mieć profi zawodnika

[Czapi800]

Mnie co prawda wytypowano w pierwszej klasie podstawówki do biegania

Po pierwsze typowanie do biegania w 1 klasie szkoły podstawowej to jakiś absurd. Po drugie jak nawet wybierzemy najlepiej biegające dzieci to nie ma to i tak niewiele wspólnego z tym o czym tutaj pisałem. Bo są to pewnie najlepsze dzieci w klasie, szkole. Nawet wymierny sprawdzian nic nam nie powie w tym wieku.

Pobiłem rekord szkoły na 1000m w roli zająca - też nikt nie zaprosił do treningu

A ile Pan pobiegł na ten 1000m ? Bo ja na przykład w ósmej klasie, bez treningu biegowego pobiegłem 5:55 na 2km (to był chyba szósty wynik w kraju). Wygrałem przy okazji makroregion (większość chłopaków, z którymi wtedy wygrałem już regularnie trenowała). Na drugi dzień przyjechał do mnie do domu (40 km) mój pierwszy trener i nie tyle zaczął namawiać, co zaproponował już trzy obozy sportowe w wakacje. I tak to się zaczęło. Wcale nie znaczyło, że osiągnę jakiś wysoki poziom, tak jak pan napisał, wiele rzeczy musiało się zgrać.

Ale tu mi chodzi o tę wyjątkowość biegania na tle innych sportów - mam 15 lat, nigdy nie trenowałem a i tak jak na dłoni widać, że mam potencjał. Wyobraża Pan sobie coś takiego w pływaniu, tenisie czy skokach narciarskich ? Że ktoś w wieku 15 lat , nie trenując tenisa od lat paru, trafi do wyczynowego sportu ? (nawet jak by był supertalentem to i tak czas na rozwijanie tego talentu dawno by minął).

przecież on zamiast tyczki mógł grać w ręczną, kosza, siatkę

mógł, ale nie gra. Bo może nie miał okazji trafić do ręcznej, kosza, siatki w młodym wieku. Chociaż jak napisałem w felietonie - sporty drużynowe to inna bajka.

A "superMałysz" fizyczny mógłby mieć lęk wysokości ...

to nie byłby materiałem na superMałysza

Tak jeszcze wracając do mojej historii - podobnie miała się sprawa z wieloma moimi kolegami z reprezentacji. Nikt z nas biegania nie wybrał, to bieganie wybrało nas. Tym bardziej, że często gęsto się do niego nie garnęliśmy

[ragozd]

A ile Pan pobiegł na ten 1000m ? Bo ja na przykład w ósmej klasie, bez treningu biegowego pobiegłem 5:55 na 2km (to był chyba szósty wynik w kraju). Wygrałem przy okazji makroregion (większość chłopaków, z którymi wtedy wygrałem już regularnie trenowała). Na drugi dzień przyjechał do mnie do domu (40 km) mój pierwszy trener i nie tyle zaczął namawiać, co zaproponował już trzy obozy sportowe w wakacje. I tak to się zaczęło. Wcale nie znaczyło, że osiągnę jakiś wysoki poziom, tak jak pan napisał, wiele rzeczy musiało się zgrać.

3:05 - ale nie na tartanie. Chodnikiem dookoła szkoły, bez atestu, choć mierzona Tak więc wszystko mogło być z tym wynikiem Miałem też szczęście, że jako zając nie mogłem się podpalić na początku
Mi bardziej chodzi o to, że nie miałem okazji na tego typu próbę. Jak i wielu.

Ale tu mi chodzi o tę wyjątkowość biegania na tle innych sportów - mam 15 lat, nigdy nie trenowałem a i tak jak na dłoni widać, że mam potencjał. Wyobraża Pan sobie coś takiego w pływaniu, tenisie czy skokach narciarskich ?

W piłce nożnej czy w koszu - tak. U nas na osiedlu był chłopak, który czarował na boisku. Odstawał od reszty o 2 poziomy. Grał finalnie w ekstraklasie, ale przepił swój talent
Podobny potencjał widziałem u wspomnianego kolegi - sprintera. Tyle wiem, że nie biegał w podstawówce. Graliśmy w piłkę, a raczej, biegaliśmy za piłką. Tartan w Kielcach położyli jak kończyłem liceum.