Stracone talenty

Adam Klein: My, Polacy, Europejczycy znamy to kenijskie bieganie z perspektywy egzotyki, mega wyczynu. Poniżej prezentujemy wam punkt widzenia Kenijczyka z plemienia Kalenjin: Czym jest bieganie w Ken. Okazuje się, że nasze postrzeganie biegania w Kenii jest całkowicie mylne.

Młode talenty od dziesięcioleci marnują się w Kenii. Wynika to z różnych przyczyn i wiąże się z różnymi wyzwaniami, którym czoła stawiają zwykli Kenijczycy. Ja sam pochodzę z plemienia Kalenjin, z którego wywodzą się najlepsi z najlepszych. Przykre jest to, że większość młodych obiecujących talentów marnuje się na skutek biedy, alkoholizmu, oraz wysokiego poziomu ignorancji i niechęci otaczającego ich środowiska.

Większość członków plemienia Kalenjin mieszkających z dala od Iten nadal uważa, że bieganie jest niemodne, albo stworzone dla szalonych ludzi. Większość sportowców wywodzących się z tych regionów żyje w stresie, ponieważ jest dyskryminowana przez całe społeczeństwo. Trening dla takich ludzi jest ogromnym wyzwaniem.

Urodziłem się i wychowałem w  Kabinet, w okręgu Nandi. Jest tu wiele młodych talentów, ale tutejsza społeczność wciąż postrzega sport jako rozrywkę dla uczniów. Poza środowiskiem szkolnym, nikt, dosłownie nikt, nie przykłada wagi do sportu. Czasem, jeśli ktoś zda sobie sprawę ze swojego talentu w szkole i postanowi rozwijać go poza nią, napotyka sprzeciw i niechęć ze strony rodziców lub opiekunów, którzy na przekór młodemu talentowi wyszukują mu dodatkowych zajęć w gospodarstwie, na polu, lub przy zwierzętach.

Bieganie to moja pasja odkąd pamiętam. W 2000 roku, w czasie Igrzysk Olimpijskich w Sydney oglądając biegających i zdobywających medale Kenijczyków czułem się jak jeden z nich, mimo że nie znałem ich osobiście. Dzieliłem z nimi łzy radości na podium, kiedy flaga Kenii wznosiła się w górę, a na stadionie rozbrzmiewał nasz przepiękny hymn narodowy.

Chciałem być tacy jak oni w przyszłości. Zawsze marzyłem o zdobyciu złotego medalu na igrzyskach olimpijskich lub mistrzostwach świata. Podobne marzenia ma wielu młodych ludzi żyjących tam skąd pochodzę, którzy mają taką samą pasję, ale nie wszyscy mogą spełnić swoje marzenia. Niektórzy z nich w wyniku ubóstwa porzucają szkołę i popadają w alkoholizm, inni z kolei porzucają sport i szukają innej drogi życia. Są też tacy, którzy skupiają się na swoim wykształceniu, ponieważ większość społeczeństwa uważa, że bieganie to domena ludzi niewykształconych.

Motywacja jest kluczem do sukcesu każdego sportowca. A te dzieciaki cierpią z powodu braku tego ważnego aspektu.

Oprócz biegania, ludzie z plemienia Kalenjin świetnie radzą sobie w innych technicznych konkurencjach lekkoatletycznych, takich jak skok o tyczce, sok w dal, trójskok, sok wzwyż, czy rzut oszczepem. Niestety, rozwijanie talentu w tych dziedzinach jest też niezwykle trudnym wyzwaniem, ponieważ oprócz zawodów szkolnych dzieciaki  nie mają gdzie trenować.

Meschack Chirchir